Tempel der Heren

U ziet uzelf denken. Hebben de HH een eigen route? Het lijkt erop nietwaar? Maar niets is meer. HF had werkelijk alle onderliggende delen van het fameuze weeweewee afgestruind en kwam tot de conclusie dat er eer viel te behalen. Nu dat laten we ons geen meerdere malen vertellen en zodoende kwam het.
U vindt meer info o.a. hier.

Eerst maar wat info:

afstand: ca 9 km
startpunt restaurant Friends (hoe toepasselijk) te Reeuwijk-Dorp
aldaar de ANWB bordjes volgen, soms niet al te letterlijk
onderweg kunt u fans tegenkomen zodat u in de berm dient te schuilen
Tempel is een buurtschap bij Reeuwijk-Dorp.

Volkomen onverwacht dook HF op ten huize van HH. Hem was het volgende gebleken:
de vrouw des huizes dezes had aangedrongen op een nieuwe combi magnetron en HH die uit zichzelve niet al te beroerd over wenst te komen had bestelling en aflevering geregeld vlak voor het tijdstip der wandeling. De bestelling was inderdaad met de nodige zorg afgeleverd en HH was ternauwer nood klaar voor de walk, hetgeen de vrouwe in kwestie niet hinderde om te vragen of herplaatsing al had plaatsgevonden. Om dit staaltje van inbreuk in de gemoedsrust van de HH tot bedaren te brengen leek HF een wandeling en wel op dit moment erg gepast. HH kon op dit moment alleen toestemmen in dezer.

Parkeren en starten doet u via de dorpsweg. Het verdient aanbeveling om hier ook het schoenenritueel te doen plaatsvinden. Wij hadden een volledige witte wereld om ons heen maar totaal geen last van vervoersproblemen. De stom stom van HF bracht ons tot voor de deur en daar stonden wij dan, klaar te beginnen. Dassen om, handschoenen aan en geen plu deze keer. Wat is het leven eenvoudig voor de eerlijke wandelaar onder ons. Na de dorpsweg niet vergeten de middelburgseweg in te slaan. Ja de afstanden vliegen hier voorbij. Op dit traject wordt u vele malen gedwongen om in de zijbaan te schuilen aangezien de autovervoerders onder ons ook van deze route gebruik maken. Maar het kan zijn dat dit kwam door de HH. Wie wil ze inmiddels niet nader aanschouwen? Bijna iedereen wel. De middelweg vooral overslaan en pas bij het wonnepad r.a. en dan hup de ringdijk op. Wij ondervonden hoogstaardige begroetingen van onze hondenvrienden tot herhalens toe. De ringdijk gaat via vele klauterpartijen voor de durfals onder ons naar de kerkweg. Deze naam slaat werkelijk nergens op want je ziet zo 2 kerken staan. Zal wel van vroeger dateren... Overigens is de hervormde veel kleiner dan de RK-versie. Maar die was op het moment van onze wandeling een beetje stukjes. En warempel, daar is de auto van HF alweer. Waanzinnig, wat vliegt de tijd. Overigens werd het zonder zon allengs kouder, echt waar.
Overigens kwamen wij zo nu maar ook dan rare verdwijningsvormen tegen, zoals de foto zal betonen. Wellicht weet u raad?
Natuurlijk moesten wij onderweg wel eens een oponthoud meemaken.
Overigens reed een lokaal type dermate hard met de auto langs de zwanen dat de HH een paar termen hebben gebezigd die wij onmogelijk kunnen herhalen.
HF reed met vaste hand op een volgens de borden file vrije route hoogsthartig toch de file in en zorgde met vaste hand en onder muzikaal genot van een aftrekje van Rush voor de noodzakelijke plezierige verpozing alvorens geparkeerd ging worden in het voortreffelijke Capelle aan den IJssel alwaar men had geprobeerd de horeca gelegenheid te verstoppen onder een lading kerstgrut. Vergeefse moeite aangezien de HH altijd op heur scherpst zijn. U raadt het vast niet, maar wij namen 2 bieren en een borrel bitter garnituur die toch wel wat dwingend bedongen moest worden. Onder het genot van luide kerstklanken namen wij e.e.a. tot ons en kwamen eindelijk tot bedaren. Ja, het is me wat.
De HH wensen u een fijne kerst maar ook daarna mag het wat ons betreft fijn zijn. Genoegens met de werkkring van beider HH zal hier niets aan veranderen.

En mocht u hier het wandelen willen combineren met vrachtwagen transport dan bijgaand alvast de genoteerde waarschuwing:

Ik zie niet, wat jij ook niet ziet

Het zal u niet verbazen en dat doet ons goed. Voor de heren zelf bestond er geen twijfel; de goedheiligman zou afzien van twee enkele reizen Spanje als geschenk. Vandaar dat het tijd werd voor een volgende onderzoekende wandeling. Op onnavolgbare wijze was HH het wereldwijdeweb opgegaan en wist daar weer diverse routes aan de diverse bedenkers te ontfutselen. Nu hadden wij iets meegekregen over een soort aandoening beginnend met de letter Q. Ruiming moest nog plaatsvinden en onzerzijds bleken we nog ruimschoots over verstandelijke middelen te beschikken en kozen derhalve voor een bestemming met de ter alfabet daarvóór geplaatste letter P. Pijnacker herbergde daarnaast ook nog een stukje door de HH niet ontgonnen dan wel bewandeld gebied. Het Balijbos en dergelijke zou het gaan ontgelden. http://www.nmpijnacker.nl/downloads/Wandelroute%20N4D%20210908.pdf Aangezien de natuur zich de afgelopen dagen van haar natste kant had laten zien, was er vandaag weer schoenenritueel en wel direct nadat HF de voiture halt had laten houden op de parkeerplaats bij het sportcentrum aan de,hoe kan het ook anders, Sportlaan. Voor alle zekerheid de paraplu mee en daar gingen ze dan. De beschreven poelen zagen we in tegenstelling tot de ooievaarspaal. Ook was het eerste stuk overvloedig bezaaid met watervogel-, schapen-(en geiten-?) en konijnenuitwerpselen.Toch deden we van de niet-aanwezige kinderen van de hand en staken over na de tweede paddepoel. Vanaf dat moment moesten we de stront ontberen, maar daar voor in de plaats kregen we regelmatig modderigheid voorgeschoteld. Maar in de zonneschijn mocht dat de herenpret niet drukken. Opgetogen togen zij aan kunst voorbij. Onder het spoor door en links af langs de Balijade. Is ons niet opgevallen, maar de HH moesten zich weer eens uitermate verbazen over bouwstijl en bewoning van plaatselijke woonaangelegenheden. Iets verderop linksaf het hondenuitlaatpad op. HF wist niet dat honden een uitlaat hebben en in die zin was de middag educatief gezien voor hem al weer een groot succes. Bij dit pad schijnen veel Grauwe ganzen voor te komen. Voor ons hielden ze zich schuil dachten we, maar, naar later bleek, is de goegemeente in de herfst reeds naar Zuid-Spanje vertrokken. Een aantal lokale poyvrienden bracht ons hiervan op de hoogte. Na een korte ontmoeting met een vier maanden jonge hond (en de begeleidster) volgede een sloot met dras en gekapt riet. Na linksaf richting blauw kunstbrugwerk; de lange route. Hier werden de HH samen met de aanwezige boomstruiken volledig in het zonnetje gezet. Na het passeren van slachtplaatsen en het blauwe begon een stukje oernatuur genaamd de Balij en nog niet zo gek lang geleden aangelegd en -geplant. Hoewel klein maar toch groot in afwezigheid waren hier de Dodaars. Waarschijnlijk waren deze erg geschrokken van plotseling opgedoken ornithologen, kortweg ornies, met gigantisch grote lenzen aan de fotografie-apparatuur. Maar we moesten toch verder. En dat deden we ook. Eerst een mooie kleine waterkering dat lekte. Na ontdekking van een boom met lederen zakje terug over de blauwbrug en bij een mooi gemaal nog een stukje rechtdoor over een bruggetje en hier de oorspronkelijke route na enig herenoverleg weer opgepakt. Dit overleg werkte blijkbaar aanstekelijk, want een tweetal tegemoetkomende wandelmannen op leeftijd spraken ons aan. Met volkomen nonsens hielden zij ons even van onze missie af, maar na een aantal wijze woorden onzerzijds namen zij hun kuierlatten huns weegs. Uiteraard gingen we ons weegs geleid door NMP. Iets verderop drasten we naar een fietspad en wie waren daar wederom? De bijdehante wandelmannen. Nadat de seniorste had laten weten, dat wandelen goed voor de conditie, trokken wij onze conclusies. Dat ondanks dat het ons niet duidelijk was en is hoe ons wandelen goed kan zijn van de conditie van anderen. Maar alla, (en niet allah), ouderdom komt met gebreken, tenminste volgens de overleveringen. Nadat HH door een fietsbelbellende fietsster op leeftijd voor meneer was uitgemaakt, gingen we uiteindelijk weer onder het spoor door. Er stond ons nog een grote verrassing te wachten. Overgebleven uit een vorige niet-ijstijd zagen we een groep dansende witte dolfijnen. We werden dol en vonden dit zo fijn, dat we naar de auto holden en bijna nonstop doorreden naar Capelle ter Ijssel. Onderweg zagen we nog een bewijs van flitsingepaktpaal, maar toen moesten we toch echt naar Versnaperingsinstelling in leesvoeruitvoering. Te aldaar bleek dat ergens winter moet zijn, want Carolus had er bier van gemaakt. Dat lieten we ons smaken, tesamen met speciaal voor ons warm gemaakte hapjes. Dit alles na een wandeling van 8,9 km in nog geen twee uur.

Zie ginds Devel

Naderende spanning, onhoudbaar eigenlijk, zond de HH dit keer naar Rotterdam en omgeving. Want 5-12 kwam met rasse schreden, voelt u hem.
Startpunt: bezoekerscentrum 't Weetpunt te Zwijndrecht
Route

Vanwege bovengenoemd dit keer wat anders van vorm, want nadat het schoenritueel had plaatsgevonden verschenen de HH vervolgens als Sint Frans, de guller gever en Piet Henk, de wandelpiet.


Wij verhalen en schrijven vol bewondering
Sint Frans en Piet Henk niet zelden in vertwijfeling
starten zij de wandeling
voor hart en ziel een zuivering


Vanwege vermijding van herkenning
paraplu moest dienen ter ontkenning
droog bleef het bijna niet
eerst wel maar later leek het een vergiet



Paarden waren nerveus maar ook opgelucht
verwondering en nieuwsgierigheid
maar ook een blik van herkenning en gezelligheid
als eveneens van spanning ook vaak een zucht

Sint Frans en Piet Henk liepen toen te bedenken
wat zij een ieder konden schenken
een wandeling of iets van dien aard
daarmee voelden zij zich niet bezwaard

een leuk moment hier terzij
bedacht ter plekke en soms spontaan
meestal ter uwent dichtbij
maar soms ver hier vandaan

u zult genieten van emotie
als wij u vertellen van meemaak
wat ons betreft zonder devotie
vallen wij graag in de smaak

Bij de foto's deze keer ongewone
dat insecten bij elkaar willen wone
dat huizen vooral klein in de breedte
opdat door de oppervlakte men elkaar niet vergete
na de uitgraving is er Devel
maar met regen ook nevel
Heerjansdam is ook Develsluis
bij de kerk was niemand thuis
de paarden waren zeer verrukt
een hond was eerst bedrukt
maar na ons passeren gelukkig
wij ook, maar wel wat nukkig

Wij hopen met de beste bedoeling
dat u vanavond hier moge blijven in de verkoeling
want in spanje is het zeer heet
voor u denk ik ook een weet

Wij verhalen als altijd
wandelen erbij alsof met blijdschap
onze schoenen en voeten als gereedschap
en voor u beste lezers en volgers slechts een tijdelijk afscheid
want wij hebben natuurlijk voor informatie
voor ons geen spanje maar prestatie

wij wensen u
maar ook elkaar
vrede, opwarming, verkoeling
stijgende maar ook dalende waterspiegels
goede en beste gezondheid
en tot later