Bronze, Zilvere en Gouwe Knoop

Goede wijn behoeft geen krans lieten we u eerder weten. Daarbij komt nu dat leden van de Blauwe Knoop geen wijn blieven. Voor zover nodig, is daarmee de cirkel rond, net als vele knopen. Hoewel de klad er flink in zit, gingen de HH toch maar een keer iets wandels doen. HF ging eens een kijkje doen ter HH en zag allerlei nieuw: van plintaria tot en met en ook zitstoel. Het deed hem genoegen. Voor de gelegenheid had HH een plechtigheid opgezet maar geen hoed. Vrij snel ging het duo richting vullesbakken alwaar jongetje op stoffen klompen het deksel niet op de neus maar wel op het bovenhoofd ontving door zelftoediening. HH stapte onmiddelijk uit de auto a) vanwege weggooi en b) ter vraging of knulletje behoefte had aan hoofdkussing vanwege troost en dergelijke. Antwoord was duidelijk: niet van jou!!! Na teleurstelling togen de auto en de HH richting Gouda teneinde te kunnen beginnen aan: http://cms.vvvhetgroenehart.nl/cms5/upload/docs/Gouwe%20knoop070605%20-%20wandelroute.pdf . Te nabij het Praathuis werd na aarzeling geparkeerd. Niet dat er gesproken kan worden van bijgeloof maar schoen- en hier en daar sokwissel dient plaats te vinden. Deze keer echter zonder meldingmaken daarvan. Om te beginnen gingen we van start, want zoals de inmiddels oude Mao toen stelde: "ook de verste reis begint met de eerste stap". En dat terwijl China best een groot land is. Maar daar gingen ze dan op zoek naar grid. En we vonden naast grid ook grit. En huisnummer 5 was bereikbaar. Op het fiets- (en voor onze gelegenheid ook voet-)pad langs de N207 trof men bromscooters aan. De dame en heer in kwestie wensten niet over 1 nacht ijs te gaan. Dat kwam goed uit, want het ijs was allang op hier. Uiteindelijk nadat langskoming der HH besloot men rechtdoor. Wij daarentegen gingen op zoek naar de beloofde identiekhuizen. Dit is niet helemaal juist want sowieso verschillen de namen. Enfin, na "Nooitgedacht"en duitseherderkennel waren daar "Vredeoord"en "Welgelegen". Het blijft een raadsel welke het identiekst is. Wel voor ons het sein tot oversteking en langs "Anton" en vele anderen. We werden een molen gewaar alsmede een verstophond op zoek naar bal in het hoge gras. In de routebeschrijving werd ons niets verteld over de mensen op paarden, melkauto en anderzins. Wel over een wit huis wordt gewagd, maar hoewel niet kleurendoof ontging ons het witte huis ter linksaffing. Voor en na de duiding zagen we witte huizen te kust en te keur. Dus gewoon maar linksge-afd. En zeker niet zonder resultaat, want daar was een prachtig aangelegd verblijfhuisjes park met lelijke huisjes uit de grond getoverd. Maar dat werd vrij snel gecompenseerd door links en rechts blafhonden (zeven in totaal) en een treintje zwaankleefaan. Langs en onder spoorlijn werden we onthaald op woonboten, een overzetboot en diverse pluimage woonhuis. Enen met geiten in de wei en voorzien van van alles maar weinig nieuwe dingen, had kop en schouders daarboven. Waddinxveen werd betreden onder luid welkomsbord en hier kregen we een gevoel van eerder. En dat is terecht. Na even de A-12 gegroet te hebben ging het terug naar Gouda langs dierenbegraaf en kunst, maar gelukkig snel weer natuur. Weer paarden (dezelfde berijders in ieder geval) en tot op het bot geroerde HF door mededeling van grensoverschrijdend bezig zijn en ook steunpunt. Hierdoor viel het licht even verderop de koeien te manen tot rustig en zonder lawaai grazingen in verband met stiltegebied. Hoewel met lodderige ogen deed men wat werd verlangd. Dit al zorgde er wel ras voor dat het Praathuis weer daar was en de wandeling werd gestopt. De beloofde 8 km. werden 6,7, zodat we vroeg richting horeca afwaterden. In Capelle werden we ontvangen door drie zwaailicht- en sireneauto's, maar stoïcijns kozen we voor daar waar men ons met een glimlach en soms loenzende ogen bedient. In dit geval werd het blond (eigenlijk uiteraard) maar dan ook nog eens zot. We genoten en daarom sinds lange tijd weer eens een kwiz. Zoals uit de foto blijkt is er sprake van wijziging. Graag vernemen wij van u wat uws inziens de wijziging exact inhoudt. Uiteraard is voor het juiste antwoord een passende beloning ingekocht.

Glazen achter de duinen, eh Stad natuurlijk

U houdt het wellicht voor mogelijk en aldus gebeurde. De HH trokken makkelijke schoenen aan en HH haalde HF op. De directie aldaar bemoeide zich met was rituelen en wist aangaande het weer te vermelden dat het warm was. Met die kennis bewapend gingen wij op pad, niet eerder dan over en weer weest gegroet. Ter beide zekerheden namen wij echt schoeisel mede. Aangezien het weer geen noemenswaardig weer was lieten we jassen en paraplu thuis dan wel ter auto. Wij moesten van directie wege water mee slepen aldus.
Het hoogreemraadschap verschafte dit keer genoegens en wij absorbeerden mede voor u. Om u alhier niet te vermoeien kunt u e.e.a. zelf downen en ter gemakkelijkheid thuis dan wel op uw reader lezen. Let hierbij wel op de halte en vergeet niet bijtijds uit te stappen.
De wandeling(en) kunt u hier downloaden als pdf (aanrader!)
Aangezien de accu niet was opgeladen is de route enigszins gepimpt maar troost u, wij liepen weliswaar verkort maar wel helemaal.
Aangezien volgende week verjaren zal kan het gebeuren dat twee keer slechts wordt gewandeld maar de tijd leert de wonden zal.

Genoemde wandeling 2 is afwisselend, kan tot 13 km maar verkort nog altijd goed voor 8.5.
De Lier is een naam die valt en veelvuldig wel.
Bent u in voor een feestje dan kunt u starten bij party - en waterskicenter Wollebrand. Hoewel niet de hand ervoor ligt vindt u dit gebied in de recreatie voorziening met dezelfder naam.

Wij parkeerden daar wel, trokken de andere schoenen aan en gingen op weg. Opvallend was vanaf de start al de hoeveelheid damesuitvoeringen die wij tegenkwamen. Hoezee. Rechts ontwaarden wij pogingen van het mensenras om zich al voorttrekkend op plank(en) door het water te begeven. Sommige damesuitvoeringen vonden zwemmen veel leuker maar gezegd moet worden dat sommigen met gemak de eindstreep, al dan niet met een been en of arm.
En wat dacht u van een HoNdEnStRaNd zonder onze trouwe viervoetertjes.

Redelijk aan het begin van de route vallen twee zaken direcht op: een fietspad die in twee. Om te wandelen al leuk, om te fietsen lijkt het ons erg comfortabel. Vergeet niet links in de hoek te kijken want er kan zomaar een auto op het fietspad komen die u tegenkomt. Bizar, met de brandnetels zo dichtbij. De tweede opvalling is het eVeNeMeNtEnTeRrEiN, want met zonder. Maar dat men op het ergste moge duidelijk zijn.

Een manspersoon die weliswaar mechanisch maar toch dermate veel moest grasmaaien dat regelmatig stoppen en ff bijkomen het devies bleek. Wij hebben daarwandelend wel sterke toegewenst want HF was ondanks aanwezige staatspapieren niet van zinnen ondersteuning ter plekke en plaatse.
Overigens is de HH gelezen gekomen dat men dit gebied gebruikt om water te verstoppen, weliswaar in tijden van maar niettemin. Bent u wat vocht kwijt dan zou ik hier eens rondneuzen en der bazuinen.

Wat kan er verteld worden zoals?
Natuurlijk de Wollebrand. Diverse vormen van recrea zijn mogelijk, ook leuke. En het moge gezegd, velen wisten ervan hoor.
Ook het fietsparcours is voor fietsers een bijkomstigheid.
Het Kraaienest, een plas water ender recreatie.
Zeven gaten: welgeteld en van vroeger reeds. Tegenwoordig ook bekend als de Zeven gaten van Van Lingen, tenname van de huidige eigenaar. Fraaie natuur en van blijvende aard.

Voor drank zonder spijzen togen wij naar Barendrecht alwaar zowel licht als donker bier werd geserveerd. Aangezien de HH gezamelijk waren werden 4 bieren opgedronken alvorens HF door HH thuis werd afgeleverd.

Potverdikkie, het is al weer tijd om te wandelen. Weet je wat, HF gaat HH halen, want HH had toch al veel kilometers gemaakt de afgelopen dagen. Waar dan henen? Nu is het volgende ook van belang. In de HH-familie herdenkt iemand wiens naam we niet zullen noemen zeer binnenkort de 50e geboortedag. En ja hoor, de HH vertrokken toeval of niet, geheel in stijl naar Rijswijk ZH. Daar woont den verjaarspersoon in het pand waarvan we plechtigheidsgewijze een fotogravure hierboven hebben neergeplant. Van harte en bedenk: Wat is het leven toch prachtig, nog dertig jaar dan wordt ik tachtig!!!! Tot zover het leuke van dit al. We kozen http://www.mtcholland.nl/pdffiles/wandelroutes_nw.pdf bladzijde 45 en verder en dan de verkorting tot 7,5 km. Nu serieus verder zoals altijd en verslag doen van. Jawel. In vroegere tijden deed HF resideren te Rijswijk aan het toen bovengrondsspoor. Jarenlang HF daar niet geweest en plots een Parijswijkse moederpiramide inclusief haar grote kinderschaar en ondergrondstreinspoor i.p.v. bovengrondslawaai. Verrassing voor de chauffeur van deze keer. Na uitstap en schoenentoestand door HF (schoenen met wonderschone vernieuwde veters voor de gelegenheid) begeleid door dansbare muziek vanuit een school voor sport fief aan de wandel. Uiteraard eerst even een eigen interpretatie maar alras langs de Prins (weten we geen kwaad van) om uitgelachen te worden door enen koeidier. We zagen veel groen en een bord van de Put, waaruit Rijswijk haar zand vroeger haalde en dankt. HH wist van zwemmogelijkheid, maar niet van zijn ervaring. Op de Vredenburghweg werden we getracteerd op diverse mooiheden, zoals een 2paardenkrachtenauto van zeer onrecente bouw. De HH keken elkaar aan en zelfs voor onbekenden werd duidelijk: er is sprake van genot aan HH-zijde. Hoewel volgens borden het terrein van Huis te Werve reeds gesloten zou zijn met kans op insluiting, konden betredingen door ons gewoon doorgang vinden. Het lokte ons niet genoeg dus vooruit met de geit, want die stond reeds klaar voorbij de voetballenden op de Julialaan. Ja, tante haar laan. Na aaipoes en zeer opvallende schoorsteen arriveerden we ter centrum van oud-Rijswijk. HH wist hier van eetgelegenheden die voor herhaling en ook niet. De waterpomp en de kerk, ze zijn onafscheidelijk en dus een mooi eikpunt voor rechtsaf. Op de hoek bij de Julianalaan bevindt zich een prachtige winkel met dingen van vroeger. HF's oog viel op het wel zeer toepasselijke en wonderschone bord ter nagedachtenis van de toendestijds prinses Juliana en hare Bernhard. Dat oudere tijden in deze omgeving in ere worden gehouden, is maar goed, want anders zou het jaren 50/60 museum (op zondag op gezette tijden open, behalve in augustus)aan de Rembrandkade uit de toon vallen. Na een parkje met schreeuwjeugd (voorzien van beperkte woordenschat, maar wel heel goed een bepaalde terminale ziekte uitspreken kunnende) over de Tierenskade naar de Delfsche Vliet. Van alle vaartuigen te aldaar viel de vrouwendubbelvier met Tomtom het meest op. Enigzins met de schrik vrij ontmoetten we een hondgeval die van het water droop. Gelukkig waarschuwde zijn beheerder ons dat het dier nat was. De schade aan onze kledij werd daardoor tot een minimum beperkt. Onder de A4 doorlopen was een ervaring. Na gemaal en langs horeca(we konden ons bedwingen) het Elsenburgerbos in. Grote rust was hier en wij ook. Na heuvel en nog meer kregen we zicht op A4, maar nu er overheen. Oversteken naar het Kleipad en Bosgang op. Zo, nu nog even de Klaroenstraat uit (hier werd driftig ter nagedachtenis gevoetbald). Dit was tevens de straat waar we de konijntjes die de hele wandeling ons al achtervolgden, konden afschudden. Via ontspanningscentrum van Winston (Bogarde of maar Churchill waarschijnlijk) terug naar de piramide en haar plein. Voor alle duidelijkheid nog even de weersgesteldheid van deze avond: droog, deels zonnig en nuttig, aangename temperatuur en gezelschap met af en toe wat wind. Dit alles kon daarom alleen maar waardig worden afgesloten bij de Oude Sluis te en in Rotterdam. Daar nam HH pelpinda's terraswaarts mee naar buiten, gevolgd door HF, die zeer smakelijk getapte (en later genotvol versnaperde) glaasjes Christoffel vervoerde.

Met ons, zondereigen

Nou dat was me warm zeg. Bijna iedereen wilde vooral niet wandelen, zo niet de HH. Sterker nog, het mocht niet op de koele avond maar de HH wilden tijdens de heetste periode op de dag.
Nadat HH HF had opgehaald, na thuis nog even met de directie te hebben gekeuveld, hoe gaat het, gaat wel, gaat goed, ja, gaat prima, gaat erg goed, gaat zeker wel goed, daar gaan we dan, dag, ging het na ampele overweging richting Belgland waar men NL spreekt. Aldaar parkeerden wij via Baarle Nassau/Hertog in Zondereigen. HH was verrast dat het kon maar het bestond, jawel.

Nadat de auto kon worden verlaten, na de bekende schoenen rite, ging het dan op pad.
(bij de St-Rumolduskerk)
Een halt vooraf: de wandelroute is een combinatie van een gewone wandeling en een landbouw leerpad.
Hoe maakt men van leverworst vleeskonijnen
Verschil tussen varken en koeden


Wij kwamen toen reeds langs de schuttershof maar dat moest voor later blijven.

Wilt u in Belgland niet alle paden lopen let dan op verkortingen. Die snijden niet zozeer pijnlijk maar wel af.

In feite loopt u in een viertal bogen rondom de heerlijkheid Zondereigen en dat in uw eigen tempo en zeker vastberaden.

Onderweg ziet u voorbeelden als bijgaand. En wijsheden ter ontrafeling.


Bij de Boshoeve zouden wij meer informatie krijgen. Nu aldus, als meer alles meer dan "0" is dan heeft men op de keper gelijk. Heeft men echter idee ter explicatie e/o verduidelijking dan verdient doorlopen het devies te zijn.
Onderweg kunt u bij Heikant bij Hoeve-IJs iets lekkers nuttigen. Een belgische dame ter fiets wist ons te melden dat het nog 200 stappekes voor ons zouden zijn. U gelooft het niet mogelijk maar verzekert u ervan. Het was.
Aangaande de route gelieve u hier te klikken.

Ginhoven was zo oud dat wij erdoor waren alvorens. Paarden kwamen ons vragen naar de algehele staat van dienst. Nu die was gewoon goed. Klaar ermee.
Wij kunnen nog vertellen dat de Mark en het Merkske niet teveel water bevatten. Net zomin de Noordermark. Verdrinking al dan niet gepland was niet ter sprake.

Aan het einde kwamen wij via dit kapelletje weer het dorp binnen. Pfff.

Wat vonden wij ervan? Prachtige wandeling over vele natuurpaden, weinig asfalt. Zeer rustig maar dat kwam door het slechte weer. Fraaie doorkijkjes en lekker door het Belgische en Nederlandse grensgebied. Kortom, zeer de moeite waard.

Wij aten geen ijs onderweg, maar dronken veler water.

Na aankomst in genoemde joint nuttigden wij karmeliet, kriek, kaas en toch lekker.


En nu weer op naar huis!

Om u lekker te maken nog wat kieken van onderweg:

Heel veel bruggen en één hek te ver

Sinds jaar en dag en dat betekent dus in dit geval 364 dagen bestaan er misverstanden. Bijvoorbeeld: zijn er zeven huizen of drie bruggen? Dit laatste moest nog HH-onderzoek ondergaan. Nu kan dat schriftelijk door Wat en Hoe, maar de HH zijn voor zelf doen en daarom wandelend met de benen onder het mom van Wiericke-route. HF met blauwe citroen( hoewel meeste citroen van nature geel) naar HH en dan naar Driebruggen. Vlak voor parkeren eerste brug. Stand hier: enen. Dan schoenen aan en uit (we leren het maar niet af) en nauwelijks onderdrukte kreet HF want veter naar gallemiezen. Gelukkig snel opgelost en dan stapvoets al Sherlock Holmend de Kerkweg af onszelf verwijderend van luidruchtig zwemplezier. LA+ RA het Wierickepad op. Hier bewees HH dat hij gehamstringd is, ook na blessure. Bij klein gemaal was groot kabaal luidruchtig, maar nu niet door mensenkelen maar vanwege audio-apparatuur. Ook hier een brug en meteen de teller op twee. Direct nu brug RA over grasdijk en door hek. Ons werd op enig moment Kippenkade belooft. We zullen zien. Achteraf ging het hier de fout in, maar blijf lezen is ons verzoek. Dijk af en over hek en LA, waar volgens Wat en Hoe bosje van Staatsbosbeheer. Leek ons detail, want werden zwaar verrast door standup-comedy enen kalkoen. Vrolijk en van geen bewust, lekker doorgelopen, onder mooi kikkergezang, maar toch blijvend in afwachting van Kippenkade. Geen kip hier en ook niet na LA Leckdijk op; wel fietsenden en lopenden en huizen met bruggen. Enkele draaikonten lieten we voorgaan, zodat ongestoord gelezen kon worden over ter plaatse ringslangen. Overigens na zeventien bruggen stopten de heren met tellen, want hoewel numeriek niet van de sterksten, wisten we: drie bruggen onjuist. Tevens ook geconcludeerd dat de wandeling der HH niet meer overeenkwam met datgeen men ons wilde laten doen. Jammer, maar gewoon op zoek naar vervolg. Overigens was dat ook het moment dat de anders altijd zo getrouwe routevastlegger er de brui aan gaf. Maar zie daar, mede dankzij feilloos richtingsgevoel dat ons nog nimmer in de steek liet en nooit zal doen, bereikten we na meeuwenkolonielawaai een aanknopings- en beschreven punt. Te Oukoop werd ons de Kippenkade geduid. Blij op een manier zoals alleen de HH kunnen zijn, gingen we kippen, maar van de tegensgestelde kant als eerst de bedoeling. De ganse wandeling tot nu toe werden we vanuit de lucht geschaduwd middels heteluchtballonnen. Maar doet er eigenlijk geen zier toe. De Kippenkade en mooi istie. Wat we niet wisten is dat al geruime tijd de man met de zeis op ons stond te wachten. Maar het duurde en het duurde maar, zodat de zeis uit zichzelf maar wat gras was gaan maaien. Nu de HH van de niet-juiste kant aankwamen, was Zeisman verward en konden we geheel zonder kleerscheuren. Soms leidt fout tot goed. We zagen nog wat ophaalbruggetjes en een liefdespaar op liefdesbank bij vliegtuigneerstortplek. Terug via grasdijk en brug bij gemaaltje en langs troefmarkt van Naomi (tot nu toe een goed bewaard geheim Gnoom!!) terug naar auto. De man die ons bij aankomst eerder zeer belangstellend zat aan te gapen, had inmiddels een aantal medegluurders uitgenodigd, waaronder zijn wonderschone vrouw. Dit mooie beeld werd slechts verstoord door honden die niet Frans heetten en van kruisingsorigine waren en die ook van baasjeswege niet van plan waren rasechte paarstongigen bij hun plezier te betrekken. Tijd voor de HH om te vertrekken en later nog eens naar Veelbruggen terug te keren voor de echte Wiericke(zowel enkele als dubbele)verkenning. Hoewel het weertype in de categorie aangenaam zomeravond paste, gingen de HH terrassen met wit, palm en kabouter met voet, waarmee de geschatte gelopen afstand van ruim 8 km mooi werd afgesloten.