Tempel der Heren

U ziet uzelf denken. Hebben de HH een eigen route? Het lijkt erop nietwaar? Maar niets is meer. HF had werkelijk alle onderliggende delen van het fameuze weeweewee afgestruind en kwam tot de conclusie dat er eer viel te behalen. Nu dat laten we ons geen meerdere malen vertellen en zodoende kwam het.
U vindt meer info o.a. hier.

Eerst maar wat info:

afstand: ca 9 km
startpunt restaurant Friends (hoe toepasselijk) te Reeuwijk-Dorp
aldaar de ANWB bordjes volgen, soms niet al te letterlijk
onderweg kunt u fans tegenkomen zodat u in de berm dient te schuilen
Tempel is een buurtschap bij Reeuwijk-Dorp.

Volkomen onverwacht dook HF op ten huize van HH. Hem was het volgende gebleken:
de vrouw des huizes dezes had aangedrongen op een nieuwe combi magnetron en HH die uit zichzelve niet al te beroerd over wenst te komen had bestelling en aflevering geregeld vlak voor het tijdstip der wandeling. De bestelling was inderdaad met de nodige zorg afgeleverd en HH was ternauwer nood klaar voor de walk, hetgeen de vrouwe in kwestie niet hinderde om te vragen of herplaatsing al had plaatsgevonden. Om dit staaltje van inbreuk in de gemoedsrust van de HH tot bedaren te brengen leek HF een wandeling en wel op dit moment erg gepast. HH kon op dit moment alleen toestemmen in dezer.

Parkeren en starten doet u via de dorpsweg. Het verdient aanbeveling om hier ook het schoenenritueel te doen plaatsvinden. Wij hadden een volledige witte wereld om ons heen maar totaal geen last van vervoersproblemen. De stom stom van HF bracht ons tot voor de deur en daar stonden wij dan, klaar te beginnen. Dassen om, handschoenen aan en geen plu deze keer. Wat is het leven eenvoudig voor de eerlijke wandelaar onder ons. Na de dorpsweg niet vergeten de middelburgseweg in te slaan. Ja de afstanden vliegen hier voorbij. Op dit traject wordt u vele malen gedwongen om in de zijbaan te schuilen aangezien de autovervoerders onder ons ook van deze route gebruik maken. Maar het kan zijn dat dit kwam door de HH. Wie wil ze inmiddels niet nader aanschouwen? Bijna iedereen wel. De middelweg vooral overslaan en pas bij het wonnepad r.a. en dan hup de ringdijk op. Wij ondervonden hoogstaardige begroetingen van onze hondenvrienden tot herhalens toe. De ringdijk gaat via vele klauterpartijen voor de durfals onder ons naar de kerkweg. Deze naam slaat werkelijk nergens op want je ziet zo 2 kerken staan. Zal wel van vroeger dateren... Overigens is de hervormde veel kleiner dan de RK-versie. Maar die was op het moment van onze wandeling een beetje stukjes. En warempel, daar is de auto van HF alweer. Waanzinnig, wat vliegt de tijd. Overigens werd het zonder zon allengs kouder, echt waar.
Overigens kwamen wij zo nu maar ook dan rare verdwijningsvormen tegen, zoals de foto zal betonen. Wellicht weet u raad?
Natuurlijk moesten wij onderweg wel eens een oponthoud meemaken.
Overigens reed een lokaal type dermate hard met de auto langs de zwanen dat de HH een paar termen hebben gebezigd die wij onmogelijk kunnen herhalen.
HF reed met vaste hand op een volgens de borden file vrije route hoogsthartig toch de file in en zorgde met vaste hand en onder muzikaal genot van een aftrekje van Rush voor de noodzakelijke plezierige verpozing alvorens geparkeerd ging worden in het voortreffelijke Capelle aan den IJssel alwaar men had geprobeerd de horeca gelegenheid te verstoppen onder een lading kerstgrut. Vergeefse moeite aangezien de HH altijd op heur scherpst zijn. U raadt het vast niet, maar wij namen 2 bieren en een borrel bitter garnituur die toch wel wat dwingend bedongen moest worden. Onder het genot van luide kerstklanken namen wij e.e.a. tot ons en kwamen eindelijk tot bedaren. Ja, het is me wat.
De HH wensen u een fijne kerst maar ook daarna mag het wat ons betreft fijn zijn. Genoegens met de werkkring van beider HH zal hier niets aan veranderen.

En mocht u hier het wandelen willen combineren met vrachtwagen transport dan bijgaand alvast de genoteerde waarschuwing:

Ik zie niet, wat jij ook niet ziet

Het zal u niet verbazen en dat doet ons goed. Voor de heren zelf bestond er geen twijfel; de goedheiligman zou afzien van twee enkele reizen Spanje als geschenk. Vandaar dat het tijd werd voor een volgende onderzoekende wandeling. Op onnavolgbare wijze was HH het wereldwijdeweb opgegaan en wist daar weer diverse routes aan de diverse bedenkers te ontfutselen. Nu hadden wij iets meegekregen over een soort aandoening beginnend met de letter Q. Ruiming moest nog plaatsvinden en onzerzijds bleken we nog ruimschoots over verstandelijke middelen te beschikken en kozen derhalve voor een bestemming met de ter alfabet daarvóór geplaatste letter P. Pijnacker herbergde daarnaast ook nog een stukje door de HH niet ontgonnen dan wel bewandeld gebied. Het Balijbos en dergelijke zou het gaan ontgelden. http://www.nmpijnacker.nl/downloads/Wandelroute%20N4D%20210908.pdf Aangezien de natuur zich de afgelopen dagen van haar natste kant had laten zien, was er vandaag weer schoenenritueel en wel direct nadat HF de voiture halt had laten houden op de parkeerplaats bij het sportcentrum aan de,hoe kan het ook anders, Sportlaan. Voor alle zekerheid de paraplu mee en daar gingen ze dan. De beschreven poelen zagen we in tegenstelling tot de ooievaarspaal. Ook was het eerste stuk overvloedig bezaaid met watervogel-, schapen-(en geiten-?) en konijnenuitwerpselen.Toch deden we van de niet-aanwezige kinderen van de hand en staken over na de tweede paddepoel. Vanaf dat moment moesten we de stront ontberen, maar daar voor in de plaats kregen we regelmatig modderigheid voorgeschoteld. Maar in de zonneschijn mocht dat de herenpret niet drukken. Opgetogen togen zij aan kunst voorbij. Onder het spoor door en links af langs de Balijade. Is ons niet opgevallen, maar de HH moesten zich weer eens uitermate verbazen over bouwstijl en bewoning van plaatselijke woonaangelegenheden. Iets verderop linksaf het hondenuitlaatpad op. HF wist niet dat honden een uitlaat hebben en in die zin was de middag educatief gezien voor hem al weer een groot succes. Bij dit pad schijnen veel Grauwe ganzen voor te komen. Voor ons hielden ze zich schuil dachten we, maar, naar later bleek, is de goegemeente in de herfst reeds naar Zuid-Spanje vertrokken. Een aantal lokale poyvrienden bracht ons hiervan op de hoogte. Na een korte ontmoeting met een vier maanden jonge hond (en de begeleidster) volgede een sloot met dras en gekapt riet. Na linksaf richting blauw kunstbrugwerk; de lange route. Hier werden de HH samen met de aanwezige boomstruiken volledig in het zonnetje gezet. Na het passeren van slachtplaatsen en het blauwe begon een stukje oernatuur genaamd de Balij en nog niet zo gek lang geleden aangelegd en -geplant. Hoewel klein maar toch groot in afwezigheid waren hier de Dodaars. Waarschijnlijk waren deze erg geschrokken van plotseling opgedoken ornithologen, kortweg ornies, met gigantisch grote lenzen aan de fotografie-apparatuur. Maar we moesten toch verder. En dat deden we ook. Eerst een mooie kleine waterkering dat lekte. Na ontdekking van een boom met lederen zakje terug over de blauwbrug en bij een mooi gemaal nog een stukje rechtdoor over een bruggetje en hier de oorspronkelijke route na enig herenoverleg weer opgepakt. Dit overleg werkte blijkbaar aanstekelijk, want een tweetal tegemoetkomende wandelmannen op leeftijd spraken ons aan. Met volkomen nonsens hielden zij ons even van onze missie af, maar na een aantal wijze woorden onzerzijds namen zij hun kuierlatten huns weegs. Uiteraard gingen we ons weegs geleid door NMP. Iets verderop drasten we naar een fietspad en wie waren daar wederom? De bijdehante wandelmannen. Nadat de seniorste had laten weten, dat wandelen goed voor de conditie, trokken wij onze conclusies. Dat ondanks dat het ons niet duidelijk was en is hoe ons wandelen goed kan zijn van de conditie van anderen. Maar alla, (en niet allah), ouderdom komt met gebreken, tenminste volgens de overleveringen. Nadat HH door een fietsbelbellende fietsster op leeftijd voor meneer was uitgemaakt, gingen we uiteindelijk weer onder het spoor door. Er stond ons nog een grote verrassing te wachten. Overgebleven uit een vorige niet-ijstijd zagen we een groep dansende witte dolfijnen. We werden dol en vonden dit zo fijn, dat we naar de auto holden en bijna nonstop doorreden naar Capelle ter Ijssel. Onderweg zagen we nog een bewijs van flitsingepaktpaal, maar toen moesten we toch echt naar Versnaperingsinstelling in leesvoeruitvoering. Te aldaar bleek dat ergens winter moet zijn, want Carolus had er bier van gemaakt. Dat lieten we ons smaken, tesamen met speciaal voor ons warm gemaakte hapjes. Dit alles na een wandeling van 8,9 km in nog geen twee uur.

Zie ginds Devel

Naderende spanning, onhoudbaar eigenlijk, zond de HH dit keer naar Rotterdam en omgeving. Want 5-12 kwam met rasse schreden, voelt u hem.
Startpunt: bezoekerscentrum 't Weetpunt te Zwijndrecht
Route

Vanwege bovengenoemd dit keer wat anders van vorm, want nadat het schoenritueel had plaatsgevonden verschenen de HH vervolgens als Sint Frans, de guller gever en Piet Henk, de wandelpiet.


Wij verhalen en schrijven vol bewondering
Sint Frans en Piet Henk niet zelden in vertwijfeling
starten zij de wandeling
voor hart en ziel een zuivering


Vanwege vermijding van herkenning
paraplu moest dienen ter ontkenning
droog bleef het bijna niet
eerst wel maar later leek het een vergiet



Paarden waren nerveus maar ook opgelucht
verwondering en nieuwsgierigheid
maar ook een blik van herkenning en gezelligheid
als eveneens van spanning ook vaak een zucht

Sint Frans en Piet Henk liepen toen te bedenken
wat zij een ieder konden schenken
een wandeling of iets van dien aard
daarmee voelden zij zich niet bezwaard

een leuk moment hier terzij
bedacht ter plekke en soms spontaan
meestal ter uwent dichtbij
maar soms ver hier vandaan

u zult genieten van emotie
als wij u vertellen van meemaak
wat ons betreft zonder devotie
vallen wij graag in de smaak

Bij de foto's deze keer ongewone
dat insecten bij elkaar willen wone
dat huizen vooral klein in de breedte
opdat door de oppervlakte men elkaar niet vergete
na de uitgraving is er Devel
maar met regen ook nevel
Heerjansdam is ook Develsluis
bij de kerk was niemand thuis
de paarden waren zeer verrukt
een hond was eerst bedrukt
maar na ons passeren gelukkig
wij ook, maar wel wat nukkig

Wij hopen met de beste bedoeling
dat u vanavond hier moge blijven in de verkoeling
want in spanje is het zeer heet
voor u denk ik ook een weet

Wij verhalen als altijd
wandelen erbij alsof met blijdschap
onze schoenen en voeten als gereedschap
en voor u beste lezers en volgers slechts een tijdelijk afscheid
want wij hebben natuurlijk voor informatie
voor ons geen spanje maar prestatie

wij wensen u
maar ook elkaar
vrede, opwarming, verkoeling
stijgende maar ook dalende waterspiegels
goede en beste gezondheid
en tot later

Driebruggen

Het mag gek klinken, maar het leek ons bijzonder prettig Driebruggen te gaan bekijken. Het werd de HH echter snel duidelijk dat we daarvoor het verkeerde startpunt hadden gekozen. Na wat omzwervingen in en door de binnenstad van Rotterdam, belandden we uiteindelijk in de parkeergarage aan de Westblaak. Dit keer zonder schoenenritueel, vertrokken we te voet en wel richting de Kop van Zuid. Er was sprake van welwind en ook welzon, zodat we flink aan onze trekken kwamen. Langs de Russich Orthodoxe kerk togen we naar en over de Erasmusbrug en besloten toen om het Luxortheater heen langs het water te lopen naar de voormalige vertrekhal van de Holland-Amerikalijn; de hal van de HAL zullen we maar zeggen. Onderweg ontmoeten we de hoogste toren van Rotjeknor in aanbouw en het reeds voltooide Montevideo. We werden nog even getrakteerd op containerwegwaaiwater, zagen prachtige restaurants(zonder klandizie) en ook Hotel New York(met klandizie). Dat destijds vanaf de kade daar de schepen vertrokken (waaronder de SS Rotterdam), is nog duidelijk te zien, aangezien er nog bagage op verscheping ligt te wachten. Ineens ontdekten we ook dat we eigenlijk toch niet verkeerd waren, want in 1 blik zagen we de Erasmusbrug , de Hefbrug en de Willemsbrug. Terug naar de Zwaan ontmoetten we twee alleraardigste worstvervoermiddelen en besloten we terug te gaan richting Vasteland. Op de brug werden we erg aangezien verrast door dansende meisjes gehuld in plastic die bij het zingen van het woord "fun" onder onze goedkeuring een bepaalde beweging gingen uitvoeren. Voor de Hoge Heren daalden de nederige heren zoals wij daar zijn, de trap af naar beneden, langs de Spido en het Wereldmuseum (it's a small world after all) op naar Stadsherstel. Eerlijk gezegd hadden we ons daar iets meer van voorgesteld, maar bij de haven bleek dat herstel plaats te vinden binnen een vierkante meter of 30. Nooit te oud om te leren werden we gelokt door de Ballentent en haar rookvertrek, aan de voet van de iets minder roemruchte eetgelegenheid Parkheuvel. Vanaf daar konden we ook zien dat de SS Rotterdam niet ver van de vertrekHAL is gestrand. Vervolgens gingen de heren het park in dat de naam draagt van de daarnaast staande Euromast. Jawel, we hebben de toeristische attracties niet gemeden. Dit blijkt ook uit het bezichtigen van de voliere te daar. Prachtige exemplaren van onder meer en onder andere de zebravink, parkiet en gele kanarie werden we gewaar. Ook leerden we dat Antilliaanse honden een gewoonte hebben. Verbazing viel ons ten deel toen een damesmevrouw in haar eentje een tandemfiets bereed. Waarschijnlijk haar bijrijder verloren. Enfin, de Westzeedijk overgestoken en bij de KunstHAL het museumpark in. De HH kregen daar bij het zien ener gigakonijn déja vu (zie documentatieverslag Harrie van 10 oktober j.l). Een reislustig konijntje wellicht. Verder het park bleek een persoon zijn of haar onderlichaam achtergeleten te hebben. Niets aan te doen, 't zal wel kunst wezen. Iets verder was daar zeker sprake van, want zegt u nu zelf het is een hele kunst om vanaf 2005 al met de Blunderput bezig te zijn en dan er voor te zorgen dat het einde nog niet in zicht is. Maar goed niet alle slakken mogen door ons van zout worden voorzien. Vandaar dat het laaftijd werd voor de heren en dus op naar horecaf, zoals de deze week OAW-er geworden heer J.A. Deelder pleegt te zeggen. Onderweg zagen we nog dat de tandemmevrouw de pasagier had teruggevonden. Vreugde alom!!

Sfeer: 9,5

Route: 7 in 1,5

Wind: 7+

Zon: 8,5

Bier: Barbar, honingbier voor krijgers(dat u het weet), Jupiler (ongeleaged) en een bok van een anker

Snacks: ja

Hitklant

Na een meer dan emotioneel weerzien kwam het er dan zomaar van. De HH gingen eens wandelen, na nauwelijks discussie overigens. HH had onderweg naar HF de heugelijke mededeling gedaan en HF was zich buitensporig gaan haasten om hoe dan ook op tijd HH te kunnen ophalen. Ja, want zo zijn de HH. Als er besloten is dient alles te wijken. Ook dat.
Wij kwamen hier terecht en dat is maar goed ook. U weet nog wel dat de vorige keer door ons werd gememoreerd over golf perikelen Ballotage en zo.
Nadat wij de wandelschoenen hadden aangedaan ging het op pad.
Laat ons volstaan met het memoreren van de hoogtepunten:

Het water is er nog op diverse plaatsen:

De golfbaan alsmede de oude stenen liggen er nog en er werd nog steeds geoefend met hijskranen, bulldozers, tractoren en zo. Eigenlijk niets nieuws onder de zon.

Wat verder enorm opviel was het feit dat sommige beroepsgroepen het blijkbaar van de daken willen schreeuwen als men niet succesvol is. Nu ligt de beroepsgroep natuurlijk onder vuur omdat men niet transparant is maar of dit de oplossing is wagen de HH te betwijfelen.

Natuurlijk kwamen wij schrijnende gevallen tegen van beesten die de naderende winter nu al niet overleefd hebben. Och.....


Verscholen maar nu niet meer aan de 's-Gravenweg vonden wij ook nog een kerkje. Als u er langs loopt ziet u het vast ook. Let dan ook op het vloeiende lijnenspel van de voorstaande woning. En wat dacht u van de graffiti die de natuur als onderwerp kent. Wij van alles met name. En wat van de jarige jet?

Hoe dan niet, het was een welkome verrassing geweest voor de HH en natuurlijk werd er op de gebruikelijke wijze afgesloten.

Bieren deden wij tussen de boeken, waarbij de kleuren varieerden. De bittergarnituur was als vanouds.

Eend of woerd, wat is de schoonre?

Opvallend deze week was onder andere en onder meer het schone weer (schone uitspreken met een zachte G, aub). Ook waren en zijn memorabel de al dan niet naar Brusselgeruchten over JEEPEEBEE. Puur uit eigen belang hopen de heren dat doorgaan zal gaan plaatsvinden, zodat HH zijn vice-opperbrildrager-te-Capelle kan omzetten in presidentschap. Maar ja. Afwachten het is. Terugkomend op het weer; voor de voet-en beenoefening leek het een uitstekende week te worden dus hoepla en naar buiten. HF dacht ergens in een boek iets gezien te hebben en opteerde voor de kamsalamanderroute bij Schoonrewoerd. Een eerder door de HH bewandeld geheel, maar niet als zodanig beschreven. Een ander had dit wel gedaan en voor diens wetenswaardighedengeheel plaatsen we gaarne de volgende link:

http://www.zuidhollandslandschap.nl/images/routes/docs/kamsalamanderroute.doc?phpMyAdmin=9b208ca714b8922c3e4137a8e0fcef37&phpMyAdmin=c9e9e41c082f45c945b548beb1bb4195

Waarschijnlijk de langste link tot nu toe, dus proberen maar, zouden we durven aanbevelen. Zoals u allen uiteraard uit de geschiedenisboeken weet, is de waarde van de kamsalamander voor Leerdam en omgeving absoluut niet te vergelijken met de waarde van de ooievaar voor de Residentie. Desalniettemin parkeerden we de auto van HH, na enig dralen, bij de dagwinkel. We zeiden de winkel dag en gingen richting de dichtsbijzijnde hoogstamboomgaard. Voordat we daar mochten gaan kijken, werden onze netvliezen beroerd door een kleuterschool waar de plaatselijke bromsnorren blijkbaar een opfrissingscursus kregen. Na de prachtige boomgaard ontwaarden we een in onze toch ietwat verdwaalde ooievaar. Van onszelf wisten we eigenlijk wel zeker dat we niet in de wirwar waren. Hierdoor gesteund gingen we naar een wiel dat al sinds 1573 in een identiteitscrisis verkeert. Minstens drie namen luistert het wiel naar; wij houden het op het Wiel van Bassa en daarmee basta. En daarom de Diefdijk op richting Leerdam. We wildem graag in alle rust genieten van de mooie vergezichten en dergelijke maar werden regelmatig gestoord. Met name door verschillende voertuigen van telkens het zelfde bedrijf. Naar onze mening was er duidelijk sprake van zeer nutteloos heen en weer gerij, zodat het bedrijf niet van Vulpen maar van Rijpen zou moeten heten. Foei en schande. Veel tijd om er verder bij stil te staan kregen we niet, want het was opletten geblazen. En troep jagers kwam ons tegemoet en het rare was dat ze enigzins opgejaagd leken. De reden werd even later duidelijk. Een aantal bloeddorstige schapen stierde over de dijk achter ze aan. Na korte tijd hoorden we schoten........... Op dat moment bevonden de heren zich op de Donkere Kade, alwaar het HF te veel werd en er al zijn zoekdoekjes aan te pas moesten komen. Terug op de Diefdijk zagen we een vacantiehuisje uit de begin jaren '40, compleet met waterpartij. Zonder schroom staken we een spoorlijn over en spraken we nog enkele loslopende kippen. Een lokale hobby is overigens noten in zakken te koop aanbieden langs de weg. Voor slecht 1 euro mag men een zak medenemen. Aangezien de HH behoefte hadden aan noch een zak noch noten was het één en ander niet aan ons besteed. Met het zicht op watermolenrad keerden onze schreden zich en aan de andere zijde van het water aanvaarden we de terugweg. Afgezien van wat tegenfietsenden en natuurcamping en wat groetmeiden was dit wel zo'n beetje wat er is gebeurd. Na een blik op kunst streken we neer in Tapperij de Zwaan, waar we hele verhalen over zouden kunnen vertellen. Maar dat doen ze zelf al. Na wat lauw Gulpener Herfstbok met toebehoren op naar huis. Ziezo.

Zjammerdan

Soms vragen mensen ons weleens naar hoe het kan. Dat gewandel in de vrije natuur. De HH willen wel een sluier laten vallen. Het zit zo, wij hebben aan de onderzijde van onze lichamen 2 verplaatsbare organen zitten die wij onafhankelijk van elkaar kunnen verplaatsen, zelfs nog tegengesteld aan. Op die wijze zetten de HH zich in beweging met name voorwaarts. In feite komt het hier wel op neer en er is in de loop van de jaren een zeer fijn mazig samenspel ontstaan tussen ogen, oren, beweegredenen maar zeker niet minder dan onderling der HH dat het in feite onzichtbaar en nauwelijks hoorbaar plaatsvindt. Maar het resultaat mag er zijn getuige de resultaten. Ook onderzoeken naar andere mogelijkheden hebben minderwaardige resultaten opgeleverd.
Vandaar niet meer dan.
Deze keer verplaatsten wij ons richting het verre Zwammerdam.
De route is hier te vinden, maar vergeet niet onze Nel dank te zeggen. Zij heeft immers drie jaren geschreven aan deze route en pas sinds onlangs mogen wij als gewonen ervan weten.

Parkeren doet u het best aan het begin van de route hoewel u mag kiezen uit Zwammerdam e/o Bodegraven. Wij snappen uw probleem, desnoods belt u even met Nel.

De eerste etappe voerde ons Zwammerdam uit want wij zouden mogelijk gaan jagen (volgens Nel dan..) maar wij liepen alsof de rust zelve was ingestraald en gingen richting Bodegraven. Het begin maar name ook wat later ontdekten wij een oase van verpaupering die weerga nu kent. Wij hebben ter meerdere glorie.
Gedurende het stuk door B. kwamen wij langs bepaalde flats die de HH de opmerking ontlokten. Het had te maken met achterstallig en verf en zo. Maar vraag ons niet om details. Eindelijk was daar het moment en konden de HH gebruik maken van Nels pad. Wat kunnen we hier eindeloos over communiceren. Over bruggen, over caravans dan wel andere behuizing, waarbij loef afsteken de boventoon lijkt te voeren. Ook de beesten hielden van de HH getuige hun aanwezigheid en nieuwsgierigheid. Sommige schapen waren gedekt door Robin Hood, anderen door Spiderman. Ja, ons ontgaat erg weinig hoor.

Via lenigheid, oppassen geblazen en voortdurend op onze hoede doorstaken wij weilanden waarbij ons vriendelijk maar wel dringend werd gevraagd om de ruilverkaveling in de gaten te houden. Met 4 ogen was dat geen probleem en achteraf kunnen wij vaststellen dat men verkavelt. Via een jarige boom, een nieuwe doorsteek en verborgen koeien ontdekten wij eindelijk ons beginpunt in Zwammerdam dus dat kwam goed uit. Dank voor alles Nel, wij hebben genoten en zullen Dick S. vragen een gepaste vergoeding over te maken. (dit speelt ten tijden van Afab problemen, dus daar kunnen de HH nog geen donatie aan vragen!).

Wij wilden bieren in een vaste stek, maar transportperikelen onderweg deden ons anders besluiten en wij kwamen (veel te laat natuurlijk) op de bierbestemming aan. Gelukkig moest iedereen, JA U LEEST DIT GOED, maken dat men om 17.30 uur weg was.
Dus dat beperkte gelukkig de hoeveelheid inname.
Zo ziet men, eind al beter.


Men heeft ons ook gevraagd. Vanwege interesse of is het valse nieuwsgierigheid? Maar prijzen wilde men geduid.
Nu, deze keer was het:
goedkoop? nee eerder niet maar duur
duur ?, nou niet goedkoop dan

Wat zoal? Leffe blond x2 x2
Spijzen: garnituur niet bitter maar wel erg lekker
Voorbeelden van HH in actie, waarbij u zult zien dat HF wel erg snel is nietwel waar?