Overdag Arkelt het beter

Hier ziet u HH sterk verkleind weergegeven en HF idem omgekeerd.
-------------------------------------------------------------------------------
Hoe ging het deze week zoal eraan toe?
HF, zou u deze week in plaats van maandagavond een keer op dinsdagavond willen wandelen? Maar natuurlijk HH. Nou dat treft, ik wilde dan graag donderdagavond. Ah, nou dat kan ook hoor! Tot dan. HF, HH hier. Voelt u misschien voor vrijdagmiddag? Ja maar HH, dat is met daglicht. Geeft niks want we kunnen het hebben. Dat laatste is inderdaad waar. Zo gunnen de HH u een kijkje in hun keuken en zoals u ziet dient dit niet licht opgevat te worden. De besluitvorming is geen sinecure.
U denkt misschien: wordt er dan nog gewandeld? Nou zeker wel en dan bij Gorinchem in de buurt hoewel Arkel niet mag worden overgeslagen. Wij bevonden ons hier in het land van Linge, Merwede, kanale, Betuwelijn.
Wist u al dat Gorinchem en Gorkum hetzelfde aanduiden maar anders wordt geschreven?
HH kwam derhalve aanstonds vanuit zijn werk via omkleding naar HF gereden alwaar de route klaarlag. Dus op weg en parkeren bij het NS station. Wij werden door de speaker gewezen op langere treinritten maar gelukkig hoefden wij niet. Overigens was de parkeerautomaat kieskeurig en credit card werd niet gewaardeerd. Maar pin betaling wel. Dank u.
De schoenen werden gewisseld en daarna werd gestart. Dat betekent eerst naar Gorkum en bij de stadswallen linksaf erop. Doet niet als de HH en doe de bovenroute direct. Wij gingen ook nog langs de Korenmolen Nooit Volmaakt uit 1772 maar u mag dit gerust overslaan. Die molen is een blijvertje. Wij moesten dus helemaal terug maar gelukkig bleek het overdag dus we hadden nog ff.

Uiteindelijk dus weer terug via de verdediging en middels juiste keuze ging het dan langs een volgens de route ongezellig deel
waarbij wij natuurlijk zelf weer voor gezelligheid zorgden. Want zo zijn de HH. Arkelsedijk, Linge, dat zijn zo van die dingen. Men noemt dit een rafelige stadsrand.
Na een oneindigheid bereikten wij de rotonde met de rotonde kerk ( 8 hoekig uit 1885 en bijzonder) alwaar wij een hek openden na een gevaarlijke oversteek. Toen kwamen wij in de natuur en werden de schoenen erg vies. Vooral modder kregen wij onder de zolen. In Arkel werden wij ondervraagd naar het hoe en waarom van de wandeling. Men wist de bruggen te vinden. Toen wij Arkel hadden doorstoken werd ons gevraagd of het niet te koud was om te wandelen. Dat moet je natuurlijk niet aan ons vragen. Wij doen het als het moet bij min 50. Ook hier een molen en wel de Jan van Arkel uit 1851. De HH lieten deze overigens met rust.
Na de beantwoording was het weer de dijk op langs het merwedekanaal en vooral richting het station. Volgens de route maar zeker ook de HH ziet u in de verte maar ook dichterbij de St. Janstoren. Deze staat volgens opgave anderhalve meter uit het lood, terwijl de hoogte 61 meter bedraagt. Zo ziet u maar dat het ene het andere niet behoeft uit te sluiten. Langs Citroën restanten en aan de overzijde mooie woonvormen bereikten wij de auto en het station. Na ampel overleg werd Barendrecht gezocht voor versnapering. Aldaar werden wij geconfronteerd met overmoed inzake bestelling. Vandaar hadden wij ineens te maken met honderden borrelhappen en slechts twee bieren p.p. Avondeten kon dus later.

Correct, al dan niet politiek

In deze turbulente tijden, wordt veel van ons gevraagd. Een vraag over beroepskeuze richting politieke aangelegenheden is de HH tot op heden gelukkig bespaard gebleven. Wellicht ingegeven door het feit dat zij, naast een aantal parkeer- en snelheidbekeuringen, niet van misstappen in de zin van jokkebrokken of nog erger kunnen worden beticht. Blijft overigens wel dat in te Den Haag qua wandeldingen toch wel de politieke wandeling de aandacht trok http://www.christenunie.nl/l/library/download/111100 . Uiteraard geheel aangepast, want veel delen ervan zijn door de HH al bekeken. Parkeren deed men, na enig zoekwerk, krapjes in de Wagenstraat, vlak voor een winkel met prachtig lampen en tegenover daar waar men het verschil in duurheid van man en vrouw heeft weten te beperken tot slechts 2 eurootjes (man 8; vrouw 10), terwijl men daarnaast 1 uur masseert voor 30 van die muntjes. Hoezo dure tijden. Tot nu toe eigenlijk windstil. Dat veranderde verderop tijdens de wandeling. De nacht had reeds haar intrede gedaan en de HH gingen de Wagenstraat ( voor de gelegenheid tot Wah Gen straat omgedoopt) in om Haags Chinatown te betreden. Inderdaad veel China, maar ook moskee en verwarring. Hoe kan in een winkel met chinese spullen een Samoerai-pak te koop staan!?!?!?!?!? (gelieve bij ! wenkbrouwen op te trekken en bij ? te fronzen). Via Grote Markt naar de Grote Kerk. Hier pikten we de routebeschrijving op en zagen stukje Passage en langs Snoeptrommel en Oude Stadhuis om Grote Kerk heen. Na een korte blik op de Haagsche Bluf (werd afgesloten toen men ons zag) op zoek naar de Oude Molstraat. Uiteraard gevonden na wat zoekwerk en hier werd men oude panden met hier en daar horeca gewaar. Ook waren diverse mensen bij het Atelier De Pleisterplaats bezig met creatieve teambuilding, communicatie of uitdaging. Niets kon ons echter weerhouden van een kijkje bij het schuilkerkje anno begin 1700. Ook al deed een auto middels achteruit inparkeren op een binnenplaats bijna roet in de maaltijd. Ergens RA de Molenstraat in met antiek. Zelfs met garantie hier en daar. De Waalse kerk op het Noordeinde stond er nog, net als het werkpaleis en niet te vergeten de paardekastanjeboom genaamd Postzegelboom vanwege ruiling en handel in de kleine waardepapiertjes. Uit den lande ontvingen we inmiddels ook meldingen van speelboom, plasboom, hangboom, picknickboom vele andere bomen. Aan het begin van de Zeestraat waren middels walkie-talkie ge-instrueerde agenten van politie bezig met het bekeuren van een wielrijder. Dit alles onder toeziend oog van jongeman met pekinees bij zich. En dan niet iemand uit Chinatown, maar een hondje. Ter hoogte van het Panorama Mesdag museum gebeurde het. HH zei terecht iets tegen een tegemoetkomende vrouwfietser en deze wenste niet op normale maar op abnormale wijze iets te oreren. Dan maar de Bazarstraat in, want overnachten in het Carlton Ambassador leek ons niets. Hier stuitten we op een mooie passage uit het Corpus Hermeticum. Op het Anna Palownaplein zagen we een dame zitten. Geheel verkleumt en onbewegelijk. Op de onzedelijke voorstellen van HF ging zij niet in. Waarschijnlijk omdat 2 haagse Bobbies inclusief pepperspray en de rest van de hele reutemeteut om hun middel zich melden. Dan maar LA de A. Palownastraat in om daar de ambassade van Grodno Oblast te ontdekken. Met deze kennis op zak de Toussaintkade op. Leuke panden met van alles en een mooie voorbereiding om de Torenstraat in te gaan. Vele hoogtepunten aldaar, waarvan wij noemen een VW-bus van best wel vroeger en zeer goed bekend staande ijssalon Florencia. LA voorbij de Grote Kerk om iets verderop RA en Achterom het pad te vervolgen (zonder mee te doen aan het Zuipen tot we Kruipen-feest) en richting het nog niet gesloten filiaal van Meddens aan de Hofweg te gaan. Vanaf daar is het een kleine stap naar de diverse kamers in Nederland, waarvan wij met name de achtste en de vijftiende kamer willen noemen, omdat deze veel minder in het nieuws komen dan de voorgetrokken eerste en tweede. HH had gehoord dat we welkom waren bij de heer M. Verhagen, zodat we daar koffie zouden kunnen nuttigen met de altijd bij M. Verhagen voorradige grote eierkoeken. HF dacht dat het pencees waren, maar zekerheid kwam niet tevoorschijn want M. gaf niet thuis. Dan maar wat foto's van het Binnenhof als getroosting. Over het Plein, door Korte Houtstraat, langs kunst naar de Nieuwe Kerk en geheel in traditie ook hier een rondje om de kerk. Echt niet zo saai als het NS-personeel destijds ons wilde doen geloven. We troffen zelfs nog een videocassette aan. We bedoelen maar. Zo, terug RA het Spui op en bij de Bierkade RA (gek,he?). Vlak voordat deze Dunne wordt RA, want daar stond de auto van HF geparkeerd en die wilde ons graag naar Rotterdam brengen om daar bij Sijf genaamd Boudewijn wat te nuttigen. Hier werden we getrakteerd op late ballen en glasgerinkel(zowel passanten als personeel).

O ja, nog even een filmpje

De Haagse gasfabriek en zo

Soms bekruipt ons het gevoel dat het leven is zoals het is. En dan denk je: oh was ik maar weer eens in 070. Zeker nadat die de 020 eens ff flink poep ruikt. Gatver. Natuurlijk ging dit niet zonder slag of stoot. Er moet wat te zeuren blijven. Om die reden en geen ander was het dit keer HH die eens bijna op tijd HF ging ophalen teneinde pas in de auto te beslissen waarheen. Dat werd dit keer Den Haag, maar pas nadat HF alsnog weer uitstapte en de route inpandig ging collecteren. Leuk als hij is gaf hij de vrouw des huizes in overweging dat de HH nu reeds ruzie hadden. Niets dan lof over zoveel jolijt en zo spitsvondig gevonden. De analen vermelden niets over vrouwelijke reacties. Wat zeker vermeld dient te worden is het feit dat HF met eigen huisvlijt 3 routes had gecombineerd en nog wel aansluitend. Zodoende deden wij een combi van: nuttig (natuurlijk) + dorst (natuurlijk) + kunstig. ( honger, er op uit en winkelen zijn aan ons niet besteed).
Wat HH direct opviel was de schoenkeuze van HF. Dat scheelde nu al tijd en we moesten nog vertrekken. HH dacht een leuke binnendoor route te weten en hoewel pittoresk was van inkorting geen sprake. Niettemin vonden wij de joubertstraat en een welbespraakt Haags heerschap wees ons op donatie plicht inzake parkeer. Kijk, dat hadden de HH dan weer niet.
Nadat wij beiden ons prullaria geld in de automaat hadden geworpen kon het dan eindelijk beginnen. HF wist dat HH hier roots had liggen en hij wilde mee zoeken.
Wij deden een eigen bewerking van de regentes, valkenbos en haagse beek en de nieuwe beeklaan route. Alles bij elkaar bleek dit zo'n 7 kilometer. Dus via Regentesselaan naar de Gheijnstraat (ja hier ligt geschiedenis en niet zo'n beetje ook) , Xaverystraat, en zo. Aldaar bleek eerste steen, opknapsteen met medewerking van ene J Willemse, kleine straten en Vooruit II
liepen wij verder. Zie hier de speeltuin aan de hondiusstraat, De sporthal in de gaslaan gaf geen boksgenoegens van de bekende J Willemse dus gingen de HH verder over het terrein van de vuilverbranding en de gasfabriek. Het blijft opmerkelijk dat waar vroeger deze omgeving zeker niet gezond te noemen was met gebrek aan groen het wijkpark de verademing inderdaad zorgt voor deze genoegens. De HH konden vrijuit adem halen onder het genot van de denneboompjes en bomen. Dat dan weer wel.
Later kwam daar de Suez kade en een vervolg via het koningsplein.
Een stuk laan van meerdervoort, regentesselaan en plein met Emma , voormalig zwembad de regentes, waar HH diverse zwempartijen heeft overleefd, maar die hoge duikplank zal altijd een gruwel blijven.
, weimarstraat en de kepplerschool (zoekplaat), alwaar HH een verleden heeft, maar wat nu toch anders wordt genoemd, marconistraat, valkenboslaan, weer beeklaan en via een stukje de Gheijnstraat R.A. (langs de voormalige kunstacademie) doorstaken wij de loosduinseweg en bereikten gelukkig ongedeerd de auto.
Nu op naar 010 voor drank (Anker) en ballen (niet speciaal 010)

In de film ziet u o.a Maasbach..


Overigens vindt u de route op www.uitvinderswijk.nl

Lopend met de metro en heen terug

Zowel vriendelijkheid als regelmaat zijn begrippen die in het woordenboek van de HH voorkomen. Met details zullen we u op dit moment niet lastigvallen. Maar wie weet, wat nog komen gaat. Het volgende moet ons wel even van het hart. Besluitvol koos HF middels auto de richting van HH. Aldaar aangekomen bleek HH thuis te zijn. Welk een toevalligheid. Niet getreurd en samen onderweg naar wat zou gaan gebeuren. Na over en weer werd besloten om via een korte omweg de auto te dirigeren naar gemeentehuis van Capelle en daar te parkeren. Lekker dicht bij het boekengebeuren, waar zij zo menig keer genoten van wat dies meer zij. U voelt misschien aan waar we naartoe wilden. Zeker omdat HF zowel als HH afzag van schoenwissel kon snel gestart worden. De horecagelegenheid lonkte, maar de HH waren, na eerst wat confusiteit, standvastig en gingen traditiegetrouw eerst wandelen om daarna verder te zien. Dus ging er nu ge-metroot worden. Deze bezigheid beginnen de HH al aardig onder de knie te krijgen, zodat een nieuw fenomeen ingevoerd kon worden: het edele overstappen. Lustig gebruikmakend van de in- en uitcheckpaaltjes begon het bij Capelle-Centrum via overstap Capelsebrug eindigend uiteindelijk in Zevenkamp bij halte Ambachtsland. HH wist te melden van jongeren die hangen. We zagen niemand hangen overigens, maar eigenlijk direct na het uitstappen begon het geheel flitsend en kregen de HH volop aandacht en hadden aanspraak. Toen de aansprekenden, geheel in tegenstelling tot hun vermoedens/hoop, er achter kwamen dat de HH niet tot de sterke arm behoren, wenste men ons nog een fijne avond. Hier waren we wel voor in dus trokken we langs snackbargelegenheid, flappentappers en daar waar vroeger circus was, naar de oude woonstee des Heer Henks. Ondanks zijn vertrek enige jaren geleden zagen we geen noemenswaardig verval. Uit de foto's blijkt dat we bij donker liepen. Mijmerend over en gedachtenwisselend bereikten we onder-de-snelweg-door. In die tunnel was het dat 1 van de drie meisjes zei:"En daarom ben ik thuis". Dit hoewel wij duidelijk zagen en hoorden dat dat niet waar kon zijn. Maar goed, sommige mensen menen soms de HH in de war te moeten brengen. Het was maar goed dat we even verderop ons hoofd er weer geheel bij hadden want zie aldaar een militair terrein op een bedrijventerrein en voorzien van gewapende bewaking. Deze laatste was erg goed gecamoufleerd, want voor ons niet zichtbaar. Een wandeling van Zevenkamp naar Capelle is absoluut onvolledig als het Polderhuis in het Alexandrium, al dan niet op afstand, niet even wordt gadegeslagen. Vandaar onze belangstelling. LA de wijk in om vrij snel weer LA richting een dierenopvangverzamelplaats te gaan. RA een wilgenlaantje op, onverhard en onverlicht en aan beide zijden voorzien van slootje. De duisternis werd verderop opgeheven door goed verlichte sportvelden. Daar enigzins rechts ge-oriënteerd gingen we langs vijverpartijen, hangende jongeren (hier wel) en een prachtig winkelcentrumpje naar de Bermweg en daar LA. Na een werkeloze acteur (Rolloos) en een auto met medeling over kennen en gewend zijn, doken we RA naar het 's Gravenpark. Daar vooral voor kleinbehuisden (met name kliko's) waarvan 1 in ieder geval was omgevallen wegens honger. Kleinbehuisd, kantoorbehuisd, we zagen het met droge ogen aan. Dat bood ons tevens de gelegenheid LA de 's Gravenweg op te gaan. Dorsvlegel, tennisclub en zeker niet te vergeten een door ons terecht terechtgewezen scootvrouwmens en toen dapper RA met oversteken naar daar waar we versnaperingen vermoedden. De kast met boeken stelde ons ietwat teleur, daar zij een goed en druk weekend achter de rug hadden en de leverancier pas des anderen daags wenste te leverancieren. Toch genoten we van Westmalle dubbel en Heineken pils, om van de ballen van Rotterdam maar niet te zwijgen.