zaterdag 20 februari 2010

Geen Zeijcd maar Heijplaat

Vraag ons niet hoe het kan, maar de HH hadden zomaar ineens zin om te gaan wandelen. En niet van ach, een doorsnee iets. Nee, het moest een avondstrandwandeling in Rotterdam worden. Nu kan men zomers bij een horecafuitspanning zandvoeten op het terras halen. Zo kunnen wij het ook. Maar zo in de winter is dat niet zo eenvoudig. Dus wel voor de HH. Daartoe neme men een route en past die geheel naar eigen inzicht en verlangen aan. Zo ook nu en wel deze route http://homepage.mac.com/ducksingel/rottewandelen/overnaardeheijpl.html en dan slechts het echte Heijplaatgedeelte. En ja hoor, daar ging het dan loos. Niet al te direct op het doel af, maar wel vastbesloten werd de HH-auto naar de Heijplaatstraat gebracht en op onnavolgbare wijze geparkeerd. Deze keer had HF geen schoenwisselzin, vanwege het simpele gegeven dat de wandelschoenen reeds thuis door hem aan de wandelvoeten waren toevertrouwd. Parapluus mee, want nattigheid was voorspeld. De nattigheid was direct aanwezig toen de HH op zoek gingen naar de Aqualineraanlegsteiger/afvaartsteiger. Zij het niet in vorm van hemelwater, maar havenwater. En zo veel ook. Ondersteboven van deze indruk toog het gezelschap het dorp in. Links en rechts wat wind. Naar links waren ook haven- en kraanbezigheden, terwijl rechts sprake was van een halve schelp vernoemd naar de toenmalige prinses Beatrix. We kunnen ons voorstellen dat vanuit de schelp prachtige muziek ten gehore kan worden gebracht. Langs opmerkelijk veel nieuwbouw leidden de HH zichzelve langs van alles en nog wat. We zullen u slechts met een klein aantal vermoeien. Onder het mijmeren over HH's dorpsgenoot en diens regering IV zagen we het Vestaplein. Doet erg leuk aan, alleen werd onze rust verstoord door een vrouwspersoon, die interesse had in een fotografische vastlegging onzerzijds. Mooi niet dus. Bij het cafe/restaurant Courzand (voor al uw versnaperingen, maar niet op zaterdag en zondag) lazen we een plaatselijk bericht. Het gaat hier om het volgende. De SS Rotterdam is door woningcorporatie Woonbron voor een luttel bedrag omgetoverd. Daardoor is een gedeelte van de nieuwbouw/renovatie op Heijplaat stil komen te liggen en dat vinden ze daar niet aardig van Woonbron. Sneu voor de buurt en de wijde omgeving. Of het toeval was of niet, maar zo omstreeks de Courzandontmoeting begon het hemelwater van zich te laten horen(en voelen). Dus de plujen omhoog en open en verder richting het door ons gezochte strand. Hoek van Holland leek ons wat ver, dus moesten we maar op zoek naar het Heijplaatstrand. Door de regen liepen we de Qaurantaineweg op. Hier werd van ons verlangd dat we op opleggers zouden passen. Het nut daarvan ontging ons, zeker omdat ook een ingeblikte veldwachter er door zijn meerdere opuit was gestuurd. Maar de regen stopte en de HH stapten langs gebouwen naar de oever van de Maas, die hier is uitgevoerd in zand. Ha, toen begon onze strandwandeling. Na ook nog een paar ponypaardjes bekeken en gesproken te hebben, gingen de schreden terug en wij ook. Langs een hobbygarage en een pand waar de HH grote plannen mee hebben om vervolgens langs een uitermate gezellige buurthuiskaartavond de auto weer gezelschap te gaan houden. Uiteraard niet voordat de Olympische Spelen en het nederlands-europese voetbal onder de loep waren genomen. Voor het aansluitende afsluitritueel zochten we volledig vrijwillig Barendrecht uit. Na eerst te zijn binnengelokt bij het zeer gezellige afscheidsfeestje voor en van Kim, werden we weer losgelaten onder de belofte dat we Dubbele Palm en Leffe Blond zouden gaan drinken.Zo, dat was het voor deze keer. Daaaaaaag!!

dinsdag 9 februari 2010

Alweer niet naar Rotterdam?


Jazeker en wij zullen u vertellen. Eerst was er aarzeling, daarna ging het dan toch en uiteindelijk belde HF naar HH om aan te geven dat hoewel dan toch later. Maar geeft de HH niks, het gaat erom dat u als lezer wordt bediend. Als het moet lopen wij 's-nachts maar u zult, weest gerust.
Terwijl ik dit schrijf kijk ik buiten naar een wederom witte wereld, nu die hadden wij gisteravond niet. Wel hadden wij gunstige temperaturen voor koude aanbidders. De HH gaan weer-wind dus dat maakt hoe dan ook.
Gezien het tijdstip en bierdrinken dat niet in de verdrukking mag komen werd alras besloten dat HF de commercie afhield en gewoon vriendelijk HH vervoerde naar het o zo pittereske Rotterdam. Zeker na de cruciale 020 overwinning altijd een genot om te gaan.

Parkeren deden wij niet bij de stamgasten maar daarom wel gratis. HH was voorzien maar HF deed van schoenen spreken terwijl hij als verrassing achter HH plaats nam. Deze gekkigheid mocht niet lang duren was al spoedig het devies dus afsluiten die hap en gaan. HF was nu reeds vastbesloten om het fototoestel achter te laten zodat de kwaliteit deze keer van HH afkomstig is. Zonder tripod deze keer dan dus ook maar, tja.

Nadat het lopen was begonnen, via Delfshaven, wist HF HH mee te nemen naar nieuwbouw gepleegd voor bewoners. Onderweg zagen wij nog een fraai voorbeeld van hoe maak ik het gezellig voor langswandelaars en een aanduiding ter opletting van hen die Jehova in hun armen hebben gesloten. Hoewel HH achteraf toch denkt dat er nog meer nieuwbouw moet zijn was hij wel blij met het getoonde. Deze bewoners gaan wel vroeg slapen want wij pikten slechts door het hek een foto mee. Bezoek ter plekke, zelfs van de HH, werd achteraf niet gewaardeerd.
Nadien werd het lastig want er ontstonden keuzes en hierin zijn de HH net als met parkeren. Teveel is het niet maar liever een keuze dan maar.
Hoe het ons verder verging ontdekt u op de routekaart.
Via mooie en minder mooie delen van deze prachtige stad werd in de verte alweer de hoger hoogste werktoren van het land gezien, met nog steeds de disco lampen aan en uit gaande. Blijkbaar is het bedacht.

Nadien bogen wij langs het groothandelsgebouw gaande uiteindelijk RA en langs Bilderberg met diner kwam kunst in zicht alsmede de Witte. Van beide doen wij verslag.
Toen werd het ook de HH teveel en veranderden zij in noeste bierdrinkers want er werd gezwinde pas gezet naar een oude sluis, alwaar men naast roken te buiten ook biert te binnen.

Hoewel de naam natuurlijk ook op de HH slaat namen wij tot ons de wereldberoemde deugniet. Blijkbaar is er meer aan de hand.

Nadat wij elkander erop wezen dat zo langzamerhand ook wij gaan wennen aan de smaak van bier en het wellicht dit jaar en zullen waarderen eindigden wij deze fraaie droge avond met een thuisreis alwaar de warmte (en het bedje voor later) alweer waren.

De garoeten!

ps: ond erweg zagen wij nog deze vriendelijkerds.

zondag 7 februari 2010

Sommige dingen veranderen, andere blijven bij het oude

In verband en vanwege gingen de HH een avondwandeling doen. Op indigestie van HH trokken zij richting Dordrecht om uit de eerste hand iets over de paalrotontwikkelingen te vernemen en te kijken of de eerder bij daglicht waargenomen zaken zich nog steeds voordoen. . Te aldaar binnengereden was de ontdekking al ras dat daar waar HH das auto neder wenstte te plaatsen niet volgens de normale weg te bereiken was (en is) door wegwerkomstandigheden. En dit ondanks het aantreden van de nieuwe burgemeester Arno Brok. Dus werd de hulp ingeroepen van een overdekt parkeergelegenheidsgebouw. Het lukte ons overigens niet de aandacht van de dordtse wetshandhavers te trekken, dus dan maar zo. Volgens traditie geschoend verlieten we de parking aan de Spuihaven. Uiteraard bestaat er een beschreven route van een Dordtwandeling en wel ziehier: http://www.xs4all.nl/~jangrlng/Dordtroute.pdf . De HH gaven er gezien eerdere ervaringen de voorkeur aan een geheel eigen bewegingspatroon te volgen. Dit resulteerde wel degelijk. Aangezien het hemelwater zich schuil bleef houden, zochten we het stromende water op. In overvloed aanwezig dus daaraan geen tekort. Maar eerst langs omgebouwde fiets en door smalle straat. Van deze laatste soort zoiuden we er verderop nogal wat te verstouwen krijgen. Slechts een detail. We werden aangetrokken door de Merwede en pikten in het voorbijgaan nog even de treinspoorbrug mee (niet lopend, maar fotografies). Middels hekwerk trachtte men ons tegen te houden, maar 1 gat is voor de HH wat betreft niet genoeg. In een oud pakhuis zagen we helemaal bovenin een ruimschoots verlichtte opslagplaats voor grote balken, elk voorzien van een ende. En plots werd de nieuwsgierigheid van HH gewekt door een trapopgang waar, volgens een bijgeplaatst verkeersbord, voor mensen langer dan drie meter geen doorgang is. Door grondig onderzoek van de Capellenaar onder ons bleek dit een waarheid als een koe. Niet gehinderd door deze of andere kennis zwierven we langzaam naar de Grote Kerk. De toren hiervan is op gezette tijden te bestijgen. Wij waren er niet op een gezette tijd. Dus door langs het water. Hier en daar hadeen de HH punten van herkenning op allerlei vlakken variƫrend van horeca to brandweerblusboten. Wat we nog noit eerder meemaakten was een man die in gestrekte draf voor ons uit vluchtte. Blijkbaar zag hij op een gegeven moment in dat wegrennen geen zin had en kwam daarna ons dan maar weer tegemoet gelopen. Het deerde ons niet want wij waren benieuwd naar iets anders. Daar waar schepen soms bunkeren( en dan gaat er veel tegelijk in) vilen ons een drietal dingen op. Allereerst een zaak waar men klikwerk verricht( vond HF niet netjes) en iets verderop de onverlichte maar nog als vanouds treintjes herbergende winkel. Daartussenin hadden we een vorige keer veel puntmutsen met bijbehorende kruiwagentjes, harkjes, gietertjes en dergelijke ontwaard. Zo niet nu. Het giswerk naar de redenen begon, maar veel verder dan vakantie of de kou kwamen we niet. Op de Wolwevershaven werd onze aandacht getrokken door de vele groot uitgevallen woonkamers( zowel in diepte als de hoogte), waarvan sommige wel erg smaakvol zijn ingericht. Ook de stomvereniging en een paar in een oude Londense taxi vielen ons op. Los van dag of avond, altijd indrukwekkend blijft de Groot Hoofd Poort http://nl.wikipedia.org/wiki/Bestand:Dordrecht_Groothoofdspoort2.jpg . Vlak na de onderdoorsteek zagen we een kleinpolitiebootje met vier personen en afgaand op de avondgroet zag men ons ook. Blijkbaar was er sprake van iets grappigs want hilariteit deed zich in het bootje voor. Nu kwam een iets slaapverwekkend stukje namelijk de Bleijenhoek die haar naam geen eer aandoet,dus dat slaan we over en pakken de draad weer op bij het Nieuwkerksplein. Van af dat moment begon onze grote zoektocht naar 't Hof. Steegje in, steegje uit, wat oponthoud, steegje in, langs niet mooizingend vrouwspersoon, steegje uit door de poort bij de Munt van Holland en uiteindelijk poort door en daar stonden we in 't Hof. Oud en groot en zeker de zoektocht waard. Langzaam maar zeker voelden we dat we richting afsluithoreca moesten. Nog even voor alle zekerheid checken of de Grote Kerktoren echt niet te beklimmen was en toen door naar Spuihaven alwaar in de buurt prechtig verpozen zou kunnen plaatsvinden. Helaas zat het verpoosgebouw vol met etende personen, zodat we nog even verder gingen zoeken en uiteindelijk neerstreken In De Klander Muelen aan het Statenplein. Onder het genot van redelijk prettige muziekklanken, die zowel door ons al Shazam werden herkend, en dubbele dubbele Leffe sloten we het officiƫle gedeelte van de 7,5 km af. Tot de volgende keer.