zondag 28 juni 2009

Op (broodverdelingsmachine)jacht

Aldereerst willen de heren bij deze even iets kwijt over een in hun ogen zeer belangrijk ijkmijlpunt. Vorige week was HF al ge-ijkt waarbij iets van onderdrukking bleek. Deze week kwamen wij echter in ons bezit en wel vanwege toezending in boekvorm van de belevenissen der HH conform de eerste 100 wandeldingen. De zon zag de blijde kinderuitstraling op onze gezichten, vandaar dat er al enige dagen sprake is van mooi weer. Ook kwam ons ter ore, dat in 1854 Leopold II, koning der Belgen, grootse plannen had. Eén van die plannen bestond uit het binnenvallen en innemen van Nederland. Het was de heren bekend dat onze zuiderburen vaak grappig uit de hoek kunnen komen. Maar deze grap spant wat ons betreft de kroon. Reden te meer om weer eens een vriendschappelijk bezoekje af te leggen aan het Pajottenland en te kijken of we nog wat lachspierstimulerende elementen konden ontdekken. Enfin, HH deed het stuurwerk en voorzien van moderne navigatie, eten, drinken en goede mutsen gingen de heren. De eerste grap die men voor ons in petto had, werd ons door de navigatie voorgeschoteld. Ondanks herhaaldijk de juiste bestemmingsinvoer, wilde men ons niet naar het gewenste beginpunt dirigeren. Aangezien er hetere vuren de HH hebben bestookt, kwamen we op slinkse wijze uiteraard daar waar te zijn, te weten het dorpsplein in Minderhout. Daar gingen wij, op initiatief van Toerisme Hoogstraten en HH, het Watermolenpad ( http://www.art2goreclame.nl/VVV/39.pdf ) proberen te bedwingen. Alvorens daar toe over te gaan, versterkten we onszelve en wel met plaatselijke koffie, waarvan het systeem én verrassing alsmede verwarring opleverde. Tevens konden we vlak daarnaast iets uit de hand kopen. Trappelend gelijk een jong hert (later nog door ons gezien) begonnen we zeer enthousiast. Redelijk snel deze keer kwamen we er achter dat we waarschijnlijk de eerste route-aanduiding gemist hadden. Terugkerend op schreden trof alsnog het mooie oranje pijltje ons in't oog. Iets verderop konden onze ogen zich laven aan de kapel van Onze Lieve Vrouw Van Zeven Weeën, zoals de beschrijving ons voorschreef. (Namens reisburo De Stille Kempen willen we , geheel belangeloos, uw aandacht vragen voor de reis van 28 juli a.s.. Haast u, want vol is vol en voor de prijs hoeft u het niet te laten!!) Andere bezoekers van de kapel staken een kaars aan en vertelden HH waarom. Dankbetuigingen voor gunsten en genezingen prijken plakaatmatig in de kapel. Kortom. Het een stukje verderop gelegen Withof doet haar naam geen eer aan, aangezien de muren en het huis zelf vooral van een geelachtige kleur zijn voorzien. Overigens wel een prachtig onderkomen, stelden we vast. De molen waaraan het pad haar naam dankt, werkte op dat moment, net als de HH, niet. Hindert niet, we staken toch gewoon het riviertje, genaamd naar degene die ons zo bij tijd en wijle van een reactie voorziet, over. Overigens ontdekten we dat waar in Nederland de ANWB uitleg geeft over bezienswaardigheden, in België deVTB/VAB zich de moeite getroost, de goegemeente van historisch besef te voorzien. De Speelman daarentegen doet leuke muziek op uw feest, maar ook okra-namiddag en andere. Zo ziet u maar weer. Ook leerden we dat het soms verboden is dieren mee te nemen, ook al is in de wijde omgeving geen dier te bekennen. De galg bij de steenovens zagen we niet, want die waren allemaal verdwenen. Tot onze grote vreugde zagen we nog wel het bordje, dat aangaaf, waar geen ijskelder meer is. In de verte het Gelmelslot, maar ons doel op dat moment was de grens met de Wortel-kolonie opzoeken. De queste daarnaar bleek niet zonder gevaar: de HH moesten diverse aanvallen van steekwerktuigen van gevleugelden afslaan. Niet geheel ongeschonden bereikten we de kolonie en dat was tevens voor ons het sein tot het nuttigen van de meegebrachte inwendigheidsversterkingen. Kloek besloten we daar ook de wandeluitbreiding middels het Bootjesven de onze te maken. We werden onthaald op vennen en vennetjes, graspaarden en een waarschuwing in verband met mogelijk afschot met de kogel. U zult begrijpen dat dit laatste de HH gelukkig bespaard is gebleven. De natuur in ons opsnuivend, ging het gestaag verder en deed zich een postballonmonument voor. Even stilgestaan hebbend verder langs iets Senior, maar wat ons borststuitend was, kwam net iets daarna. We hadden ons erg verheugd, maar vooral op de jacht op een viertal pinken in een wei van dertig bij veertig meter. Bleek middels bordje dat juist vandaag verboden jacht was. Dat was even deppen, maar toen volmondig doorgestapt over boererf naar begin- tevens eindpunt. In de ochtend waren we verblind door hedonisme, waardoor Heer Bert en Heer Ernie hun kans schoon zagen tot ontsnapping. Gelukkig bleek bij terugkomst bij de auto onzerzijds, dat de kleurige Sesamstraters zich niet verveeld, maar bij de plaatselijke broodverdelingsmachine verstopt hadden. Al met al zeer aangename belevenissen deze dag, die HH-zijds dan ook gepast afgesloten dienden te worden.



Wandeling: 13,68 km
Tijd: 3.13'.34''
Categorie: de HH hadden regelmatig grote glimlachen om de mond
Versnaperingen: Maes' Pils, Hoegaarden Blond en Grimbergen Dubbel om het vocht aan te vullen, vergezeld van frieten van de aanlendende frituur om het zoutgehalte weer op pijl te brengen





dinsdag 16 juni 2009

Weg uit Rotterdamt



Het was de hoogste tijd. Aangenaam of niet. Soms is beweging leuk en dan geeft het. Wis en waarachtig, dat rondje Rotterdam hadden we nu wel gehad. Sprake van herkenning en dientengevolge moest verder. HH had hiertoe in een opperbeste bui een andere plek ontdekt waar het mogelijk was om ook de benen te strekken.
Berichtgeving op het weeweewee duidde meerdere mogelijkheden aan.
Andere tijden kwam vanwege ballonvaart HH as.
HF was toegerust met ijkingsinstrumenten die nu eens voor altijd gingen aangeven wanneer HF was opgericht en of er sprake was van familie gelijkheid met opgespoorde botten uit de Noordzee. Want het gerucht gaat dames en heren.
Maar wij kunnen de vruchten meeplukken dus vandaar.
HH was genegen om voor transport te zorgen en zodoende konden wij vertrekken. Terwijl HH ervan overtuigd was dat na verloop van tijd de startplek benaderd was gaf HF aan dat deze veel verder zou liggen. Ongetwijfeld werd deze wanhoopsdaad ingegeven door stuwing der ijking. Wij kunnen hem euvel maar u schiet ernaast. Een andere mogelijkheid kan uitstel van gedragingen zijn dan wel genieten van de toergaven des HH. Niettemin na heen maar ook weer gerij kwamen wij dan terug bij de oorsprong en begaven ons uit de auto teneinde.

Beide HH wisselden schoenen vanuit de achterbak, wij blijven kooplui. Zo, het kon beginnen. Aangaande de route willen wij slechts aangeven dat deze is aangegeven, wij kunnen slechts nederig voegen, zie hier ook voor een beroemd huis.

Onderweg zagen wij verschillende kenmerken van de natuur, zijnde planten, oud en jong beestenspul en natuurlijk onze eeuwige fans want ook hier wist men.

Aan het einde kwamen wij door Linschoten en volgens informatie is het een mooi gebeuren en wordt dit vaak gebruikt dan wel misbruikt. Gelukkig is de zwemleraar uit Den Bosch e.o. hier niet gesignaleerd.

Onderweg moest regelmatig worden haltgehouden vanwege live ijking. HF had het hier zichtbaar. Wij zullen uitslaan.

Na bijkomendheid van indrukken teruggetoerd naar bekende streken en daalden wij neder voor Hommel, Jupiler en sloten af met bittergarnituur. Jmmmm.

Rest ons u voor deze week maar ook later.

Kijkie hierie voor die foti

zondag 7 juni 2009

Uitlaatcentrum

Hoe later op de avond, hoe schoner het volk. Dat was en is iets wat de heren wel eens even wilden onderzoeken. Mede gedreven door het bouwen van iets en het vocaliseren van iets anders bleek de avond een geschikte uit- en vervangingsweg. HH kwam tijdens speurtocht een gedegen uiteenzetting tegen van wandel- en natuurgebied Schollebos te zich bevindend in Capelle a/d IJssel. Dat daar zich een pannekoekenkasteel luistert naar dezelfde naam kan slechts op toeval berusten, zodat we vanaf daar startten. Direct moesten we een dilemma uit de wereld helpen; doen we de 5 of 8. Haha, de 8 natuurlijk. Langzaam verwijderden we ons van de geur van sterk verouderd frituurvet en bevonden ons weldra in natuur. Weldra deed zich dilemma nummer twee aan: links of rechts ergens omheen. Nu stoopen en teruggaan ligt niet in de herenaard dus maar kijken wat ons voor moois te wachten staat. Voor wat we al dan niet gezien hadden kunnen hebben, willen we graag deze link doorgeven http://www.capelleaandenijssel.nl/documenten/NatuurpadGroen.pdf . U zult versteld staan van hetgeen wij. Wat ons zeer is bijgebleven, zullen we nu nog even aanstippen. Èen trainingskamp voor de enige dieren de geen poten bezitten, maar net als de mensch met benen door het leven gaan. Ons inziens wordt daar vooral de verschillen in kleuren aan de vierbeners bijgebracht, afgaande op de vele bonte bouwsels. Langzaam maar zeker werd het ook duidelijk dat we zowat de enige bosaanwezigmensen waren, die niet op de 1 of andere manier een andere levensvorm mee hadden genomen. Een exemplaar van het honderas moest laag maar bleek te jong om laag. Vandaar hoog. Een ander van het honderas kreeg toestemming en aanmoediging van HH enige vierbeners te pakken, maar honderasbegeleidster kreeg, tot onze verbazing overigens, angst zowel in de ogen als in de stem en bleek toch over andere inzichten te beschikken. Nou ja, terwijl goede raad (tenzij van onze zijde) meestal duur is. Al deze tijd trachtten we niet gehinderd door schroom de 8-paaltjes te volgen, hetgeen hier en daar niet een eenvoudige opgave was, maar we vertrouwden uiteraard op onze intuïtie en ervaring. De leverde een blik op op een vreemdbehaarde en bebaarde bejaarde. Vermeldenswaardig onzerzijds is ook nog dat een hondenrasgeval (er waren zeer velen in veel gradaties ) eerst nog even het instuctieboekje "Hoe red ik een bal te water?" moest doornemen, zodat z'n meer ervaren makker met de eer kon strijken. Door gingen we en langs gevaarlijke en agressieve planten bracht het pad ons via daar waar het volk tuintjes heeft terug naar de startpositie. Tot de verbazing onzes bleken we niet de 8 maar een alternatieve route te hebben gedaan en bleef de teller steken op 4,7 km. Daar hebben we dan bijna een uur over gedaan. De laving was uitstekend verzorgd en we werden verrast door De Koninck Blond en wel op zeer aangename wijze.