Binnen- maar zeker ook buitenpret

Na een dag- hoort eigenlijk ook wel weer eens een avondwandeling. Het beloofde een koude avond te worden met onaardig wat windsterkte. Maar de dappere HH zijn die ze zijn en verzot op wandelaria. Ergo, HF naar HH voor ophaaldienst. HH ook niet van gisteren, had in gedachten en ook fysiek enen jas buiten gebruik gesteld. Van eerdere van koude voorziene wandelingen wist hij nog dat HF zich van een ietwat te korte jas bediende om bepaalde lichaamsdelen adeqaut tegen kou en wind af te schermen. Daarom een aanbod van HH aan HF van jas. HF bedacht zich niet eens enen seconde, deed jas aan en straalde. Zodoende al een mooi begin. Gezien van alles besloten de HH om aan de hand van een Trouw-beschrijving Rotterdam eens aan te doen. Het centrum met name. Een spoor door de stokoude stad stelde men ons in het verschiet. Zonder voetschoenenwissel maar voorzien van onder andere handschoen en sjaal, startte het gebeuren bij zeg maar het Vasteland. Over de Boompjes zouden we gaan. Nou dat hebben we geweten. Snijdende wind en enige brrr was niet van de lucht. Maar het hogere doel in gedachten en voorwaarts. Een view from a bridge naar het Havenmuseum met een mooi verlichte bok was alweer de onze. Iets verderop had horeca goede hoop want had reeds een zitbank buiten gezet. Van drukte te aldaar was echter geen sprake. Ten bewijze van iets nam HF een foto van afvoerbuis met ijspegels. Het Witte Huis gloorde en daar werden de HH toch bijna overreden door een zeer groot uitgevoerde auto van het OOOO-merk. De combinatie van de chauffeur en de auto deed bij de HH de vraag rijzen of hier niet sprake zou kunnen zijn van niet geheel zuiver wit geld. Maar bij de buitentap (overigens niet in gebruik dus doorlopen) bij Plan C waren we dat alweer vergeten. Zo, dan nu het Haringvliet op. Kijk en daar kwam de HH o zo bekende eigen inbreng weer om de hoek kijken. Hier lieten we de hand van Trouw los en gingen onze eigen benen. En op naar de Hoogstraat. Na de binnenpretDaf kwam Henk the Knife of messenJochem op ons af gefietst. Voorstellen deed hij middels het op straat werpen van zijn zeer uit de kluiten gewassen zakmes. Wij gingen op zoek naar het Achterklooster. En daarom de Mariniershof in. Hoewel geen lust in toch de Pannenkoekstraat ; gadegeslagen door dienders der wet. Langs de Laurenskerk naar de Stokvisbrug via de Oppert en opperbest gemutst. Aan het Haagse Veer zagen we waarom die past ons allemaal past; er zijn er namelijk heeeeeel veel in verschillende maten en soorten. Ja, zo kunnen wij het ook. Dat gingen dus maar even vertellen aan Pinokkio, die langgeneust en hooggeklommen bij het Hilton zit. Ineens was HH verdwenen. Hij was een parkeergarage ingedoken, maar keerde toch snel terug op het goede pad. De Westersingel, wie kent haar niet en daarna de wellicht nog bekendere Oude Binnenweg. De Media "ïk ben best gek" Markt konden we helaas niet betreden want inventarisatie. Een kort bezoekje aan de metrohal, maar het Schielandhuis moesten en zouden we nog even van buiten bekijken. Wat een oude meuk zeg. Volgens de HH kan op die plek best een mooi hoog gebouw geplaatst worden. Gelukkig werden we aan de zijkant nog opgewacht door een Pekinees met een jasje. Net gepasseerd hoorden we een ratelend geluid; het baasje haalde met het katrol de viervoeter binnen en deed de grote verdwijntruc. Wij ook en dus door de Hartmanstraat met rode Zadkinebeeldlampjes in de stoep. Vlak bij de auto zagen we voor de zoveelste keer deze avond een deur die ruim boven het trottoir toegang of uitgang biedt. Waarschijnlijk een nieuwe trend in Rotterdam. Desondanks in de auto en een beetje opgewarmd en dan naar daar waar de HH regelmatig boeken niet lezen, maar wel de evaluatie der wandeling bij de horens vatten. Uiteraard 010-ballen, maar de verrassing was groot en lag met name in het uit voorraad leverbaar zijnde Ciney Blond des taps. Een juweeltje! Zo en dan nu nog even een oud-hollands recept voor boerenkool. Eet u smakelijk.

Ridders aan het werk

Natuurlijk zouden we deze week niet gaan wandelen.  Daarom dit keer geen verslag.

Hoewel er telefonisch werd overlegd terwijl HF zich bij 's lands grootste kruidenier volkomen ontspannen liet bevrijden van geldelijk gewin en HH op zijn zachtst gezegd er klaar voor was.

Nadat tijden synchroon liepen was het dit keer HH die HF ophaalde en HF had een suggestie. Wandelen natuurlijk, wat anders?

Ridderkerk zou het worden.

 Nadat de auto was geparkeerd kon de ronde beginnen en was dit zo'n beetje het eerste leuke uitzicht. Gelukkig hadden wij middelen om dit verder vast te leggen. Overigens kunnen wij nu al een tip der sluier verplaatsen, binnenkort veler bewegende beelden van de HH.

Onderweg kwamen wij langs mooie plaatjes, waarvan een aantal uwer niet worden onthouden. Maar eerlijk is eerlijk, het ging de HH meer om de wandelgenoegens en het doorspreken van de problemen.

Dit zijn sloopewerken

We hadden ons wel goed ingepakt want koud was het.

Back from Rijsoord

Dit huis lijkt klein maar kijk eens erachter

Graatje in de keel?

Onderweg genoten wij mede van rijkswegen, Rijsoord, korte en langere perioden uit de wind en op het laatst de toch wel fraaie dorpskern van Ridderkerk.

Hier zie je dat ondanks alle " aanpassingen " dit deel van het dorp wel bewaard is gebleven.

Dorpskern Ridderkerk

Gaat dat zien. Op verzoek sturen de HH u veler foto's toe hoor....

Hoewel dit niet zo aanvoelde was de afstand precies goed, zowel lengte als duur.

De evolutie theorie in de praktijk

Deze keer dus niet veel maar uit een goed hart.

U ziet hier HH  fris en fruitig na de wandeling, want het bier en de ballen lokken.
Na het nuttigen hiervan zou het nemen van een dergelijke foto onmogelijk zijn.

Een klein kijkje in de keuken

We nemen u mee naar daar waar de HH de voetstappen gingen zetten. Even een vraag; bent u nieuwsgierig naar de drijfveren der heren? Zo ja, lees gerust verder, want we zijn er wel aan toe om een tipje van onze wandelsluier op te lichten. Laatst is uit een onderzoek naar voren gekomen, dat bij mensen die regelmatig wandelen het geheugen een positieve impuls krijgt. Aangezien de beide HH weleens worden achtervolgd door her en der gaten in herinneringssfeer, komt deze uitkomst van het onderzoek ons zeer gelegen. Stel u voor wat een zootje het zou zijn geweest indien wij de afgelopen jaren niet de wandeldingen hadden gedaan. Vreugde alom dus. Daarnaast nadert een soort van mijlpaal, maar daarover later meer, want om nu gelijk al onze denkpatronen bloot te geven, gaat veel te ver. Dan nu over tot de orde van de gelopen zaken. In Egypte protesteerde men de afgelopen weken voor vernieuwingen. Hierdoor geïnspireerd gingen de HH op zoek naar door hen onbewandedelde paden. En die deden zich voor. Na een gezellig samenzijn met inclusief de mevrouwheren in het weekeinde troffen de HH elkander een tweetal dagen daarna ten huize van de HF. Deze liet met ongepaste trots HH binnen, waarna, mede door weersvoorspellers toedoen, inclusief paraplu en ontkoudingskledingstukken de reis werd aangevangen. Een vesting dienden de HH te bedwingen. Aangezien die van Hellevoetsluis zich daar uitstekend voor leent, werd koers gezet. Parkeren bij het gemeenthuis was een mooie eerste stap aldaar, hoewel uitkijken voor het achtergelaten toetje de tweede stap niet minder gewaagd maakte. De nattigheidswaarschuwing toch in de ruimschoots aanwezige wind geslagen en dus zonder para op pad. De duisternis weerhield ons niet en ook deerde deze generlei. Over de vestingmuren wandelend stelden we vast dat een schipper had afgemeerd en toen het licht aan boord maar uitdeed. Iets verderop deed men op een schip op uiterst nauwkeurige wijze een rood licht telkens aan en daarna weer uit en daarna weer aan etc. Nauwelijks van deze aan/uit-situatie bijgekomen mochten we van een verzamelaar zijn mooie collectie boeien bekijken. Zonder entree en vanwege onze warme belangstelling kregen we ook nog de kans om zijn kettingen te aanschouwen. Zo, na al dit maar eens even linksaf. Vrijstaande twee-onder-een-kapwoondingen en ook vrijstande vrijstaande woningen. Bij één daarvan zagen we een (ver)schijnsel dat ons deed denken aan een groepje bomen aan de Voordijk te Barendrecht. Hier was echter duidelijk meer sprake van gezien mogen worden. Dit gold ook voor de voetbalvelden. Dus staken we de Brielsestraatweg over. Daar bleek dat men te in Hellevoetsluis ook aan gebitten enzo doet. Een reden te meer om het Dibbetzplantsoen in te gaan. Leuk met watertje en bomen en een pad. Ja, de HH komen nog eens ergens. Duidelijk is geworden, dat het aanbod van het aantal parkeerplaatsen daar, devraag ruimschoots overstijgt. Dit zelfde geldt overigens omgekeerd evenredig voor daar waar de HH zich bewonen, maar dit geheel terzijde. Een brugje over en ja hoor, we waren terechtgekomen in het hondenuitlaatuurtje. De buurt waarin we nu terechtkwamen kan ons inziens niet bogen op arbeiderswoningen. Ook al is er ook daar weer felle voetbalverlichting in het geding. Een brievenbus verder linksaf op naar Citta Romana of hoe het tegenwoordig ook maar mag heten. Achter ons ging een zeer verlaagde sportauto voorzichtiger dan egeltjes het doen over een verkeersdrempel. Maar onze blik ging gewoon vooruit. Langs de of het Citta, waarvan we overigens niet konden vaststellen of er ook Roemenen zich daar bevonden, op naar het strand. Tot onze verbazing niemand te bekennen. Wel harde wind en op onze lippen het gevoel van zand en zee. Op naar een toren waar iemand met vaste tussenpozen de zaklantaarn aan en uit deed. Een zandduintje trotserend het piertje naar de toren op en met verbazing zagen we aan den overzijde de plaatselijke brandweer een onzichtbare drenkeling redden. De pier weer af en daar werden twee passanten duidelijk jaloers op de prachtige hoofdbedekkingen die wij als HH droegen. Kijk, toen zagen we dat het helemaal niet is toegestaan dat we daar onze boten gingen afspuiten. Dus via en langs de lingeriewinkel linksaf naar een normaal zichtbare maar nu middels camouflage enigzins verstopt Fort Haerlem. Op een zijspoor, maar later weer niet, langs in de donkerte 40-45 vacantie-adressen. Rood-witlint hield ons tegen zodat we toch bij de molen uitkwamen. Dan langs de jachthaven met op zich Scandinavisch aandoende behuizingen. De HH smulden smakelijk van het aanzicht. Langs de in aanbouw zijnde loods voor scheepsdingen van Bolhuis werden we bijna gebrommerd. Zo dan nu nog even langs een oud pand en hoepla het bolwerk weer op. Zicht op het theater en dan even verder langs het monumentale Gesigt van 't Dok op naar het havenhoofd aan het einde van de Oostkade. De brandweer had inmiddels de reddingsactie be-eindigt, zodat we onverrichterzake de Oostakde terug konden nemen op zoek naar de Kerkstraat. Daar zagen we nog wat oude panden en horeca. Maar de auto was nu zo dicht bij, dat we na 8,01 km. het voor gezien hielden. Op naar onze biljartvrienden. Daar was het behoorlijk druk en gelukkig was ook de automatenverwenner weer op zijn plek. Dubbels en ballen en citroen met Kronen op z'n mexicaans sloten de avonturen op zeer passende wijze af.

Brugse Zotten in Capelle

Het was pure hebzucht die ervoor zorgde dat er weer zonodig gewandeld moest worden. En dat terwijl de HH zich vergezeld van herendames het weekend ook gaan opwachten. HF heeft n.l. aangeboden om een keer keukendienst op te pakken en zodoende voor voedselvoorziener te willen er zijn.


Deze keer hadden de HH veel te vertellen maar vanwege mond - en klauwzeer mag hierover niets naar buiten treden. De schok was er niet minder om. Ahum, wat hadden wij elkaar veel te melden.

Voordat wij buiten adem geraakten dient nog gesteld te worden dat de vertolking van ouderwetse liederen door HF en gezangpartner zeer enthousiast wordt opgepakt, al dan niet met medeweten van toehoorders. Kijk, een dergelijk enthousiasme spat werkelijk van de HH af. Dit moge ook wel eens gezegd.

Natuurlijk namen wij de toestand in de wereld door, deze keer zonder Brussel e.o. maar wel andere zaken die vermeld moesten worden. Ongemerkt hebben wij in feite de wereld problemen al wandelend opgelost. Een detail: die benzineprijs gaat buiten de HH om. Sorry daarvoor. Tijdens onze route kwamen wij een metro tegen en nog een en nog een en ... Wat een dynamiek!

Wanneer we de route moeten duiden dan is het vooral vanaf de Koperwiek (wordt momenteel verbouwd) linksaf richting slotlaan, aldaar wel of niet het oude laantje en links aanhouden. De 's-Gravenweg LA. Uiteindelijk ziet u ergens halverwege een fietspad RA, hetgeen u kunt aanhouden. Eventueel de volgende gewone weg. U komt uit in het park alwaar we RA gaan en daarna LA. Alsmaar rechtdoor tot aan de Prinsenlaan en daar RA. U steekt de metro door (en nog een en nog een en ...) en houdt enigszins links aan. Dan is het eigenlijk alsmaar rechtdoor, over een fraai wandelpad wat op enig moment zelfs apart loopt.  Zoals u ziet dient vlak voor de Capelse weg links aangehouden te worden en is er wederom een apart voetpad (rechts!) en dit brengt u achter fraaie huizen aan de Capelse weg.  De 1e brug oversteken, beetje links aanhouden en dan oversteken zodat u aan de overzijde achter het bushokje verdwijnt. Wij weten natuurlijk beter en u gaat aldaar RA. Vanwege het late uur gingen wij niet door het bos maar bleven op het fietspad. Als u rechtdoor gaat moet u enige tijd later RA zodat de Capelseweg weer bereikt wordt. Aldaar LA en doorlopen tot de bierenbieb.

Aldaar Brugse Zot, 3x, Palm, 1x en 010 ballen, ook 1x.