Huh? Waarom niet overdag?

Waarachtig. Volkomen onverwacht deed zich een gelegenheid voor die uitnodigde tot wanderungen. En wel in de omgeving van Rotterdam maar dan helemaal toch ver weg. U weet wel ,waarvan wij zeiden dat overdag een keer moest. Nu dat was gekomen en ontstaan. HH ging langs bij HF en gezamelijk werd na enige aarzeling de vaart gezet naar Heijplaat. Zoals omschreven als een rondje Heijplaat met de benenwagen gingen de HH met een VW wagen en parkeerden alvorens de schoenen rechtmatig weliswaar maar dan toch trefzeker van voeten te verwisselen. Komt u met de boot dan is dit de aankomst.
De beschrijving hebben wij u al eens gegeven maar voor de vergeetachtigen en de simvastatine gebruikers nog maar even: hierzo
Er is veel RDM zullen we maar zeggen.
U treft hier ook een fraaie omschrijving aan dus daar zullen wij u niet mee vermoeien.

Wat ons vooral trok was de uitstraling overdag, dus na het parkeren werd al gauw de pas erin gezet en volgden wij in grote mate dezelfde route als de vorige keer. Wat ons mede opviel was de uitnodiging tot parkeren hoewel men er in feite alles aan deed om dat onmogelijk te maken. Dus uiteindelijk langs Trix (ja opnieuw), de politiepost in ruste (huur/koop) en weer langs het uitspanningsgedoe getiteld Courzand alwaar wij eenmaal retour een pilaarbijten bier dronken van Anker gehalte. Heerlijk.
Ook aten wij hier een elzasser specialiteit met kaas en spekkies, geheten Flammenkuchen.

Op zoek naar het drijvende dok ontdekten wij diefstal van eiland op klaarlichte dag.
Het strand werd vandaag door vrijwilligers helemaal schoongemaakt dus wij deden aldaar geen behoefte, nee niet. Het deed en doet ons deugd dat een of meer nederlanders met eigen schep en vuilniszak de rommel opruimden die anderen aldaar ter herinnering achterlieten. Inzake quarantaine bleef alles bij het oude, zodat de foto's dan maar voor zich.

Natuurlijk ontdekten wij het winkelcentrum dat indruk maakte, maar oordeelt vooral zelve.
Wat meer dan opviel was het lokale ritueel om gedurende enige tijd huisraad onderling uit te wisselen. Op ons moment werd er net een eiken dressoir leverbaar. Wij konden vanwege de wandeling natuurlijk niet de rug op. Maar haast u aangezien men alleen vrijdag e/o zaterdag wenst te vergeven. Hulde voor de dames in kwestie.

HF heeft morgen een druk program, zingen, lezen en een quiz. Maar de sleutel tot succes ligt niet in Rotterdam wist hij na enige druk te vertellen.

Het moge gezegd maar ook hier liet de lokale bierchenkerd zich niet uit het veld slaan na het stellen van de eeuwige vraag of men ook bier verkocht.

Google op: Nieuwe maas, Heysehaven, Waalhaven, Werkhaven, Quarantaineterrein

Daar waar eens ..................

Allereerst een waarschuwing: MAAK GEEN GEBRUIK VAN HET LINKER TOILET ! (tenzij levensmoe). Verder een opmerking van algemene aard: de politie is je grootste vriend(uitzonderingen bevestigen de regel). Vraag ons niet hoe het kan, maar we hadden drang om te gaan wandelen. En ook nog eens een keer van onze meemaakselen de wereld op de hoogte te brengen. Dit alles samengevoegd levert dan het hierna geschrevene op. HF ging naar HH. HH liet HF het op Hans Klok-achtige wijze verdwenen dressoir zien en HF zag dat het dressoir niet meer aanwezig was. Achteraf, zoals altijd bij Hans Klok, bleek er sprake van opzet, dat in het spel was. Maar nu maar eens wat nadere informatie over het wandelgebeuren. Oh nee, toch niet, want wat belangrijk is vooraf te weten, is het feit dat overdag een soort van voorjaarsgevoel was gecreëerd door Moeder Natuur. In de avond was hier nog een nawee van te voelen. Dan nu de wandeling. HH had zich laten informeren door het landelijk en enigzins op protestants-christelijke leest geschoeide dagblad Trouw. Onze voetstappenreeks van deze keer is dan ook ingegeven door een route van dit dagblad. http://www.trouw.nl/incoming/article2004930.ece/_wandelen___Vinexwijk_met__water_als_toetje__.html?part=1 . Maar zoals u wellicht al eens heb gemerkt, durven de HH zo nu en dan af te wijken. En niet alleen van de instructies of geijkte paden. Starten deden we gewoon bij de hooggelegen metrohalte Nesselande, alwaar de HF-citroen moest afwachten. Handschoenen en dergelijke deden we niet, dus stop-and-go was zomaar gebeurd. Ziedaar aanschouwden de HH al snel de Wollenfoppenweg. In een duister verleden toen de HH nog geen wandelHH maar wel carpoolHH waren, frequenteerden zij regelmatig deze weg teneinde het Ohohdenhaag te bereiken dan wel huiswaarts. Dat waren nog eens, maar nu zou dat wegens diverse oorzaken niet meer tot de mogelijkheden behoren. Genoeg hierover en hoepla naar onze belevenissen in Nesselande. We zullen ons beperken tot slechts een aantal hoogste punten, maar ook de ontmoetingen met diverse vormen van levende organismen komen aan bod. Zo waren er vele poezeverschijningen. Zwemeenden en wispelturigeenden en ook verstoppertjezwanen alsmede een aantal al dan niet schijtlaars honden. Van de dode levende organismen kunnen de HH nog berichten dat een aantal kikkers zich aandienden met als klap op de vuurpijl een levensgroot volwassen mannelijk exemplaar van de Cervus elaphus. Voor de niet-Midasdekkersen onder u: het edelhert. "Jullie gingen toch voor de Vinexwijk?" horen we enkelen hardop denken.Fijn dat u ons daaraan herinnerd. Dat de wijk vooral is gebouwd voor de midden en hogere inkomens kunnen we beamen. Over het algemeen ruime woningen troffen we aan met uitschieters naar beneden en boven. Aangezien de HH de avond een geschikt moment vonden voor de wandeling, zagen zij dat de meeste gezinnen zijn voorzien van een tweetal automobielen en dat sommige huizen voorzien zijn van prachtige verlichting. Al rondtrekkend en af en toe op de schreden terugkerend konden we niet voorkomen dat de wijk een positieve indruk op ons begon te maken. Zeker op de Siciliëboulevard (met eerder gememoreerd hert) kwamen dankzij de bebouwing en meeuwengeluiden strand- en zeegevoelens bovendrijven, ter verhoging van de toch al vreugde. Via winkels en horeca ging het terug richting metrohalte, maar slechts om er langs te lopen en de fraai blauw verlichtte brug in ons op te nemen. Een klein uitstapje door Zevenkamp trakteerden we onszelve op. Maar eerst nog via huizen de niet lang maar even oplopen. Ons inziens zijn ze inmiddels wel uit-opgelopen. Verder langs volkstuinencomplex De Tochten en metrostation De Tochten (HF deed hier de broodnodige anonieme OV-chipinkopen). Blij verrast zagen we bij begeleidwonenhuizen de centrale fietsenstalling waar ook diverse scootmobielen zichzelf oplaadden om de volgende dag de berijder of -ster volledig van dienst te kunnen zijn. Geleid door water en hoogspanningskabels nu definitief naar het eindpunt des wandelings. De ruim 8,5 km hadden ons goed gedaan, maar had ook voor verbranding van 480 calorieën per persoon gezorgd. Aanvullen was dus het devies en vandaar dat er laving heeft plaatsgevonden in de vorm van Brigand Indian Pale Ale voorzien van echte rotterdamse bitterballen.

Kijk, Kralingen-Crooswijk

Help, de doktor verzuipt! Zo'n mooie titel uit vervlogen jaren. Turks Fruit was er ook zo een. Bloot zo lang het maar kunst was. De HH genoten er niet minder om, titties lovers als wij daar zijn konden wij toen full screen (of over het volledige scherm zoals wij destijds zeiden) genieten van vrouwelijke kenmerken en dan nog artistiek verantwoord. Kon je er ongegeneerd over meepraten maar ondertussen ook genieten. En wat waren zo pronto! Ja, dass war einmal. Net zo artistiek gingen de HH deze week. Maar niet nadat wij ons uitspreken over het heengaan van ook een Heer, nl. de heer van Mierlo. En ook het afzeggen van vervolg door de Heren Eurlings en Pronk. Beiden met (ongetwijfeld na het zien van titties) zich (dra) gaan bezigen met de kids. De burgervader uit Amsterdam zal redding brengen, weest gerust.
Hadden wij u reeds verteld dat wij liefhebbers zijn van bepaalde maar niet alle vrouwelijkheden? Nou, een borstje zo nu en dan, kijken en misschien meer. U raadt het. Ook wij zullen ons moeten excuseren.

De start van de wandeling trof aan niet eerder dan dat wij de wagen hadden verplaatst van dure betaal naar goedkope gratis parkeer. Ook wij letten de kleinen.
Volgens de omschrijving gingen wij niet al te kort wandelen onder het genot van leuke beelden en muurschilderprojecten. Nou ja, dat kwam daar mooi uit, aangezien wij juist vanavond wilden wandelen.
Een mooie beschrijving incluis foto's en zo vind u hier. Daar gaan wij u niet mee vermoeien, maar des te meer met andere onzin.

Hoe u ook wenst te beginnen: zorg voor de juiste schoenen. De basis staat aan het begin.

Of u komt lopen, met de fiets, met de auto of met de metro: U start bij metrostation Oostplein. Kunnen wij ook niets aan doen.
Aangaande de natuur komt u alras bij bronzen takjes (tip: vlinderstraat). Ook goed voor de huismus.
Dan de lijst van Cor Kraat.
Dan de takken in de takkenwijk. Wat woonden sommigen hier leuk.
Bij de Gerdesiaweg heeft u naast echte boefjes ook een boefbeeld, Boefje genaamd.

Via een wegennet komt u dan bij een bekendheid alhaar, Bep van Klaveren. Hield zich overigens rustig tijdens de foto sessie.
Dan de biefstuk die HH eerst achterlijk gedaan als een brooddoorsnijding benoemde. Gelukig kon HF zich inhouden.
De koeweide herbergt een Mus die een os kust.
Dan ontwaart u later een abstract kunstwerk, bij de muntendrop zullen we maar zeggen.
Via muurschilderingen, oa van Trix (niks zeggen) en maar doorlopen komen we bij een bijzondere fontein. Wat in ieder geval bijzonder was dat deze zonder water werkte.
De kikkerfontein misten wij op een haar (wij liepen op dit stuk te snel) omdat wij ons dorstig wilden lessen.
Ja, wij geven toe, het laatste stuk bij de Hoflaan, slotlaan en andere dames namen wij kennisgevend al wandelend voor elk wat wils.
Eindelijk verlossing, daar brandde de verlichting bij een lokaal alwaar men ons naar nu achteraf bleek wenste te bedienen. Op onze vraag of men ook bier schonk werd niet ontkennend geantwoord.
HF deed er alles aan om de route wat langer, bang als hij was voor te kort. Alsof HH dat niet... Maar gevriend als zij zijn niet de moeite hoor.
Wij zeiden wel dat we deze wandeling een keer 's-avonds zouden moeten doen. Waarvan.
Bieren deden wij langs en in de dijk, tot 2x toe. Deze keer voorzien van een zoutje (overigens pas bij de 2e bestelling hoor).

Wat is waar?

Met deze vraag wensen wij in eerste instantie u niet met een kluitje in het riet te sturen, maar enigzins wat onduidelijkheid wegnemen, hoewel we aan de andere kant ook wel wat verwarring willen zaaien. Maar nog eigenlijk dáárvoor willen de HH deze keer over "waar" als plaatsbepaling als het ware iets naar voren brengen. Later kan dan eventueel de "waar"heidsbetekenis aan de orde komen. Het hoe en waarom is ons bij voorbaat al niet duidelijk, zodat de diepere zin aan ons voorbijgaat. De plaatsbepaling van ons beider doel was Hillegersberg; een stukje Rotterdam. Dit stukje is lang geleden ontstaan op een donk (zandrug in veengebied). Hier willen we dan maar overgaan tot het melden van een tweetal mogelijke redenen van de zandrug. Lezing 1 wil dat het zand was verstoven van drooggevallen rivierbeddingen. Lezing 2 spreekt van een reuzin genaamd Hillegonda, die zand uit haar schort had verloren. Op die zandheuvel bouwde zij haar huis en zo ontstond Hillegersberg: de berg van Hillegonda. De reuzin met haar gescheurde schort staat in het wapen van Hillegersberg. In lezing 1 is de naam te wijten aan Hildegard van Vlaanderen. Nou, de HH hebben hun waar-keuze al gemaakt! Maar goed, historie is van vroeger, terwijl wij wandelen in het heden. Daarom de HF-auto geparkeerd te aan de Berglustlaan. HF verschoende, daar waar HH reeds ten huize zichzelf van het juiste schoeisel had voorzien. De Bergluststraat in met zicht op de Hillegondakerk. Daarover later meer. Hoepla de Willem Nagellaan in om daarna de Adriaen van der Doeslaan (rijmt mooi) in te gaan. Daar werden we door een aantal eenden verwelkomd. Hartverwarmend. En dat was een beetje nodig, want het was best koud. Viavia kwamen we bij de tennisvelden bij de Heer Vrankelaan en de Plaswijcklaan. In de tussentijd ontwaarden we onder anderen bezigheden in sousterrain en hondenuitlaat. Daar waar we tijdens andere wandelingen vaak kleinkamerwoningen zage, waren de HH er snel uit: vandaag tot hier niets van dat alles. De Ringdijk/Jasonweg over langs viseetmogelijkheid de Adrianalaan op Schiebroek een stukje in. Maar niet verder dan de Meidoornsingel en zo de Abeelweg op terug richting Hilbillie. De Argonautenweg op (vernoemd naar de strip De Argonautjes) en links de Achillesstraat in. Nu zijn we in 110 Morgen aangekomen. Een mooie polder volgezet met oud- maar ook heel veel nieuwbouw. Bakfiets, singel, consultatiebureau en fysiotherapie zijn wel enkele sluitelwoorden in deze omgeving. Ook doet men erg aan was-op-balkonhangen en gaten in de stoep. Nadat we ook de hier en daar prachtige verlichting nog even hebben genoemd en bekeken verlaten we luisterend naar een zeer ongezond hoestje via Hermes(Jos)pad 110 Morgen. Niets hield ons nu nog tegen om eens een stukje van de burgemeestersbuurt in ons op te nemen en de Burgemeester F.H. van Kempensingel over te steken middels de Van Kempenbrug. HH dacht hier aan vroeger tijden. Gauw de Borchsatelaan in om dan bij het Hillegondaplein (ja, daar is de dame weer) aan te komen. Noest werd er nog door een pompenman ge-arbeid, wat ons een duidelijke zet in de goede richting gaf en wel te weten de Van Goghbrug( is overigens gewoon een pad). Appartementjes met hele kleine kamertjes zagen we en de HH drukten hun medeleven uit. Dat kwam goed uit, want alvorens de Streksingel op te wandelen, werden we door zeker acht agenten in functie en reflecterende kleding gadegeslagen. Op dat moment wisten we even van de prins geen kwaad (nu weer wel natuurlijk). Soms bewaren we het lekkerste voor het laatst. Vandaag ook. Tussen de Streksingel en de Chabotlaan zagen we mooie huizen. Als de muren wit waren geschilderd, zouden de HH het wel weten. Nu weten ze het niet. U wel? Op de Bergse Dorpsstraat passeerden we een aantal horecadingen gevuld met, hoewel geen ballenbak aanwezig, toch vol met ballen. Niet van ons apropos af te krijgen doken we de Kerkstraat in, want daar was ons belooft: a)het Oude Raadhuis, b) de oude Hildegondekerk (zij weer, ja) en c) de oude kasteelruïne. A en b(met bijbehorende woningen) konden we redelijk van dichtbij bekijken, maar c) was gezien het tijdstip even iets moeilijker. Toch wel allemaal de moeite waard. Via de Hilleniussingel de Bergluststraat weer op; nog even bij Piepklein ( voor huis en hof) kijken en dan afsluitend naar de auto. Daarna dachten we nog bij Kastelen en Palmen terug aan de dingen, zoals ruim 6 km. in een prachtige tijd.

Gehoord van Ommoord?

Al eens gehoord van Ommoord is zo'n uitdrukking die je niet iedere dag kunt beluisteren. a. Niemand bezigt hem tegenwoordig en b. vroeger evenmin. Dat heb je met die zaken. Daarnaast kunnen de HH zich volledig voorstellen dat met al die politiek om uw heen dat er weinig tot geen tijd overblijft voor deze zaken. Toch moet u hier voorzichtig mee zijn. Wat gevalt immers? De HH kunnen zich nimmer en zullen zich ook nimmer laten afleiden door gedoe in DH dan wel naderuwbij. Dat ontslaat u niet van uw plicht om uw stem te laten horen daar waar men er immers op zit te wachten. En laten we eerlijk zijn. Al die mannen en vrouwen in de kieslokalen zouden veel liever met de HH gaan wandelen maar zoals men op de tv vaak hoort: duty calls. Wij horen nog niks, maar dat zegt.
De wandeling begint zoals wel vaker bij de start hoewel de HH dan reeds veler voorbereiding achter de rug hebben. Met name deze keer was het uitgesproken nat, hetgeen voor ons betekent dat de paraplu met uitzondering van ca 20.21 uur voortdurend dienst deed waarvoor wij hem/hun droegen. Het impliceert eveneens dat van photo laat staan video geen sprake kan zijn, wij hadden immers wel wat anders aan ons hoofd. Niettemin arriveerden wij in de stromende regen bij de Hesseplaats. Aldaar wist HH van verhuisplannen van F&F, maar dat houden we voor ons. Aangezien het www slechts globaal dienst deed hebben wij een route min of meer gelopen volgens het systeem van met de klok mee. Dat werkt prima als er een klok in de buurt is. Anders dient u er een te lenen.
U loopt vanaf het winkelcentrum wat aan een opknapritueel bezig is langs de onderlangs en gaat zo de woonwijk in. Van vele hartelijke begroetingen was vanavond geen sprake. Vermoedelijk speelde het weer maar ook andere zaken een reden. Als u dan RA aanhoudt komt u vanzelf aan de rand van dit prachtige gebeuren en loopt u richting de Rotte. Vandaar langs te hoge flats (hetgeen men zelf ook weet) RA richting een soort buitengebied alwaar het prima vertoeven is als het weer meewerkt. De HH hadden er vanavond duidelijk zin an want er werd snel doorgelopen en laatst nog bogen wij weer RA van de Rotte af en kwamen langs recreatie gedoe wat werkelijk voor iedereen toegankelijk is. Vervolgens kwamen wij nog langs jonge mensen die ondanks de regen gezellig in een auto zaten en naar wat muziek luisterden terwijl ondertussen ... Na al dat moois was en werd het tijd om de paraplu de rust te gunnen die deze werkelijk waar verdiend hadden. Zodoende vonden wij de auto vanwaaruit het toen heel gemakkelijk was om onder het waakzame oog van wat boeken enige bieren te consumeren.
Hetgeen aldus.

Tot den volgende keer maar weer zeggen wij vanaf deze plaats and may the force be with you.

Een herinnering aan hoe het was.....