Posts
Met deze vraag wensen wij in eerste instantie u niet met een kluitje in het riet te sturen, maar enigzins wat onduidelijkheid wegnemen, hoewel we aan de andere kant ook wel wat verwarring willen zaaien. Maar nog eigenlijk dáárvoor willen de HH deze keer over "waar" als plaatsbepaling als het ware iets naar voren brengen. Later kan dan eventueel de "waar"heidsbetekenis aan de orde komen. Het hoe en waarom is ons bij voorbaat al niet duidelijk, zodat de diepere zin aan ons voo
rbijgaat. De plaatsbepaling van ons beider doel was Hillegersberg; een stukje Rotterdam. Dit stukje is lang geleden ontstaan op een donk (zandrug in veengebied). Hier willen we dan maar overgaan tot het melden van een tweetal mogelijke redene
n van de zandrug. Lezing 1 wil dat het zand was verstoven van drooggevallen rivierbeddingen. Lezing 2 spreekt van een reuzin genaamd Hillegonda, die zand uit haar schort had verloren. Op die zandheuvel bouwde zij haar huis en zo ontstond Hillegersberg: de berg van Hillegonda. De reuzin met haar gescheurde schort staat in het wapen van Hillegersberg. In lezing 1 is de naam te wijten aan Hildegard van Vlaanderen. Nou, de HH hebben hun waar-keuze al gemaakt! Maar goed, historie is van vroeger, terwijl wij wandelen in het heden. Daarom de HF-auto geparkeerd te aan de Berglustlaan. HF verschoende, daar waar HH reeds ten huize zichzelf van het 
juiste schoeisel had voorzien. De Bergluststraat in met zicht op de Hillegondakerk. Daarover later meer. Hoepla de Willem Nagellaan in om daarna de Adriaen van der Doeslaan (rijmt mooi) in te gaan. Daar werden we door een aantal eenden verwelkomd. Hartverwarmend. En dat was een beetje nodig
, want het was best koud. Viavia kwamen we bij de tennisvelden bij de Heer Vrankelaan en de Plaswijcklaan. In de tussentijd ontwaarden we onder anderen bezigheden in sousterrain en hondenuitlaat. Daar waar we tijdens andere wandelingen vaak kleinkamerwoningen zage, waren de HH er snel uit: vandaag tot hier niets van dat alles. De Ringdijk/Jasonweg over langs viseetmogelijkheid de Adrianalaan op Schiebroek een stukje in. M
aar niet verder dan de Meidoornsingel en zo de Abeelweg op terug richting Hilbillie. De Argonautenweg op (vernoemd naar de strip De Argonautjes) en links de Achillesstraat in. Nu zijn we in 110 Morgen aangekomen. Een mooie polder volgezet met oud- maar ook heel vee
l nieuwbouw. Bakfiets, singel, consultatiebureau en fysiotherapie zijn wel enkele sluitelwoorden in deze omgeving. Ook doet men erg aan was-op-balkonhangen en gaten in de stoep. Nadat we ook de hier en daar prachtige verlichting nog even hebben genoemd en bekeken verlaten we luisterend naar een zeer ongezond hoestje via Hermes(Jos)pad 110 Morgen. Niets hield ons nu n
og tegen om eens een stukje van de burgemeestersbuurt in ons op te nemen en de Burgemeester F.H. van Kempensingel over te steken middels de Van Kempenbrug. HH dacht hier aan vroeger tijden. Gauw de Borchsatelaan in om dan bij het Hillegondaplein (ja, daar is de dame weer) aan te komen. Noest werd er nog 
door een pompenman ge-arbeid, wat ons een duidelijke zet in de goede richting gaf en wel te weten de Van Goghbrug( is overigens gewoon een pad). Appartementjes met hele kleine kamertjes zagen we en de HH drukten hun medeleven uit. Dat kwam goed uit, want alvorens de Streksingel op te wandelen, werden we door zeker acht agenten in functie en reflecterende kleding gadegeslagen. Op dat moment wisten we even van de prins geen kwaad (nu weer wel natuurlijk). Soms bewaren we het lekkerste voor het laatst. Vandaag ook. Tussen de Streksingel en de Chabotlaan zagen we mooie huizen. Als de muren wit waren geschilderd, zouden de HH het wel weten. Nu weten ze het niet. U wel? Op de Bergse Dorpsstraat passeerden we een aantal horeca
dingen gevuld met, hoewel geen ballenbak aanwezig, toch vol met ballen. Niet van ons apropos af te krijgen doken we de Kerkstraat in, want daar was ons belooft: a)het Oude Raadhu
is, b) de oude Hildegondekerk (zij weer, ja) en c) de oude kasteelruïne. A en b(met bijbehorende woningen) konden we redelijk van dichtbij bekijken, maar c) was gezien het tijdstip even iets moeilijker. Toch wel allemaal de moeite waard. Via de Hilleniussingel de Bergluststraat weer op; nog even bij Piepklein ( voor huis en hof) kijken en dan afsluitend naar de auto. Daarna dachten we nog bij Kastelen en Palmen terug aan de dingen, zoals ruim 6 km. in een prachtige tijd.
rbijgaat. De plaatsbepaling van ons beider doel was Hillegersberg; een stukje Rotterdam. Dit stukje is lang geleden ontstaan op een donk (zandrug in veengebied). Hier willen we dan maar overgaan tot het melden van een tweetal mogelijke redene
n van de zandrug. Lezing 1 wil dat het zand was verstoven van drooggevallen rivierbeddingen. Lezing 2 spreekt van een reuzin genaamd Hillegonda, die zand uit haar schort had verloren. Op die zandheuvel bouwde zij haar huis en zo ontstond Hillegersberg: de berg van Hillegonda. De reuzin met haar gescheurde schort staat in het wapen van Hillegersberg. In lezing 1 is de naam te wijten aan Hildegard van Vlaanderen. Nou, de HH hebben hun waar-keuze al gemaakt! Maar goed, historie is van vroeger, terwijl wij wandelen in het heden. Daarom de HF-auto geparkeerd te aan de Berglustlaan. HF verschoende, daar waar HH reeds ten huize zichzelf van het 
juiste schoeisel had voorzien. De Bergluststraat in met zicht op de Hillegondakerk. Daarover later meer. Hoepla de Willem Nagellaan in om daarna de Adriaen van der Doeslaan (rijmt mooi) in te gaan. Daar werden we door een aantal eenden verwelkomd. Hartverwarmend. En dat was een beetje nodig
, want het was best koud. Viavia kwamen we bij de tennisvelden bij de Heer Vrankelaan en de Plaswijcklaan. In de tussentijd ontwaarden we onder anderen bezigheden in sousterrain en hondenuitlaat. Daar waar we tijdens andere wandelingen vaak kleinkamerwoningen zage, waren de HH er snel uit: vandaag tot hier niets van dat alles. De Ringdijk/Jasonweg over langs viseetmogelijkheid de Adrianalaan op Schiebroek een stukje in. M
aar niet verder dan de Meidoornsingel en zo de Abeelweg op terug richting Hilbillie. De Argonautenweg op (vernoemd naar de strip De Argonautjes) en links de Achillesstraat in. Nu zijn we in 110 Morgen aangekomen. Een mooie polder volgezet met oud- maar ook heel vee
l nieuwbouw. Bakfiets, singel, consultatiebureau en fysiotherapie zijn wel enkele sluitelwoorden in deze omgeving. Ook doet men erg aan was-op-balkonhangen en gaten in de stoep. Nadat we ook de hier en daar prachtige verlichting nog even hebben genoemd en bekeken verlaten we luisterend naar een zeer ongezond hoestje via Hermes(Jos)pad 110 Morgen. Niets hield ons nu n
og tegen om eens een stukje van de burgemeestersbuurt in ons op te nemen en de Burgemeester F.H. van Kempensingel over te steken middels de Van Kempenbrug. HH dacht hier aan vroeger tijden. Gauw de Borchsatelaan in om dan bij het Hillegondaplein (ja, daar is de dame weer) aan te komen. Noest werd er nog 
door een pompenman ge-arbeid, wat ons een duidelijke zet in de goede richting gaf en wel te weten de Van Goghbrug( is overigens gewoon een pad). Appartementjes met hele kleine kamertjes zagen we en de HH drukten hun medeleven uit. Dat kwam goed uit, want alvorens de Streksingel op te wandelen, werden we door zeker acht agenten in functie en reflecterende kleding gadegeslagen. Op dat moment wisten we even van de prins geen kwaad (nu weer wel natuurlijk). Soms bewaren we het lekkerste voor het laatst. Vandaag ook. Tussen de Streksingel en de Chabotlaan zagen we mooie huizen. Als de muren wit waren geschilderd, zouden de HH het wel weten. Nu weten ze het niet. U wel? Op de Bergse Dorpsstraat passeerden we een aantal horeca
dingen gevuld met, hoewel geen ballenbak aanwezig, toch vol met ballen. Niet van ons apropos af te krijgen doken we de Kerkstraat in, want daar was ons belooft: a)het Oude Raadhu
is, b) de oude Hildegondekerk (zij weer, ja) en c) de oude kasteelruïne. A en b(met bijbehorende woningen) konden we redelijk van dichtbij bekijken, maar c) was gezien het tijdstip even iets moeilijker. Toch wel allemaal de moeite waard. Via de Hilleniussingel de Bergluststraat weer op; nog even bij Piepklein ( voor huis en hof) kijken en dan afsluitend naar de auto. Daarna dachten we nog bij Kastelen en Palmen terug aan de dingen, zoals ruim 6 km. in een prachtige tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten