vrijdag 19 maart 2010

Daar waar eens ..................

Allereerst een waarschuwing: MAAK GEEN GEBRUIK VAN HET LINKER TOILET ! (tenzij levensmoe). Verder een opmerking van algemene aard: de politie is je grootste vriend(uitzonderingen bevestigen de regel). Vraag ons niet hoe het kan, maar we hadden drang om te gaan wandelen. En ook nog eens een keer van onze meemaakselen de wereld op de hoogte te brengen. Dit alles samengevoegd levert dan het hierna geschrevene op. HF ging naar HH. HH liet HF het op Hans Klok-achtige wijze verdwenen dressoir zien en HF zag dat het dressoir niet meer aanwezig was. Achteraf, zoals altijd bij Hans Klok, bleek er sprake van opzet, dat in het spel was. Maar nu maar eens wat nadere informatie over het wandelgebeuren. Oh nee, toch niet, want wat belangrijk is vooraf te weten, is het feit dat overdag een soort van voorjaarsgevoel was gecreëerd door Moeder Natuur. In de avond was hier nog een nawee van te voelen. Dan nu de wandeling. HH had zich laten informeren door het landelijk en enigzins op protestants-christelijke leest geschoeide dagblad Trouw. Onze voetstappenreeks van deze keer is dan ook ingegeven door een route van dit dagblad. http://www.trouw.nl/incoming/article2004930.ece/_wandelen___Vinexwijk_met__water_als_toetje__.html?part=1 . Maar zoals u wellicht al eens heb gemerkt, durven de HH zo nu en dan af te wijken. En niet alleen van de instructies of geijkte paden. Starten deden we gewoon bij de hooggelegen metrohalte Nesselande, alwaar de HF-citroen moest afwachten. Handschoenen en dergelijke deden we niet, dus stop-and-go was zomaar gebeurd. Ziedaar aanschouwden de HH al snel de Wollenfoppenweg. In een duister verleden toen de HH nog geen wandelHH maar wel carpoolHH waren, frequenteerden zij regelmatig deze weg teneinde het Ohohdenhaag te bereiken dan wel huiswaarts. Dat waren nog eens, maar nu zou dat wegens diverse oorzaken niet meer tot de mogelijkheden behoren. Genoeg hierover en hoepla naar onze belevenissen in Nesselande. We zullen ons beperken tot slechts een aantal hoogste punten, maar ook de ontmoetingen met diverse vormen van levende organismen komen aan bod. Zo waren er vele poezeverschijningen. Zwemeenden en wispelturigeenden en ook verstoppertjezwanen alsmede een aantal al dan niet schijtlaars honden. Van de dode levende organismen kunnen de HH nog berichten dat een aantal kikkers zich aandienden met als klap op de vuurpijl een levensgroot volwassen mannelijk exemplaar van de Cervus elaphus. Voor de niet-Midasdekkersen onder u: het edelhert. "Jullie gingen toch voor de Vinexwijk?" horen we enkelen hardop denken.Fijn dat u ons daaraan herinnerd. Dat de wijk vooral is gebouwd voor de midden en hogere inkomens kunnen we beamen. Over het algemeen ruime woningen troffen we aan met uitschieters naar beneden en boven. Aangezien de HH de avond een geschikt moment vonden voor de wandeling, zagen zij dat de meeste gezinnen zijn voorzien van een tweetal automobielen en dat sommige huizen voorzien zijn van prachtige verlichting. Al rondtrekkend en af en toe op de schreden terugkerend konden we niet voorkomen dat de wijk een positieve indruk op ons begon te maken. Zeker op de Siciliëboulevard (met eerder gememoreerd hert) kwamen dankzij de bebouwing en meeuwengeluiden strand- en zeegevoelens bovendrijven, ter verhoging van de toch al vreugde. Via winkels en horeca ging het terug richting metrohalte, maar slechts om er langs te lopen en de fraai blauw verlichtte brug in ons op te nemen. Een klein uitstapje door Zevenkamp trakteerden we onszelve op. Maar eerst nog via huizen de niet lang maar even oplopen. Ons inziens zijn ze inmiddels wel uit-opgelopen. Verder langs volkstuinencomplex De Tochten en metrostation De Tochten (HF deed hier de broodnodige anonieme OV-chipinkopen). Blij verrast zagen we bij begeleidwonenhuizen de centrale fietsenstalling waar ook diverse scootmobielen zichzelf oplaadden om de volgende dag de berijder of -ster volledig van dienst te kunnen zijn. Geleid door water en hoogspanningskabels nu definitief naar het eindpunt des wandelings. De ruim 8,5 km hadden ons goed gedaan, maar had ook voor verbranding van 480 calorieën per persoon gezorgd. Aanvullen was dus het devies en vandaar dat er laving heeft plaatsgevonden in de vorm van Brigand Indian Pale Ale voorzien van echte rotterdamse bitterballen.

Geen opmerkingen: