Net geen bijna 100

Welkom in Maassluis

Het is bijna zover. Nog twee wandelingen slapen en we hebben er weer 100 bij. Tijd voor een boek zult u vast zeggen. Vooruit, de HH doen mee.

Daar past een plu bij

Vloedpaal

De persen staan klaar. Dit zal nimmer een boekenweekgeschenk worden, daar kunt u van op aan. Dus u kunt voorinschrijven, dan profiteert u. En voor de prijs hoeft u het nimmer te laten. Als u dan toch in een uitgeverige stemming bent: de HH behoeven noodfonds om de vele exploraties te kunnen blijven bezichtigen. Immers er gaat veel geld om in het fysiek bezoeken van de locaties en de proeflokalen. Hier vindt u geen overschrijvingen uit Lonely Planets of zo. Oh nee, de HH zijn er altijd zelf geweest.  Het gironummer kunnen wij hier niet vermelden maar indien gewenst maken wij het gaarne bekend.

Herkent u de heer?

Vanavond een primeur, HF met externe verlichting.

Een dalende heer

Genoeg geleuter, er werd immers ook gewandeld. Niet de lengte maar ook niet de afstand was vanavond bepalend. Waarom HH dan op de heenweg eerst moest tanken is HF niet duidelijk. Daarentegen zorgde hij  wel voor verlichting in het tankstation. Aangezien de auto van HH blijkbaar in de breedte uitzet, zal wel een vrouwexemplaar zijn, moest de dieselslang eraan geloven. Maar leveren zou die. Enfin, nadrukkelijk werd betaald en kon eindelijk gereden worden naar de haven van Maassluis. Aldaar parkeerden HH nagenoeg direct hetgeen HF bijzonder verraste. Dat beloofde, maar misschien niet allen goeds.

Nadat er geen schoenenritueel volgde ging het op pad.

Beter dan

bijzonder exemplaar

Zoals u op het wandelkaartje kunt zien liepen wij eerst richting de inmiddels echt niet meer zo nieuwe waterweg. Ter geruststelling, het was er nog. Onderweg deden wij een zaak aan die 2e hands spullen verkoopt die geloof het of niet beter zijn dan nieuw. HF heeft op kundige wijze de vaarbewegingen vastgelegd, voor later zeg maar.  Daarna omgingen wij een gedeelte van Maassluis waar nog gelachen kon worden. De HH deden rondborstig mee. Aan gezelligheid is bij de HH nimmer een gebrek. Na een omheengaan ging het deels terug maar let op dat u de brug LA gaat. Wat u opvalt is het ras der koepaarden. Na de brug direct weer RA en na een stuk LA de keucheniusstraat in. Kunt u niet wachten dan kan hier een bierstop worden ingelast. Keuze is er volop en u boft dat de HH er al eens zijn geweest dus kan het. Via de heldringstraat naar de noordzijde alwaar een  zinloze mogelijkheid bestaat om een trap af te gaan maar vlak daarna ook weer omhoog. Mooie doorkijk is uw deel. Dat de HH hier niet helemaal recht liepen valt op te maken uit de kaart. Uiteindelijk het kerkeiland op en omheen. Verbaast U over de lokale bebouwing vlakbij de kerk. Nadat volledig omheen gingen wij een groot deel van de prinsekade bewandelen, want daar kwamen we voor. Na een ruime bocht via het zuidvliet deden wij nog een om want na de parkeerplaats valt een kerk op die vroeger niet zichtbaar was. Althans, volgens de bruine borden van de ANWB. Wat weten die toch veel.

De nieuwste mode

Prachtig plaatje

Een echt lokaal gebruik is de annoncering van de nieuwe mode die in Maassluis niet veel om het lijf heeft. Dat biedt de lokale HH een uitkomst aangaande uitgaven.
Terug naar zuidvliet en de zuiddijk op en af.

Na veel bewondering maar soms toch ook een kritische nood terug naar het veilige Barendrecht, alwaar bierdrinken kon beginnen. Heer Barkeeper kende ons natuurlijk en zodoende was het voorzetten van de juiste bieren een klein kunstje voor hem maar oh zo belangrijk voor ons. Uitvoerig citeert hij uit eigen werk en elders gehoorde jolijt en ondertussen dan toch maar mooi die bitterballen neerzetten.
Daarna werd via een subtiele switch overgeschakeld op Mexican beer.
Onderwijl genoten wij wederom van NED-HON waarbij de uitslag volgens HF gelijk zou eindigen als een dag eerder. Dat maat de spanning er natuurlijk niet minder om.

Tot een keer weer.

Meibock in maart

Verrassende dingen zijn meestal verrassend. Dusdanig ging HF eens op bezoek bij HH en trof hem warempel ten zijnen huize aan. Dit ging wel gepaard met tevens aanwezigheid van twee dames met gerestaureerde voetonderdelen. Omdat de tuin van HH verhoogd wenste te worden, moesten de HH deze avond gaan wandelen, wat dientengevolge gebeurde. Hoewel kortgeleden
ook, nu naar Zevenkamp middels openbare metro vanaf en met overstap. In de metro ontdekte HH een al dan niet verdacht rollend pakketje. Na voorzichtig onderzoek bleek de M.O.D. niet ingeschakeld te worden. Een blik soep van deze kwaliteit zal geen vlieg kwaad doen. En dus overstappen. Lopend op het wachtperron, zette HH HF op het verkeerde been door plotsklaps een linksafbeweging te doen naar een meneer in een rolstoel. Het doel was echter iets anders. Instappen en even later zo, dan nu uitstappen bij halte Leger des Heils. Destijds deden de HH dat daar als agenten. Ditmaal als gewoon zichzelven, wat voor veel meer opzienbaring zorgde. Zowel "sure we can" als de vis/vleesverkoper had het busje op de stoep geparkeerd, maar de HH hadden een doel: de werkplek der Vrouwe A. bekijken. Al dan niet met tuin (wil ook opgehoogd en zo) zagen wij zoal: sportdingen voor rollatoren e.d., een prachtige marktkraam met koopwaar of zoiets, een formidabele ingang; tevens uitgang. Ja, het is ons wel duidelijk waarom de vrouwe in kwestie zo gaarne naar deze stek komt. Hoewel de vlaggen er zo maar wat bijhingen. Middels tekst op Vespabestelding kregen de HH een zeer persoonlijke boodschap en wel dat zij toch lief worden gevonden. Warm gevoel en wat dies meer zij, maar toch langs te koopwoningen om een glimp op te vangen van het nu niet te koop zijnde en vroeger door HH bewoonde. Omdat de poes van verderop het hogerop had gevonden moesten de HH water oversteken middels een levensgevaarlijk brug. Ongedeerd daarna uiteraard. Moedig Capelle aan den IJssel betredend en HF een reeds ver van tevoren tot mislukken gedoemde paalwerppoging. En dit niet noodzakelijkerwijs in die volgorde. Hé kijk nou: een vissekomkantoorgebouw en, nou zeg, kantoor van de persoon die op helicopterbushalte in Libië stond te wachten. Bij het hotel werd verderlopen via het parkeerterrein door water onmogelijk gemaakt. Maar gelukkig daar was een wandelpad en die wees ons het wandelpad. Onder de A-20 kwam een fiets met veel tassen maar geen fietstassen ons tegemoet. Met een zeer onverstaanbare kreetgingen de fiets en berijder aan ons voorbij. Even de donkerte opzoeken om vervolgens bij honkbalvelden het licht volop te zien. Ook waren daar de kraters te zien vanwaaruit enkele kruisraketten zijn afgevuurd (en ook weer ingeslagen). Een vrouwenfiets kon
hierdoor een glimlach van oor tot oor niet voorkomen. Wat verder nog opmerkelijk was, zijn de volgende. Een vervoermiddel van een niet nader door ons te noemen duits merk beginnend met Ope werd, hoe belachelijk, als optie aangemerkt; een gebouw met een bel op hoogte waar de doelgroep van 0 tot 2 jaar met geen mogelijkheid bij kan en een pand dat na onze laatste voorbijkoming van stutvoorziening is voorzien. De HH weten niet hoe dat met u gaat, maar na dergelijke ervaringen is het dan toch echt tijd voor rafitaering. Ergens vonden de HH iemand bereid om Meibock van de wisseltap te doneren en tesamen met ronde dingen van Ketelbinkie was dat een mooi iets.

Martelaren

Route HF

Kunt u kopen!

De HH hadden gehoord omtrent Gorinchem martelaren en het doen in Brielle. Dat vroeg om onderzoek en zodoende togen wij. Niet eerder dan nadat HH HF dit keer persoonlijk had opgehaald. De dame des huizes HF was vruchtbaar bezig draden van een hoop af te halen en deze middels stokken in een bepaalde vorm te krijgen. Een dergelijk ritueel vindt nimmer plaats ten huize van HH zodoende open mond ender verbazing. Volgens HF schijnt dit naast een bezighoud ook een nut te dienen, n.l. het regelmatig ophalen van in elkaar gevlochten hoeveelheid van het spul. Naar het schijnt krijg je dat niet gratis mee. Enfin, we stoppen met deze waarlijke onzin want dit is voor u nauwelijks interessant noch aardig om te weten, laat staan.

De route was zoals gemeld weer ontsproten aan de fantasie van HF dus bij voorbaat lijken excuses op zijn plaats. Vooraf werd er niet gewandeld dus ging het middels de VW naar Brielle alwaar HF een volle parkeerplaats wist. HH vond dit niet handig dus na enig heen en weer parkeerden wij op een neutrale plaats.

Leuk plein

Uitstappen deden wij wederzijds waarna het op pad kon gaan, niet nadat de firma Apple wist van de wandeling. De inspanningen kunt u helaas niet live volgen op de kaart.

Een deel ervan stond ooit hier. Misschien ooit weer.

Vrijpaal

Door de eigenhandige (!) aanpassingen konden wij elk bastion omwandelen, elke molen bekijken en wist HH aan HF te vertellen dat hem de locatie van de bedevaartskerk bekend was, het waarom en hoezo echter niet. Aangezien dit best een unieke lokatie is hebben wij extra informatie opgenomen.

De martelaren van Gorcum:
betreft een eigenaardige bezigheid alsook.  Een explicatie van het hoezo en waarom wordt gegeven evenals het reisschema van toen.  Wat dat betreft biedt de huidige tijd veler voordelen.

Info over deze martelaren: alhier.

Lokaal gebruik

Het moet gezegd dat de HH zich ook martelaren voelden aangezien wij op heroische wijze een lokaal geboste betraden (onvervaard en ten strijde), langs ener gelegenheid kwamen waar de lokalen geen idee hadden wat hier nu weer aan de hand was en schijnbaar onverschillig doorgingen met onbenulligheid. Wij daarentegen kwamen ineens verkeerd uit en door geheime paden (ontdekt door HF) kwamen wij heel verrassend bij de kerk uit.

Van vroeger al

Eenmaal terug in het dorp wist HH van vroegere tijden (Tromp en zo) dat hij aldaar in de jaren 70 wel had leren gourmetten, tesamen met anderen. Gelukkig bevond de locatie zich nog op dezelfde locatie en mochten wij zeer vriendelijk eens een kijk nemen.

van wanneer?

Viswaren en zo

De terugweg vond plaats met de nodige oponthouden. Kortgezegd moesten we de botlekbrug nemen maar eenmaal daar aangekomen mochten we dan toch nog wachten aangezien men genoemde brug wel zeer uitgebreid aan het volk wilde laten zien. Dus werd teneinde raad de motor maar afgezet, want het milieu wenst ook gerust. Nou ook in de avond is het een fijne brug. Maar een zucht ter verlichting ontsnapte de HH op weg naar Barendrecht alwaar de biljartvrinden klaar stonden. De bedienheer wist zich ons te herinneren alleen de volgorde van donker naar licht bier was hem ontschoten. Geeft niks. En die dubbele bitterballen deden niet alleen de HH goed.

Deze keer echt laat thuis.

Trains, planes and automobiles

Om deze vervoerniddelen te gaan bekijken kan men men natuurlijk gaan naar respectievelijk het Spoorwegmuseum, het Aviodrome en een willekeurige autodealer. Maar dat is de HH een stap te ver; alles tijdens 1 en dezelfde wandeling meemaken is dan natuurlijk een gezond alternatief. Alvorens het zover kwam wist HH van HF dat die inmiddels een aanzienlijk aantal jaren op deze aardkloot rondhobbelt en nu zelfs al vijftig. Reden genoeg om HF, voor eventuele verdwalingen in het duister een lichtend iets aan te bieden. HF was daardoor al in zijn nopjes. Na ophaling door HF stelde HH voor een reeds ondernomen wandeling (weliswaar destijds bij daglicht) in de buurt van Overschie te gaan doen. Veel is er aan de route op zich niet veranderd, zodat wat dat betreft hier het geheel met een verwijzing naar het verslag van Overpoep van 29 maart 2008 zou kunnen volstaan. Ware het niet. En het ware wel, zodoende. Want HH met de vertrouwde schoenen en HF met nieuwe stappers waren nauwelijks onderweg of ziedaar. Vanaf Rotterdam en tevens The Hague Vliegairport steeg luidkeels enen vliegmaschien de lucht in. Uiteraard onder goedkeuring van de HH. HH wist met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid van welk vliegtuigbezitbedrijf. Al keuvelend en af en toe met, maar ook vaak
zonder gevaar, werd boven de A-13 door ons een wijle verpoost ten einde automobielen heen te zien gaan maar ook te zien komen. Door vanwege bezit van een blits camcordertje, kon HF vastlegging doen van ook de vliegding als de autoding. Van een receptie was ons niets bekend en daarom meldden we ons daar ook niet. En ja hoor. Daar waar destijds de HH nog een staatsbezoek brachten aan de oudste en dikste eik van Rotterdam, werden zij een prachtig lichtspel gewaar. Zoals u kunt zien loont het zo nu en ook dan eens des avonds op het wandelpad te gaan. Na onze intrede in De Zweth( en een vrolijke groet ener fietser, die de HH zonder enige vorm van schroom met vrolijkheid beantwoordden), was sprake van stropdassen en eten en dergelijke. Belangrijker vonden de HH echter, dat, ondanks dienstregeling van welke aard dan ook, buschauffeurs alle straten in De Zweth gezellig een tijdje kunnen blokkeren voor social talk. Deelname onzerzijds was niet nodig, zodat oversteking over het water gewoon ging plaatsvinden. Nu zag/hoorden de HH een trein, waarvan het vermoeden bestond dat die door nog een trein gevolgd ging worden; en nog 1 en nog 1 en nog 1 en zo hadden we nog wel even door kunnen gaan. Maar en de hoeveelheid ruimte van verslaglegging is dan te klein en er is meer te doen. Zoals ons afvragen wat er gaat gebeuren als de echte hollandse honing uitverkocht is. Lekker wandelen dicht bij de Delftse Schie is nog leuker geworden. Een aanzienlijk stuk schelpenpad is nu versteend. Maar gelukkig vlak voor de Broekkade en die kade zelf is nog een prachig gedeelte onverhard. Daar waar onverhard hard wordt had men de doorgang van grote obstakels voorzien. HF vreesde zelfde weg terug, maar met Argusogen en grote moedigheid ontdekte HH de geheime doortcoht, zodat vrolijk vooruit kon worden gegaan. Een danige hoeveelheid nieuw gebouwde huizen, maar gelukkig ook nog een fameus aantal verouderde woningen. Deze laatsten vooral voorzien van weinig verlichting aan de binnenzijde. Voorzichtig langs jachthavens en metaalontvangers om onder andere en ondermeer bewoning van hoger gesitueerden te zien. Hijgende personen haalden ons in. Gelukkig konden we daarover even van gedachten wisselen met een horde plaatselijke ganzen. Schande werd er gesproken en zeer luidkeels. Kijk en luister met het hieronder gebodene, zouden we willen adviseren. Even later zagen we de toenevennietmeerhardlopers een bij voorbaat tot mislukken gedoemde poging doen om de leuning van het mooie Overschiese bruggetje omver te duwen. Vandalen!!!! Noch de hond noch diens begeleider wenste iets verderop de zeer genereuze groet van HH te retourneren. Gelukkig wisten we toen wel hoe laat het was. Laat u overigens niet in de war brengen, want Marijnissen kwam aan de fotografie in het geheel niet aan de beurt. En zo kwam een einde aan deze onderneming, terwijl voor sommigen er eentje aan staat te komen. De ruim tien kilometer bierden we af bij een belgische ex-koning en met name La Chouffe en Vedett en ballen stemden ons nog gunstiger.

Je maintendrai

de Arkduif

Deze week geen verrassingen. Gewoon wandelen. Dus ook gewoon naar Bodegraven. Waarom wij tot zulke keuzes komen is ook voor ons niet te begrijpen. Iedere poging tot doorgronding stuit op wederzijds onbegrip, vandaar. HF kwam HH ophalen en wij wensten wederzijds succes met veranderingen in werkbare omstandigheden. Hoe dan ook zal de distributie in de toekomst verbeteren.

Oude kern

Ten huizen van HH was weinig aandacht voor bezoek want op de TV was een serie aan de gang die bestond vooral uit stilstaande beelden met weinig tekst. De vrouwe des huizes was echter zeer onder de indruk van het gebodene.

Niettemin moesten wij gaan dus na vaarwel en tot ziens ging het dan op pad.

Daar het zeker niet al te warm was werden diverse kledingstukken meegenomen die dienden ter verwarming. Toen werd ook duidelijk dat dit de laatste wandeling zou worden waarbij HF nog geen 50 is. Hoezee! Daarnaast staat de vervaardiging van onze volgende wandelgids in de startblokken. Bij voorinschrijving geniet u € 5,- korting op de gangbare winkelprijs. Distributie zal zoals hiervoor gemeld door de HH worden verzorgd.

Meubel stoffeerderij ???

Na een niet noemenswaardige rit parkeerde HF direct en pal naast het station. Past op, er kan nog een trein aankomen. Wij uitstapten en trokken onze bedrijfskleding aan. Andere schoenen was niet nodig, die waren reeds.

Bieren!

Wat u (nog) niet wist is dat HF eigenhandig heeft ingegrepen in een voorbedachte route. Hij heeft door middel van eigen bedenkingen toevoegingen verricht die volledig voor eigen risico zijn. Het resultaat is natuurlijk wel dat e.e.a. veel langer zou worden dan u gedacht heeft. Geeft ons niks, maar u wellicht wel.

Enfin, runkeeper wist van de wandeling en wij gingen op pad. Het plaatje biedt natuurlijk duidelijkheid over hoe wij liepen maar niettemin zal enige toelichting gewenst zijn.

exotisch dier

Bent u geen kaasliefhebber dan zit u hier mogelijk verkeerd, want men eet en drinkt deze substantie in allerlei vorm. Zelfs buiten wordt het spul gewoon neergezet en met rust gelaten. Maar ook bier!

Bent u op zoek naar DE ZAAK dan zit u hier goed.

Bent u op zoek naar exotische beesten dan zult u zeker aan uw trekken komen.

Actie foto

Wat verder opviel is de verscheidenheid aan kerken en godshuizen. Daar waar Meerkerk zonodig doet Bodegraven niet moeilijk maar biedt gewoon meer.

Overigens bleek tijdens de wandeling dat deze gemeente gewoon bij Nederland hoort want er werd volop gestemd, met name de bibliotheek moest het ontgelden. Op dat moment wisten wij de uitslag niet, nu ook nog niet. We zullen moeten wachten tot eind mei.

Ja, mocht u bereid zijn om de omzwervingen van de HH te volgen dan zit u zo maar een kleine 10 KM aan ons vast. Hierbij zult u van het ene hoogtepunt naar het andere door ons worden begeleid. Print in deze wel de route uit want wij twitteren nog zeker niet.

Ja, een beestenboel was het.

Na afloop gingen wij deze keer weer naar onze boekenkast waarbij in positieve zin opviel dat Ciney wisseltap gewoon op voorraad was. Daar maar 2 van besteld in combinatie met de 010 ballen. Heerlijk.

Uit eigener beweging door de barheer (BH) werd bier aangevuld en voorzien van schaal pinda’s, die wij wel zelf dienden te ontvellen. Dat dan weer wel.

Route HF

De basis route voor watjes kunt u hier bekijken.