Net geen bijna 100

Welkom in Maassluis

Het is bijna zover. Nog twee wandelingen slapen en we hebben er weer 100 bij. Tijd voor een boek zult u vast zeggen. Vooruit, de HH doen mee.

Daar past een plu bij

Vloedpaal

De persen staan klaar. Dit zal nimmer een boekenweekgeschenk worden, daar kunt u van op aan. Dus u kunt voorinschrijven, dan profiteert u. En voor de prijs hoeft u het nimmer te laten. Als u dan toch in een uitgeverige stemming bent: de HH behoeven noodfonds om de vele exploraties te kunnen blijven bezichtigen. Immers er gaat veel geld om in het fysiek bezoeken van de locaties en de proeflokalen. Hier vindt u geen overschrijvingen uit Lonely Planets of zo. Oh nee, de HH zijn er altijd zelf geweest.  Het gironummer kunnen wij hier niet vermelden maar indien gewenst maken wij het gaarne bekend.

Herkent u de heer?

Vanavond een primeur, HF met externe verlichting.

Een dalende heer

Genoeg geleuter, er werd immers ook gewandeld. Niet de lengte maar ook niet de afstand was vanavond bepalend. Waarom HH dan op de heenweg eerst moest tanken is HF niet duidelijk. Daarentegen zorgde hij  wel voor verlichting in het tankstation. Aangezien de auto van HH blijkbaar in de breedte uitzet, zal wel een vrouwexemplaar zijn, moest de dieselslang eraan geloven. Maar leveren zou die. Enfin, nadrukkelijk werd betaald en kon eindelijk gereden worden naar de haven van Maassluis. Aldaar parkeerden HH nagenoeg direct hetgeen HF bijzonder verraste. Dat beloofde, maar misschien niet allen goeds.

Nadat er geen schoenenritueel volgde ging het op pad.

Beter dan

bijzonder exemplaar

Zoals u op het wandelkaartje kunt zien liepen wij eerst richting de inmiddels echt niet meer zo nieuwe waterweg. Ter geruststelling, het was er nog. Onderweg deden wij een zaak aan die 2e hands spullen verkoopt die geloof het of niet beter zijn dan nieuw. HF heeft op kundige wijze de vaarbewegingen vastgelegd, voor later zeg maar.  Daarna omgingen wij een gedeelte van Maassluis waar nog gelachen kon worden. De HH deden rondborstig mee. Aan gezelligheid is bij de HH nimmer een gebrek. Na een omheengaan ging het deels terug maar let op dat u de brug LA gaat. Wat u opvalt is het ras der koepaarden. Na de brug direct weer RA en na een stuk LA de keucheniusstraat in. Kunt u niet wachten dan kan hier een bierstop worden ingelast. Keuze is er volop en u boft dat de HH er al eens zijn geweest dus kan het. Via de heldringstraat naar de noordzijde alwaar een  zinloze mogelijkheid bestaat om een trap af te gaan maar vlak daarna ook weer omhoog. Mooie doorkijk is uw deel. Dat de HH hier niet helemaal recht liepen valt op te maken uit de kaart. Uiteindelijk het kerkeiland op en omheen. Verbaast U over de lokale bebouwing vlakbij de kerk. Nadat volledig omheen gingen wij een groot deel van de prinsekade bewandelen, want daar kwamen we voor. Na een ruime bocht via het zuidvliet deden wij nog een om want na de parkeerplaats valt een kerk op die vroeger niet zichtbaar was. Althans, volgens de bruine borden van de ANWB. Wat weten die toch veel.

De nieuwste mode

Prachtig plaatje

Een echt lokaal gebruik is de annoncering van de nieuwe mode die in Maassluis niet veel om het lijf heeft. Dat biedt de lokale HH een uitkomst aangaande uitgaven.
Terug naar zuidvliet en de zuiddijk op en af.

Na veel bewondering maar soms toch ook een kritische nood terug naar het veilige Barendrecht, alwaar bierdrinken kon beginnen. Heer Barkeeper kende ons natuurlijk en zodoende was het voorzetten van de juiste bieren een klein kunstje voor hem maar oh zo belangrijk voor ons. Uitvoerig citeert hij uit eigen werk en elders gehoorde jolijt en ondertussen dan toch maar mooi die bitterballen neerzetten.
Daarna werd via een subtiele switch overgeschakeld op Mexican beer.
Onderwijl genoten wij wederom van NED-HON waarbij de uitslag volgens HF gelijk zou eindigen als een dag eerder. Dat maat de spanning er natuurlijk niet minder om.

Tot een keer weer.