Posts
Aldereerst willen de heren bij deze even iets kwijt over een in hun ogen zeer belangrijk ijkmijlpunt. Vorige week was HF al ge-ijkt waarbij iets van onderdrukking bleek. Deze week kwamen wij echter in ons bezit en wel vanwege toezending in boekvorm van de belevenissen der HH conform de eerste 100 wandelding
en. De zon zag de blijde kinderuitstraling op onze gezichten, vandaar dat er al enige dagen sprake is van mooi weer. Ook kwam ons ter ore, dat in 1854 Leopold II, koning der Belgen, grootse plannen had. Eén van die plannen bestond uit het binnenvallen en innemen van Nederland. Het was de heren bekend dat onze zuiderburen vaak grappig uit de hoek kunnen komen. Ma
ar deze grap spant wat ons betreft de kroon. Reden te meer om weer eens een vriendschappelijk bezoekje af te leggen aan het Pajottenland en te kijken of we nog wat lachspierstimulerende elementen konden ontdekken. Enfin, HH deed het stuurwerk en voorzien van moderne navigatie, eten, drinken en goede mutsen gingen de heren. De eerste grap die men voor ons in petto had, werd ons door de navigatie voorgeschoteld. Ondanks herhaaldijk de juiste bestemmingsinvoer, wilde men ons niet naar het gewenste beginpunt dirigeren. Aangezien er hetere vuren de HH hebben bestookt, kwamen we op slinkse wijze uiteraard daar waar te zijn, te weten het dorpsplein in Minderhout. Daar gingen wij, op initiatief van Toerisme Hoogstraten en HH, het Watermolenpad ( http://www.art2goreclame.nl/VVV/39.pdf ) proberen te bedwingen. Alvorens daar toe over te gaan, versterkten we onszelve en wel met plaatselijke koffie, waarvan het systeem én verrassing alsmede verwarring opleverde. Tevens konden we vlak daarnaast iets uit de hand kopen. Trappelend gelijk een jong hert (later nog door ons gezien) begonnen we zeer enthousiast. Rede
lijk snel deze keer kwamen we er achter dat we waarschijnlijk de eerste route-aanduiding gemist hadden. Terugkerend op schreden trof alsnog het mooie oranje pijltje ons in't oog. Iets verderop konden onze 
ogen zich laven aan de kapel van Onze Lieve Vrouw Van Zeven Weeën, zoals de beschrijving ons voorschreef. (Namens reisburo De Stille Kempen willen we , geheel belangeloos, uw aandacht vragen voor de reis van 28 juli a.s.. Haast u, want vol is vol en voor de prijs hoeft u het niet te laten!!) Andere bezoekers van de kapel staken een kaars aan en vertelden HH waarom. Dankbetuigingen voor gunsten en genezingen prijken plakaatmatig in de kapel. Kortom. Het een stukje verderop gelegen With
of doet haar naam geen eer aan, aangezien de muren en het huis zelf vooral van een geelachtige kleur zijn voorzien. Overigens wel een prachtig onderkomen, stelden we vast. De molen waaraan het pad haar naam dankt, werkte op dat moment, net als de HH, niet. Hindert niet, we staken toch gewoon het riviertje, genaamd naar degene die ons zo bij tijd en wijle van een reactie voorziet, over. Overigens ontdekten we dat waar in Nederland de ANWB uitleg geeft over bezienswaardigheden, in België deVTB/VAB zich de moeite getroost, de goegemeente van historisch besef te voorzien. De Speelman daarentegen doet leuke muziek op uw feest, maar ook okra-namiddag en andere. Zo ziet u maar weer. Ook leerden we dat het soms verboden is dieren mee te nemen, ook al is in de wijde omgeving geen dier te
bekennen. De galg bij de steenovens zagen we niet, want die waren allemaal verdwenen. Tot onze grote vreugde zagen we nog wel het bordje, dat aangaaf, waar geen ijskelder meer is. In de verte het Gelmelslot, maar ons doel op dat moment was de grens met de Wortel-kolonie opzoek
en. De queste daarnaar bleek niet zonder gevaar: de HH moesten diverse aanvallen van steekwerktuigen van gevleugelden afslaan. Niet geheel ongeschonden bereikten we de kolonie en dat was tevens voor ons het sein tot het nuttigen van de meegebrachte inwendigheidsversterkingen. Kloek besloten we daar ook de wandeluitbreiding middels het Bootjesven de onze te maken. We werden onthaald op vennen en vennetjes, graspaarden en een waarschuwing in verband met mogelijk afschot met de kogel. U zult begrijpen dat dit laatste de HH gelukkig bespaard is gebleven. De natuur in ons opsnuivend, ging het gestaag verder en deed zich een postballonmonument voor. Even
stilgestaan hebbend verder langs iets Senior, maar wat ons borststuitend was, kwam net iets daarna. We hadden ons erg verheugd, maar vooral op de jacht op een viertal pinken in een wei van dertig bij veertig meter. Bleek middels bordje dat juist vandaag verboden jacht was. Dat was even deppen, maar toen volmond
ig doorgestapt over boererf naar begin- tevens eindpunt. In de ochtend waren we verblind door hedonisme, waardoor Heer Bert en Heer Ernie hun kans schoon zagen tot ontsnapping. Gelukkig bleek bij terugkomst bij de auto onzerzijds, dat de kleurige Sesamstraters zich niet verveeld, maar bij de plaatselijke broodverdelingsmachine verstopt hadden. Al met al zeer aangename belevenissen deze dag, die HH-zijds dan ook gepast afgesloten dienden te worden.
en. De zon zag de blijde kinderuitstraling op onze gezichten, vandaar dat er al enige dagen sprake is van mooi weer. Ook kwam ons ter ore, dat in 1854 Leopold II, koning der Belgen, grootse plannen had. Eén van die plannen bestond uit het binnenvallen en innemen van Nederland. Het was de heren bekend dat onze zuiderburen vaak grappig uit de hoek kunnen komen. Ma
ar deze grap spant wat ons betreft de kroon. Reden te meer om weer eens een vriendschappelijk bezoekje af te leggen aan het Pajottenland en te kijken of we nog wat lachspierstimulerende elementen konden ontdekken. Enfin, HH deed het stuurwerk en voorzien van moderne navigatie, eten, drinken en goede mutsen gingen de heren. De eerste grap die men voor ons in petto had, werd ons door de navigatie voorgeschoteld. Ondanks herhaaldijk de juiste bestemmingsinvoer, wilde men ons niet naar het gewenste beginpunt dirigeren. Aangezien er hetere vuren de HH hebben bestookt, kwamen we op slinkse wijze uiteraard daar waar te zijn, te weten het dorpsplein in Minderhout. Daar gingen wij, op initiatief van Toerisme Hoogstraten en HH, het Watermolenpad ( http://www.art2goreclame.nl/VVV/39.pdf ) proberen te bedwingen. Alvorens daar toe over te gaan, versterkten we onszelve en wel met plaatselijke koffie, waarvan het systeem én verrassing alsmede verwarring opleverde. Tevens konden we vlak daarnaast iets uit de hand kopen. Trappelend gelijk een jong hert (later nog door ons gezien) begonnen we zeer enthousiast. Rede
lijk snel deze keer kwamen we er achter dat we waarschijnlijk de eerste route-aanduiding gemist hadden. Terugkerend op schreden trof alsnog het mooie oranje pijltje ons in't oog. Iets verderop konden onze 
ogen zich laven aan de kapel van Onze Lieve Vrouw Van Zeven Weeën, zoals de beschrijving ons voorschreef. (Namens reisburo De Stille Kempen willen we , geheel belangeloos, uw aandacht vragen voor de reis van 28 juli a.s.. Haast u, want vol is vol en voor de prijs hoeft u het niet te laten!!) Andere bezoekers van de kapel staken een kaars aan en vertelden HH waarom. Dankbetuigingen voor gunsten en genezingen prijken plakaatmatig in de kapel. Kortom. Het een stukje verderop gelegen With
of doet haar naam geen eer aan, aangezien de muren en het huis zelf vooral van een geelachtige kleur zijn voorzien. Overigens wel een prachtig onderkomen, stelden we vast. De molen waaraan het pad haar naam dankt, werkte op dat moment, net als de HH, niet. Hindert niet, we staken toch gewoon het riviertje, genaamd naar degene die ons zo bij tijd en wijle van een reactie voorziet, over. Overigens ontdekten we dat waar in Nederland de ANWB uitleg geeft over bezienswaardigheden, in België deVTB/VAB zich de moeite getroost, de goegemeente van historisch besef te voorzien. De Speelman daarentegen doet leuke muziek op uw feest, maar ook okra-namiddag en andere. Zo ziet u maar weer. Ook leerden we dat het soms verboden is dieren mee te nemen, ook al is in de wijde omgeving geen dier te
bekennen. De galg bij de steenovens zagen we niet, want die waren allemaal verdwenen. Tot onze grote vreugde zagen we nog wel het bordje, dat aangaaf, waar geen ijskelder meer is. In de verte het Gelmelslot, maar ons doel op dat moment was de grens met de Wortel-kolonie opzoek
en. De queste daarnaar bleek niet zonder gevaar: de HH moesten diverse aanvallen van steekwerktuigen van gevleugelden afslaan. Niet geheel ongeschonden bereikten we de kolonie en dat was tevens voor ons het sein tot het nuttigen van de meegebrachte inwendigheidsversterkingen. Kloek besloten we daar ook de wandeluitbreiding middels het Bootjesven de onze te maken. We werden onthaald op vennen en vennetjes, graspaarden en een waarschuwing in verband met mogelijk afschot met de kogel. U zult begrijpen dat dit laatste de HH gelukkig bespaard is gebleven. De natuur in ons opsnuivend, ging het gestaag verder en deed zich een postballonmonument voor. Even
stilgestaan hebbend verder langs iets Senior, maar wat ons borststuitend was, kwam net iets daarna. We hadden ons erg verheugd, maar vooral op de jacht op een viertal pinken in een wei van dertig bij veertig meter. Bleek middels bordje dat juist vandaag verboden jacht was. Dat was even deppen, maar toen volmond
ig doorgestapt over boererf naar begin- tevens eindpunt. In de ochtend waren we verblind door hedonisme, waardoor Heer Bert en Heer Ernie hun kans schoon zagen tot ontsnapping. Gelukkig bleek bij terugkomst bij de auto onzerzijds, dat de kleurige Sesamstraters zich niet verveeld, maar bij de plaatselijke broodverdelingsmachine verstopt hadden. Al met al zeer aangename belevenissen deze dag, die HH-zijds dan ook gepast afgesloten dienden te worden.Wandeling: 13,68 km
Tijd: 3.13'.34''
Categorie: de HH hadden regelmatig grote glimlachen om de mond
Versnaperingen: Maes' Pils, Hoegaarden Blond en Grimbergen Dubbel om het vocht aan te vullen, vergezeld van frieten van de aanlendende frituur om het zoutgehalte weer op pijl te brengen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten