zondag 7 februari 2010

Sommige dingen veranderen, andere blijven bij het oude

In verband en vanwege gingen de HH een avondwandeling doen. Op indigestie van HH trokken zij richting Dordrecht om uit de eerste hand iets over de paalrotontwikkelingen te vernemen en te kijken of de eerder bij daglicht waargenomen zaken zich nog steeds voordoen. . Te aldaar binnengereden was de ontdekking al ras dat daar waar HH das auto neder wenstte te plaatsen niet volgens de normale weg te bereiken was (en is) door wegwerkomstandigheden. En dit ondanks het aantreden van de nieuwe burgemeester Arno Brok. Dus werd de hulp ingeroepen van een overdekt parkeergelegenheidsgebouw. Het lukte ons overigens niet de aandacht van de dordtse wetshandhavers te trekken, dus dan maar zo. Volgens traditie geschoend verlieten we de parking aan de Spuihaven. Uiteraard bestaat er een beschreven route van een Dordtwandeling en wel ziehier: http://www.xs4all.nl/~jangrlng/Dordtroute.pdf . De HH gaven er gezien eerdere ervaringen de voorkeur aan een geheel eigen bewegingspatroon te volgen. Dit resulteerde wel degelijk. Aangezien het hemelwater zich schuil bleef houden, zochten we het stromende water op. In overvloed aanwezig dus daaraan geen tekort. Maar eerst langs omgebouwde fiets en door smalle straat. Van deze laatste soort zoiuden we er verderop nogal wat te verstouwen krijgen. Slechts een detail. We werden aangetrokken door de Merwede en pikten in het voorbijgaan nog even de treinspoorbrug mee (niet lopend, maar fotografies). Middels hekwerk trachtte men ons tegen te houden, maar 1 gat is voor de HH wat betreft niet genoeg. In een oud pakhuis zagen we helemaal bovenin een ruimschoots verlichtte opslagplaats voor grote balken, elk voorzien van een ende. En plots werd de nieuwsgierigheid van HH gewekt door een trapopgang waar, volgens een bijgeplaatst verkeersbord, voor mensen langer dan drie meter geen doorgang is. Door grondig onderzoek van de Capellenaar onder ons bleek dit een waarheid als een koe. Niet gehinderd door deze of andere kennis zwierven we langzaam naar de Grote Kerk. De toren hiervan is op gezette tijden te bestijgen. Wij waren er niet op een gezette tijd. Dus door langs het water. Hier en daar hadeen de HH punten van herkenning op allerlei vlakken variƫrend van horeca to brandweerblusboten. Wat we nog noit eerder meemaakten was een man die in gestrekte draf voor ons uit vluchtte. Blijkbaar zag hij op een gegeven moment in dat wegrennen geen zin had en kwam daarna ons dan maar weer tegemoet gelopen. Het deerde ons niet want wij waren benieuwd naar iets anders. Daar waar schepen soms bunkeren( en dan gaat er veel tegelijk in) vilen ons een drietal dingen op. Allereerst een zaak waar men klikwerk verricht( vond HF niet netjes) en iets verderop de onverlichte maar nog als vanouds treintjes herbergende winkel. Daartussenin hadden we een vorige keer veel puntmutsen met bijbehorende kruiwagentjes, harkjes, gietertjes en dergelijke ontwaard. Zo niet nu. Het giswerk naar de redenen begon, maar veel verder dan vakantie of de kou kwamen we niet. Op de Wolwevershaven werd onze aandacht getrokken door de vele groot uitgevallen woonkamers( zowel in diepte als de hoogte), waarvan sommige wel erg smaakvol zijn ingericht. Ook de stomvereniging en een paar in een oude Londense taxi vielen ons op. Los van dag of avond, altijd indrukwekkend blijft de Groot Hoofd Poort http://nl.wikipedia.org/wiki/Bestand:Dordrecht_Groothoofdspoort2.jpg . Vlak na de onderdoorsteek zagen we een kleinpolitiebootje met vier personen en afgaand op de avondgroet zag men ons ook. Blijkbaar was er sprake van iets grappigs want hilariteit deed zich in het bootje voor. Nu kwam een iets slaapverwekkend stukje namelijk de Bleijenhoek die haar naam geen eer aandoet,dus dat slaan we over en pakken de draad weer op bij het Nieuwkerksplein. Van af dat moment begon onze grote zoektocht naar 't Hof. Steegje in, steegje uit, wat oponthoud, steegje in, langs niet mooizingend vrouwspersoon, steegje uit door de poort bij de Munt van Holland en uiteindelijk poort door en daar stonden we in 't Hof. Oud en groot en zeker de zoektocht waard. Langzaam maar zeker voelden we dat we richting afsluithoreca moesten. Nog even voor alle zekerheid checken of de Grote Kerktoren echt niet te beklimmen was en toen door naar Spuihaven alwaar in de buurt prechtig verpozen zou kunnen plaatsvinden. Helaas zat het verpoosgebouw vol met etende personen, zodat we nog even verder gingen zoeken en uiteindelijk neerstreken In De Klander Muelen aan het Statenplein. Onder het genot van redelijk prettige muziekklanken, die zowel door ons al Shazam werden herkend, en dubbele dubbele Leffe sloten we het officiƫle gedeelte van de 7,5 km af. Tot de volgende keer.

Geen opmerkingen: