Posts
Zowel vriendelijkheid als regelmaat zijn begrippen die in het woordenboek van de HH voorkomen. Met details zullen we u op dit moment niet lastigvallen. Maar wie weet, wat nog komen gaat. Het volgende moet ons wel even van het hart. Besluitvol koos HF middels auto de richting van HH. Aldaar aangekomen bleek HH thuis te zijn. Welk een toevalligheid. Niet getreurd en samen onderweg naar wat zou gaan gebeuren. Na over en weer werd besloten om via een korte omweg de auto te dirigeren naar gemeentehuis van Capelle en daar te parkeren. Lekker dicht bij het boekengebeure
n, waar zij zo menig keer genoten van wat dies meer zij. U voelt misschien aan waar we naartoe wilden. Zeker omdat HF zowel als HH afzag van schoenwissel kon snel gestart worden. De horecagelegenheid lonkte, maar de HH waren, na eerst wat confusiteit, standvastig en gingen traditiegetrouw eerst wandelen om daarna verder te zien. Dus ging er nu ge-metroot worden. Deze bezigheid beginnen de HH al aardig onder de knie te krijgen, zodat een nieuw fenomeen ingevoerd kon worden: het edele overstappen. Lustig gebruikmakend van de in- en uitcheckpaaltjes begon het bij Capelle-Centrum via overstap Capelsebrug eindigend uiteindelijk in Zevenkamp bij halte Ambachtsland. HH wist te melden van jongeren die h
angen. We zagen niemand hangen overigens, maar eigenlijk direct na het uitstappen begon het geheel flitsend en kregen de HH volop aandacht en hadden aanspraak. Toen de aansprekenden, geheel in tegenstelling tot hun vermoedens/hoop, er achter kwamen dat de HH niet tot de sterke arm behoren, wenste men ons nog een fijne avond. Hier waren we wel voor in dus trokken we langs snackbargelegenheid, flappentappers en daar waar vroeger circus was, naar de oude woonstee des Heer Henks. Ondanks zijn vertrek enige jaren geleden zagen we geen noemenswaardig verval. Uit de foto's blijkt dat we bij donker liepen. Mijmerend over en gedachtenwisselend bereikten we onder-de-snelweg-door. In die tunnel was het dat 1 van de drie meisjes zei:"En daarom ben ik thuis". Dit hoewel wij duidelijk zagen en hoorden dat dat niet waar kon zijn. Maar goed, sommige mensen menen soms de HH in de war te moeten brengen. Het was maar goed dat we even verderop ons hoofd er weer geheel bij hadden want zie aldaar een militair terrein op een bedrijventerrein en voorzien van gewapende bewaking.
Deze laatste was erg goed gecamoufleerd, want voor ons niet zichtbaar. Een wandeling van Zevenkamp naar Capelle is absoluut onvolledig als het Polderhuis in het Alexandrium, al dan niet op afstand, niet even wordt gadegeslagen. Vandaar onze belangstelling. LA de wijk in om vrij snel weer LA richting een dierenopvangverzamelplaats te gaan. RA een wilgenlaantje op, onverhard en onverlicht en aan beide zijden voorzien van slootje. De duisternis werd verderop opgeheven door goed verlichte sportvelden. Daar enigzins rechts ge-oriënteerd gingen we langs vijverpartijen, hangende jongeren (hier wel) en een prachtig winkelcentrumpje naar de Bermweg en daar LA. Na een werkeloze acteur (Rolloos) en een auto met medeling over kennen en gewend zijn, doken we RA naar het 's Gravenpark. Daar vooral voor kleinbehuisden (met name kliko's) waarvan 1 in ieder geval was omgevallen wegens honger. Kleinbehuisd, kantoorbehuisd, we zagen het met droge ogen aan. Dat bood ons tevens de gelegenheid LA de 's Gra
venweg op te gaan. Dorsvlegel, tennisclub en zeker niet te vergeten een door ons terecht terechtgewezen scootvrouwmens en toen dapper RA met oversteken naar daar waar we versnaperingen vermoedden. De kast met boeken stelde ons ietwat teleur, daar zij een goed en druk weekend achter de rug hadden en de leverancier pas des anderen daags wenste te leverancieren. Toch genoten we van Westmalle dubbel en Heineken pils, om van de ballen van Rotterdam maar niet te zwijgen.
n, waar zij zo menig keer genoten van wat dies meer zij. U voelt misschien aan waar we naartoe wilden. Zeker omdat HF zowel als HH afzag van schoenwissel kon snel gestart worden. De horecagelegenheid lonkte, maar de HH waren, na eerst wat confusiteit, standvastig en gingen traditiegetrouw eerst wandelen om daarna verder te zien. Dus ging er nu ge-metroot worden. Deze bezigheid beginnen de HH al aardig onder de knie te krijgen, zodat een nieuw fenomeen ingevoerd kon worden: het edele overstappen. Lustig gebruikmakend van de in- en uitcheckpaaltjes begon het bij Capelle-Centrum via overstap Capelsebrug eindigend uiteindelijk in Zevenkamp bij halte Ambachtsland. HH wist te melden van jongeren die h
angen. We zagen niemand hangen overigens, maar eigenlijk direct na het uitstappen begon het geheel flitsend en kregen de HH volop aandacht en hadden aanspraak. Toen de aansprekenden, geheel in tegenstelling tot hun vermoedens/hoop, er achter kwamen dat de HH niet tot de sterke arm behoren, wenste men ons nog een fijne avond. Hier waren we wel voor in dus trokken we langs snackbargelegenheid, flappentappers en daar waar vroeger circus was, naar de oude woonstee des Heer Henks. Ondanks zijn vertrek enige jaren geleden zagen we geen noemenswaardig verval. Uit de foto's blijkt dat we bij donker liepen. Mijmerend over en gedachtenwisselend bereikten we onder-de-snelweg-door. In die tunnel was het dat 1 van de drie meisjes zei:"En daarom ben ik thuis". Dit hoewel wij duidelijk zagen en hoorden dat dat niet waar kon zijn. Maar goed, sommige mensen menen soms de HH in de war te moeten brengen. Het was maar goed dat we even verderop ons hoofd er weer geheel bij hadden want zie aldaar een militair terrein op een bedrijventerrein en voorzien van gewapende bewaking.
Deze laatste was erg goed gecamoufleerd, want voor ons niet zichtbaar. Een wandeling van Zevenkamp naar Capelle is absoluut onvolledig als het Polderhuis in het Alexandrium, al dan niet op afstand, niet even wordt gadegeslagen. Vandaar onze belangstelling. LA de wijk in om vrij snel weer LA richting een dierenopvangverzamelplaats te gaan. RA een wilgenlaantje op, onverhard en onverlicht en aan beide zijden voorzien van slootje. De duisternis werd verderop opgeheven door goed verlichte sportvelden. Daar enigzins rechts ge-oriënteerd gingen we langs vijverpartijen, hangende jongeren (hier wel) en een prachtig winkelcentrumpje naar de Bermweg en daar LA. Na een werkeloze acteur (Rolloos) en een auto met medeling over kennen en gewend zijn, doken we RA naar het 's Gravenpark. Daar vooral voor kleinbehuisden (met name kliko's) waarvan 1 in ieder geval was omgevallen wegens honger. Kleinbehuisd, kantoorbehuisd, we zagen het met droge ogen aan. Dat bood ons tevens de gelegenheid LA de 's Gra
venweg op te gaan. Dorsvlegel, tennisclub en zeker niet te vergeten een door ons terecht terechtgewezen scootvrouwmens en toen dapper RA met oversteken naar daar waar we versnaperingen vermoedden. De kast met boeken stelde ons ietwat teleur, daar zij een goed en druk weekend achter de rug hadden en de leverancier pas des anderen daags wenste te leverancieren. Toch genoten we van Westmalle dubbel en Heineken pils, om van de ballen van Rotterdam maar niet te zwijgen. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten