Potverdikkie, het is al weer tijd om te wandelen. Weet je wat, HF gaat HH halen, want HH had toch al veel kilometers gemaakt de afgelopen dagen. Waar dan henen? Nu is het volgende ook van belang. In de HH-familie herdenkt iemand wiens naam we niet zullen noemen zeer binnenkort de 50e geboortedag. En ja hoor, de HH vertrokken toeval of niet, geheel in stijl naar Rijswijk ZH. Daar woont den verjaarspersoon in het pand waarvan we plechtigheidsgewijze een fotogravure hierboven hebben neergeplant. Van harte en bedenk: Wat is het leven toch prachtig, nog dertig jaar dan wordt ik tachtig!!!! Tot zover het leuke van dit al. We kozen http://www.mtcholland.nl/pdffiles/wandelroutes_nw.pdf bladzijde 45 en verder en dan de verkorting tot 7,5 km. Nu serieus verder zoals altijd en verslag doen van. Jawel. In vroegere tijden deed HF resideren te Rijswijk aan het toen bovengrondsspoor. Jarenlang HF daar niet geweest en plots een Parijswijkse moederpiramide inclusief haar grote kinderschaar en ondergrondstreinspoor i.p.v. bovengrondslawaai. Verrassing voor de chauffeur van deze keer. Na uitstap en schoenentoestand door HF (schoenen met wonderschone vernieuwde veters voor de gelegenheid) begeleid door dansbare muziek vanuit een school voor sport fief aan de wandel. Uiteraard eerst even een eigen interpretatie maar alras langs de Prins (weten we geen kwaad van) om uitgelachen te worden door enen koeidier. We zagen veel groen en een bord van de Put, waaruit Rijswijk haar zand vroeger haalde en dankt. HH wist van zwemmogelijkheid, maar niet van zijn ervaring. Op de Vredenburghweg werden we getracteerd op diverse mooiheden, zoals een 2paardenkrachtenauto van zeer onrecente bouw. De HH keken elkaar aan en zelfs voor onbekenden werd duidelijk: er is sprake van genot aan HH-zijde. Hoewel volgens borden het terrein van Huis te Werve reeds gesloten zou zijn met kans op insluiting, konden betredingen door ons gewoon doorgang vinden. Het lokte ons niet genoeg dus vooruit met de geit, want die stond reeds klaar voorbij de voetballenden op de Julialaan. Ja, tante haar laan. Na aaipoes en zeer opvallende schoorsteen arriveerden we ter centrum van oud-Rijswijk. HH wist hier van eetgelegenheden die voor herhaling en ook niet. De waterpomp en de kerk, ze zijn onafscheidelijk en dus een mooi eikpunt voor rechtsaf. Op de hoek bij de Julianalaan bevindt zich een prachtige winkel met dingen van vroeger. HF's oog viel op het wel zeer toepasselijke en wonderschone bord ter nagedachtenis van de toendestijds prinses Juliana en hare Bernhard. Dat oudere tijden in deze omgeving in ere worden gehouden, is maar goed, want anders zou het jaren 50/60 museum (op zondag op gezette tijden open, behalve in augustus)aan de Rembrandkade uit de toon vallen. Na een parkje met schreeuwjeugd (voorzien van beperkte woordenschat, maar wel heel goed een bepaalde terminale ziekte uitspreken kunnende) over de Tierenskade naar de Delfsche Vliet. Van alle vaartuigen te aldaar viel de vrouwendubbelvier met Tomtom het meest op. Enigzins met de schrik vrij ontmoetten we een hondgeval die van het water droop. Gelukkig waarschuwde zijn beheerder ons dat het dier nat was. De schade aan onze kledij werd daardoor tot een minimum beperkt. Onder de A4 doorlopen was een ervaring. Na gemaal en langs horeca(we konden ons bedwingen) het Elsenburgerbos in. Grote rust was hier en wij ook. Na heuvel en nog meer kregen we zicht op A4, maar nu er overheen. Oversteken naar het Kleipad en Bosgang op. Zo, nu nog even de Klaroenstraat uit (hier werd driftig ter nagedachtenis gevoetbald). Dit was tevens de straat waar we de konijntjes die de hele wandeling ons al achtervolgden, konden afschudden. Via ontspanningscentrum van Winston (Bogarde of maar Churchill waarschijnlijk) terug naar de piramide en haar plein. Voor alle duidelijkheid nog even de weersgesteldheid van deze avond: droog, deels zonnig en nuttig, aangename temperatuur en gezelschap met af en toe wat wind. Dit alles kon daarom alleen maar waardig worden afgesloten bij de Oude Sluis te en in Rotterdam. Daar nam HH pelpinda's terraswaarts mee naar buiten, gevolgd door HF, die zeer smakelijk getapte (en later genotvol versnaperde) glaasjes Christoffel vervoerde.