Wederom vernissage

Allereerst moeten wij van onszelf het volgende persbericht uitgeven: "De heren zullen zich met ingang hedens even beperken tot hun kerntaken en voorlopig de radio- en televisiebroadcasting in de koelkast . Dit is niet of nauwelijks ingegeven door welke crisis dan ook. Wij vragen om uw begrip". Dan nu graag uw volle aandacht voor dit. Er waren eens twee wandelheermeneren die zichzelf en die omschrijving ontzettend veel eer aandeden. Zo ook deze week. Na een korte onderbreking onzerzijds werd het wel weer heel erg hoog en ook tijd voor een uitvoering van een gedachte. Hoewel niet iedereen van onze twee heren sympathie hebben voor de Kuipboys, deden we geen woorden maar die andere dingen. Hup naar richting de Zuidhollandsche eilanden of Abbenbroek; dat wisten we dan weer niet helemaal zeker. Gelukkig werden we geholpen door verkeersdrukteopstopping en deviëerden we naar het pas geleden door ons bekeken Pernis. Grote verschillen waren er. Alleen al het voorgeschotelde weer, om maar eens met een zijstraatje te beginnen. Wat we ontdekten is dat het verdwijnen van de Pernisser moeln veel leed heeft berokkent. Om dat leed enigzins te verzachten heeft men een rond gebouw neergezet met een afbeelding van de o zo geliefde vermiste. Direct daarop volgde een verzoek vanuit een automobiel tot duiding van het Havenhoofd. HF wist het natuurlijk niet maar de HHgrijze massa kon zomaar het gevraagde op briljante wijze produceren. Even verderop was een kunstenaarschilderes bezig een ENECO-huisje van iets te voorzien. Na aanvankelijke verkeerde inzichten onzerzijds werd onze beeldvorming van laten we zeggen kameel via olifant naar molen omgezet. Nauwelijks bekomenvan dit gelukkige gevoel kwamen we te weten dat her en der heren worden gediefd. Gauw doorlopen werd ineens ons credo. Dit resulteerde wel in prachtig uitzicht op industrie en containerversleepdingen. Bij deze willen wij met name de vrachtwagenchauffeur die ons een ongehinderde oversteek gunde, hartelijk danken ondanks dat zijn naam ons anoniem is gebleven. Dan kwamen we de herten tegen. Jongens, jongens, wat veel hertendamesmeisjes samen met wel één hertenheer binnen één omheining. Het viel ons op dat de hertenheer enigzins wankel ter achterbenen was. Wat ons verder daar in de buurt opviel was het bovenste stukje van de UFO en de verderop geplaatste oversizede lucifers en fietsenstalling . Maar goed, sinds de UFO is er overigens wel sprake van enige leegstaande huizen. Causaal verband wordt vermoed maar te Pernis niet uitgesproken. De aliëns hebben de wind er flink onder en zijn zelf wel nog steeds bezig met hun vaste woonplek vorm te geven. Ons deert het niet en wellicht daarom. Via knipboetiek voor haar. De grootste ontdekking deden we iets daar voorbij: in Pernis scheert men niet de schapen maar de honden!!!!! We hebben op slinkse wijze het dealerschap voor hondewollensokken, -truien en wat dies meer zij, voor heel de wereld en Azië weten los te peuteren. Mail ons uw bestellingen (o ja meneer M te A: wilt u ons met rust laten met al uw reacties?). Wat we verder zoal beleefden tijdens deze wandeling, staat zwaar in de schaduw van het vorengaande, of het moet de gewaarwording zijn van een tweetal los van elkaar staande kerken. Tot hier dus maar.

Korte wandeling van pakweg 5 km in 1uur15minuten

Routezwaarte: zelfs voor lichtkreupelen te doen

Vervolgens: Oude Haven te 010, Gerardus blonden met warme hapjes enigzins in de schaduw van niet besluitgrage grote 020-achtige groep maar vooral veel zon en genot