zaterdag 25 juli 2009

Meindert's Heerlingen



Er zijn van die dagen dat uitdrukkingen ons deel worden. Denkt hierbij aan:
* Wat voor weer zou het worden?
* Zal het gaan regenen?
* Wie en ook hoe sterk is de eenzame wandelaar?
* Zijn de HH nog vrienden?
Kortom, redenen genoeg om eens in te zoomen op de verblijfplaats van. Wij treffen de HH aan ten huizen van HF alwaar na omkoping met DVD achtige zaken HF bereid bleek tot meekoming. Als tegenprestatie mocht HH raden naar de route en ook eindbestemming. HF wist taxi besturend maar niet Leidseplein natuurlijk als hij was en is te vertellen omtrent opstoppingen in Rotterdam die er natuurlijk altijd zijn. Alsof dat nieuws!
Niettemin overkwam hem gerustheid en nadat HH toch van de bestemming had vernomen werd tegen de iPhone verteld hoe en waar. Vervolgens ging de hierin wonende dame zich met de reis bemoeien en via bekende maar zeker ook onbekende taferelen kwamen wij nader tot Delft. Gelukkig stopte het onderweg met droog te zijn en gingen de hemelsluizen open. Niettemin konden de paraplu (2x) in de auto achterwege blijven. HF deelde nog mede dat inmiddels de regen ook hun nieuwe locatie aangaande bewoning heeft ontdekt. Hierover straks.
Uiteindelijk werd er gestopt en kon worden aangevangen met de route.
Aangezien de HH duidelijk vriendelijk waren deed HH alsof scheling niet uitmaakte en verwisselde met gemak schoenen alsof nooit anders. HF deed verstandig de zwijgplicht.
Het viel ons wel op dat in deze wijk het automerk wat wij niet noemen nog steeds geliefd was. Jammer, dat nodigt wel maar niet uit.
Ten einde raad ging het op pad.
Via een erg oud schelpenpad (er word beweerd 12e eeuw, maar wat ons betreft van gisteren) verliep de route de wijk uit en de natuur in. Uiteraard zagen de HH kans om in het begin al van de route af te wijken en weer uit de komen op asfalt. Maar na onderling maar zeker ook intern overleg werd besloten tot rechtsaf en richting de Grutto. HF viel op de we de weg al met de auto waren gereden, HH dacht hier uiteraard niets van. Er wordt al teveel tijd ingeruimd voor ditjes en datjes. Nadat de HH onderweg keuvelend de wereldproblemen alweer bijtijds hadden opgelost kwamen wij bij de afrit maar tevens oprit naar de Grutto. Nieuwsgierigheid kwam naar boven maar toch moest de chickenwhisperer HH even aan HF een demo geven van zijn kunnen. Nadat dit was afgerond moesten wij 700 meter gaan lopen naar deze camping (en HF wist te melden dat dit straks ook andersom het geval zou zijn). Achteraf bleek hij zelf de mening toegedaan dat alles beter en anders had gekund. Tja!
Onderweg konden wij niet nalaten u een voorbeeld van lokaal taalgebruik te noteren. Als de letters er maar op staan lijkt men te denken.
Voor wat betreft de natuurcamping willen wij graag onze fantastische kiekjes voor heurzelven laten spreken. Rest ons nog wel op te merken dat wij naast de Bron nu ook de oorsprong van Meindert hebben ontdekt. Meer kunnen en willen wij niet prijsgeven.
Wat ook leuk was. Er was een heerschap die ons vooraf kon aangeven dat Meindert er niet was maar die vervolgens zelf wel bleef zoeken. Niettemin konden wij van dit orakel mooie verhalen van vroeger opnoteren. Zoals er zijn: eerst een tent met vouwwagen idee, maar nu niet meer. Tevens honden en kinderen mee. Over ega werd niet gerept. Daarnaast lijkt dit een ideale plek om vakantie, rust en werk te combineren. Vol van zoveel wijsheden namen wij afscheid nadat wij nog even om ons heen keken. Stiekum dient gemeld te worden dat HF hier weekenddiensten draait met ene Lidy. Ja, in de taxi branche hoort bijklussen er blijkbaar nog steeds bij.
Nadat wij dus valselijk terug liepen over de heenroute kwamen wij uiteindelijk toch op de goede weg naar moeder aarde. Na klimpartijen van heb ik u daar konden wij voor de 2e maal de paraplu ontvouwen en elkaars meegebrachtheid bewonderen. Sjonge. Van de gelegenheid is ook gebruik gemaakt om maatgeving van plaatselijk kikkers te verduidelijken. Nadat wij ook op dit deel weer kans gezien hadden om de route aan te passen aan eigen onbenul werd het einde zichtbaar. Via slotgrachten, het slot, lijn 1 en kapotte auto van merk dat wij niet noemen (hi hi) konden de schoenen worden teruggegeven. Natuurlijk wenste HF weer route in het eten te gooien en maakte HH erg bang aangaande waar gaan we drinken en eten. Alsof HH niet inmiddels.....
Niettemin werd werkelijk op het allerlaatste moment besloten om een Tuin inspectie te doen en aldaar. Natuurlijk werd er getreuzeld, wel of niet buiten, wel of niet aan het water, wel of niet binnen, wel of niet laag dan wel hoog zitten.
Eind goed. Geconstateerd kon worden dat de bediening de aarzeling van de HH had overgenomen want bediening deed op zich wachten. Na fronsend, dwingend en smekend te hebben rondgekeken werden wij alsnog in het systeem opgenomen.
Wij Leften mbv een simpel doch doeltreffend bittergarnituur. Noemenswaardig nee, smakelijk zeker. Onhandig was van elk exemplaar drie, terwijl de HH duidelijk duodeerderen.

Het was warempel klaar en thuis wachtte men de HH met spanning op.
Waren zij heelhuids, hadden zijn geen verdronken, waren zij nog aanspreekbaar, hoe gingen zij met de spanning om? En zo gaan wij niet door.

Tot den volgenden keer.

Geen opmerkingen: