Posts
Het grappige van dromen, die je hebt onthouden, is, dat eerst het laatste bleef hangen en dat van daaruit de zoektocht naar het begin begon. Dat leek ons een mooi gegeven om 1 van de eerder gedane wandelbelevingen min of meer hetzelfde lot te laten ondergaan. Uiteraard kond
en de heren het niet nalaten een ander element in te bouwen. We verklappen het maar vast: de metro. Het ging alsvolgt en aldus. HF kreeg toestemming om Capelle in te rijden en zocht HH ten huize op. Het viel HF op dat na diverse gedaanteverwisselingen qua autovoituremobiel aan HH's zijde, deze nu een bijna onopvallende aanpassing aan de achterzijde des autoos had laten plaatsvinden. Zodoende. Even met de auto naar metrohalte Capelse Brug, want het wandelen moet natuurlijk niet d
wangmatige vormen aan gaan nemen. Bij nachtopvang De Brug vonden we een uitstekende parkeerplek, zodat vanaf daar de voettocht naar hartje Rotterdam kon beginnen. Angsthazig nam HF een paraplu mee, HH kon best zonder. Onder het station doorgegaan, kwamen we al heel snel op een straat met een mooie spar, die tot winkel was omgebouwd. Ietsjes verderop betraden we het voetpad gelegen langs de 's Gravenweg. HH wist het al en daarom kon hij HF mee laten genieten. Er geldt dat voor sommige huizen te aldaar slechts 1 boerderij met grond hoefde te verdwijnen en dat daarvoor dan een stuk of acht (op het eerste oog althans) armoedige woninkjes in de plaats mochten komen. We ontdekten later dat die verwisseltruc waarschijnlijk nog wel vaker toegepast kan gaan worden. Bij de Kralingse Zoom staken we de weg over, zodat we nog m
eer van de 's Gravenweg konden genieten. Aangekomen bij de oudste ANWB-paal te Nederland leerden we dat het destijds vanaf daar naar Rotterdam nog 4 kilometer was. We gingen op zoek naar de Beneden Oostzeedijk. Langs mooie en ook fraaie uithangborden, buitenengeltjes en opbreekstraat bereikten we. Omdat we hadden gehoord liepen we langs mooie nabij-oosterse meube
ls en piepkleine auto naar daar waar eens de treinen bovengronds door Rotterdam denderden. De kerktoren daar was ingepakt en leek toch nog warempel op de kerktoren. Niet echt nuttig deze aanpassing. Hemaworsten en verderop bij een ding vol bijen andere vleesindustriedingen negerend, kwamen we over Karel Doorman bij de Oude Binnenweg uit. De alcoholslijterij bracht toch wel verlangens in ons los, zodat na van Gennip (nee, niet Gijs maar de boekenslijterij) de Nieuwe Binnenweg aan de beurt was. Daar strandden we puur toevallig bij de deuropening van een horecagelegenheid die , ook weer puur toevallig, de naam draagt van de voormalig
belgische vorst en echtgenoot van Fabiola. Naar binnen dus om wat sfeer en ambiance op te snuiven. Qua consumptie bleek onder andere en ondermeer een wilde bok te zijn geschoten. Uitgeperst leverde dat een zeer smaakvol Wildebok op en u begrijpt het al, de HH lieten het zich smaken. Moed ingedronken hebbende ging het naar een metro-opstapplaats. Daar kon HF, onder h
et toeziend en ervaren oog van HH, zijn eerste OV-chipkaartervaring opdoen. Bij deze danken de HH VA hartelijk voor de door haar geheel belangenloos ter beschikking gestelde kaart, zodat de vernieuwende terugreis gestalte kon worden gegeven. Na een kortstondig ondergronds verblijf zagen we het daglicht weer en konden al uitstappend en nakeuvelend terugkijken. De wandeling was al met al ruim zeven kilometers en we hielden het, behoudens tijdens het cafébezoek natuurlijk, eigenlijk nagenoeg droog. Binnenkort een verslag van een andere belevingsnis der HH. Tot dan.
en de heren het niet nalaten een ander element in te bouwen. We verklappen het maar vast: de metro. Het ging alsvolgt en aldus. HF kreeg toestemming om Capelle in te rijden en zocht HH ten huize op. Het viel HF op dat na diverse gedaanteverwisselingen qua autovoituremobiel aan HH's zijde, deze nu een bijna onopvallende aanpassing aan de achterzijde des autoos had laten plaatsvinden. Zodoende. Even met de auto naar metrohalte Capelse Brug, want het wandelen moet natuurlijk niet d
wangmatige vormen aan gaan nemen. Bij nachtopvang De Brug vonden we een uitstekende parkeerplek, zodat vanaf daar de voettocht naar hartje Rotterdam kon beginnen. Angsthazig nam HF een paraplu mee, HH kon best zonder. Onder het station doorgegaan, kwamen we al heel snel op een straat met een mooie spar, die tot winkel was omgebouwd. Ietsjes verderop betraden we het voetpad gelegen langs de 's Gravenweg. HH wist het al en daarom kon hij HF mee laten genieten. Er geldt dat voor sommige huizen te aldaar slechts 1 boerderij met grond hoefde te verdwijnen en dat daarvoor dan een stuk of acht (op het eerste oog althans) armoedige woninkjes in de plaats mochten komen. We ontdekten later dat die verwisseltruc waarschijnlijk nog wel vaker toegepast kan gaan worden. Bij de Kralingse Zoom staken we de weg over, zodat we nog m
eer van de 's Gravenweg konden genieten. Aangekomen bij de oudste ANWB-paal te Nederland leerden we dat het destijds vanaf daar naar Rotterdam nog 4 kilometer was. We gingen op zoek naar de Beneden Oostzeedijk. Langs mooie en ook fraaie uithangborden, buitenengeltjes en opbreekstraat bereikten we. Omdat we hadden gehoord liepen we langs mooie nabij-oosterse meube
ls en piepkleine auto naar daar waar eens de treinen bovengronds door Rotterdam denderden. De kerktoren daar was ingepakt en leek toch nog warempel op de kerktoren. Niet echt nuttig deze aanpassing. Hemaworsten en verderop bij een ding vol bijen andere vleesindustriedingen negerend, kwamen we over Karel Doorman bij de Oude Binnenweg uit. De alcoholslijterij bracht toch wel verlangens in ons los, zodat na van Gennip (nee, niet Gijs maar de boekenslijterij) de Nieuwe Binnenweg aan de beurt was. Daar strandden we puur toevallig bij de deuropening van een horecagelegenheid die , ook weer puur toevallig, de naam draagt van de voormalig
belgische vorst en echtgenoot van Fabiola. Naar binnen dus om wat sfeer en ambiance op te snuiven. Qua consumptie bleek onder andere en ondermeer een wilde bok te zijn geschoten. Uitgeperst leverde dat een zeer smaakvol Wildebok op en u begrijpt het al, de HH lieten het zich smaken. Moed ingedronken hebbende ging het naar een metro-opstapplaats. Daar kon HF, onder h
et toeziend en ervaren oog van HH, zijn eerste OV-chipkaartervaring opdoen. Bij deze danken de HH VA hartelijk voor de door haar geheel belangenloos ter beschikking gestelde kaart, zodat de vernieuwende terugreis gestalte kon worden gegeven. Na een kortstondig ondergronds verblijf zagen we het daglicht weer en konden al uitstappend en nakeuvelend terugkijken. De wandeling was al met al ruim zeven kilometers en we hielden het, behoudens tijdens het cafébezoek natuurlijk, eigenlijk nagenoeg droog. Binnenkort een verslag van een andere belevingsnis der HH. Tot dan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten