Wat de HH zoal zagen

Beelden zeggen soms meer dan woorden. Maar andersom is ook weer waar. Kortom, Delft, we kwamen, zagen en verdwenen weer. Tijdens schrokken vrouwen. Soms in de handen klappend. Ook waren er aangepaste aardappeleters. Er was ook sprake van grote winderigheid. Parkeren overdekt en Vlaanderen was gesloten. Het papier- en kartonritueel begrepen de HH niet, maar de Delftse Watertoren maakte dat wel goed. Stukjes stad uit de niet eerder gezien categorie waren er ook en hoofdzakelijk in de mooi en leuk sfeer. Zelfs een immens balkon met bijpassend huis in compleet andere stijl. Steegjes en stegen doorkliefden we en de stuote en daarom buitengeplaatste kazen werden we gewaar. Het koffie-advies was indringend en ook waarheidsgetrouw. Ondanks enige nietrichtings- en oriënteringsgevoel van HF kijken de HH terug op een goed bestede avond. Afsluitend werd het boekengebeuren geholpen met onder andere het inkorten van de voorraad winterkonickjes. Voor de visueel ingestelden onder u enige kiekjes en filmpjes in puur toevallige volgorde hiernavolgend.