Zomaar Rotterdam

Hoewel de dames en heren van the royals inmiddels (eindelijk?) gekort worden op hun reisgedrag betalen de HH al die jaren hun reizen zelf. Er is geen sponsor, noch een gevonden portefeuille met geldelijke inhoud van waaruit alles. Neen hoor. De dwaasheid wordt volledig bekostigd door de HH zelf, indirect voegen de herendames er natuurlijk haars aan toe.

Wij deden van de bedoelde route niet het Oude Westen en China Town maar wel 'op' zuid.
Feitelijk startten wij vanaf de oude mogelijk nieuwe binnenweg en liepen via eendrachtsplein, westersingel, houten brug voor de oversteek, korenaerstraat r.a. richting vasteland. Prachtig voorproefje van Griekse nog niet gedevalueerde pracht. Dit zal HH wegens aanstaande uitstap goed doen. Vergeet niet de trap op te gaan anders duurt de tocht te lang. Overkant l.a. en dan r.a. naar de Erasmusbrug en overstaken deze. Wist u trouwens dat de volksmond zwaant maar dat dit niet op de brug slaat. Stomme media toch...)

Na de grote oversteek bent u dan op zuid. Wij waren er natuurlijk ook zult u vinden. Over de brug l.a. en zo dicht mogelijk langs het water lopen op de wilhelminakade. Voor de nieuwe flat r.a., dan l.a. de stieltjesstraat op. Onder het poortgebouw door, steekt de binnenhavenbrug over en dan r.a. Wij mochten hier lang wachten want er verscheen een predator die het aanzien volgens sommigen wel maar soms ook niet waard was en die zou echt nog even voor de grote HH oversteek onder de brug door. Dat hebben we geweten. Welk een tochtgat en welk een langdurig gedoe. Het bleek maar dat size does not matter indeed. En looks al helemaal niet.

Eindelijk onder de brug r.a. voor het halfrond en daarna via de factorij r.a. (Lodewijk Pincoffstr) tot het water. L.a. het stookblok op en maar doorlopen tot je aan het eind r.a. de vuurplaat op kunt. Daarna wordt het eng want er zal moeten worden overgestoken d.m.v. Laan op Zuid en wij vervolgden OP de brede hilledijk. Bij de metro Rijnhaven l.a. langs het water en volg dan de maashaven o.z. Onderweg zagen wij een spookverschijning onder water. Het borrelde maar vertoonde zich nochtans niet. Jammer.
Uiteindelijk r.a. en blijven lopen tot de doorgang wordt belemmerd, dan l.a. (weer met oversteek) en de brielselaan is bereikt. Na de oversteek (waar wij een fantastisch onderhouden woonhuis aantroffen) volgt de hellevoetstraat en aan het eind hiervan rechts naar de katendrechtse lagedijk. Via de gerststraat, tarwestraat, polslandstraat en de 1e kruising l.a. naar de blankenburgstraat. Die verandert ongemerkt in de groepstraat. Hoewel, wij zagen het. Uiteindelijk via de gaesbeekstraat weer r.a. naar de brielselaan. Hee denkt u, hier kwamen we vandaan. Dat moge juist zijn. Gelukkig. Vanaf hier deed HF zijn ding en HH volgde met stijgende verbazing maar nimmer wanhoop. Want u weet dat HF een kenner van Rotterdam is zeker nu hij TOMTOM uit het hoofd moet kennen vanwege werkzaamheden.

Overigens kunt u met wat steekwoorden deze route best vinden op het beroemde weeweewee.

Om in stijl af te sluiten namen wij vanaf de maashaven de metro en uitstapten bij beurs. Vandaar was het een kleine stap voor de HH maar een grote stap voor de mensheid om via de oude nieuwe e/o nieuwe oude binnenweg naar een bierlokaal te lopen. Ons wel bekend.
Men tapte speciaal voor ons niet kabouterbier maar gelukkig wel in volwassen glazen.

Laat u overigens niet in de luren leggen door de route map. Wij ondervonden duidelijk hinder van vulkaanstof en dat impliceert een niet volledig juiste weergave. Wij liepen al met al ruim 8 km.

Aangezien de foto's dit keer van een enorm gehalte hebben wij besloten om deze geheel als daar was ter beschikking te vertonen. Hoezee!

Dubbel dwars en dam gebakken

Zo, dat was ons wat zeg. Griekenland in rep en roer, maar gelukkig is een plan gesmeed. Dat alle dingen in elkaar grijpen, wordt maar weer eens bewezen. Het volgende gaat namelijk geschieden. HH en zijn vrouwe A hebben op zich genomen om de door onze regering toegezegde geldelijke steun persoonlijk naar Griekenland te brengen. Deze dienstreis zullen ze geheel in de geest van de AFM enigzins verlengen tot een dag of zeven. Ja, zo ziet u maar weer. Daarnaast zal de komende tijd, volgens het CPB Nederland, den broeksriem met circa 29 miljard moeten worden aangehaald. HF heeft zijn eerste bijdrage alvast geleverd door een route, uitgedokterd door IVN Dordrecht en volgens zeggen voor 250 centjes te koop bij de VVV Dordrecht, aan de hand van een beschrijving van het trouwe dagblad op een kaartje uit te zetten. Gratis dus. http://www.trouw.nl/krantenarchief/1999/03/13/2387988/Natuurwandelpaden_in_nieuwbouwwijken.html

Laten we u eens meenemen naar Dordrecht, wijk Dubbeldam. Gewapend met paraplu en fototoestel toog HH naar HF, die met dezelfde attributen wenste mee te gaan. Geheel in eigen stijl reed HH naar de uitgekozen plek, waar de HH elkaar op de hoogte brachten van de twijfels van egaaszijde over de HH-actie van vanavond gezien de weerssituatie. Wat malen we nou om wat hemelwaterspetters, zeg. Omdat iedere week weer sprake is van schoenenwissel, opperde HH dat het wellicht slimmer is om de wandelschoenen gewoon altijd aan te houden. Nader onderzoek onzerzijds gaat plaatsvinden en t.z.t. zult u als lezer dezer blog van onze bevindingen al dan niet voorzien van aanbevelingen in kennis worden gesteld. Dan nu verder. Op advies van een huis met die naam, plukten we de dag en via een rijk beboomd fietspad bereikten we het in ogen van anderen zeer idyllische Laantje van Middenhoeve. De Middenhoeve zelf nodigde uit, maar de HH hadden dingen te doen. Zoals daar zijn: op de Zuidendijk oppassen en uitkijken voor al dan niet van verlichting voorziene automobielen in allerlei soorten, maten, uitvoeringen en snelheidscategorieën. Hardlopers stonden we te woord en enkele jongkoeien dienden een hart onder hun niet aanwezige riemen gestoken te worden. De nognietgroenten van Hak bekeken we en als klap op de vuurpijl zagen we een stel viespeukschapen met zwarte neuzen en zwarte bipsen. Need we say more. Dit alles op de Zuidendijk over een stukje van nog geen 2 kilometer. Vlak voordat we de Haaswijkweg-oost opdraaiden, werden we nog zwaar getroffen door een grote boerderij met een grote en in haar soort prachtige maar nutteloze betonnen buitenvloer. Nee, van saaiheid op deze hoek is geen sprake, ook al meldde men iets over de Zuidpolder. Links en rechts van de Haaswijkweg-oost kregen we met schrille contrasten te maken. In eerste instantie nog aan beide zijden bebouwingshuizen van oudere datum, maar al snel links de oudere en rechts heel veel nieuwere met een prijsuitstraling van hebben we u daar. Links een huis met een bruggetje te ver; rechts een huis over de top. Overtreffend was links een huisje en rechts een gemeenschappelijke ruimte met evenveel vierkante meters. Zijn we even vergeten te vertellen, dat de laatstgenoemde ruimte onderdeel is van De Hoop. Mensen, mocht u verslaafd zijn en zin hebben in een koude kalkoen, zie daar. De wandelingverslaafde HH maakten zich snel uit de voeten, zodat ze de tot hotel/restaurant omgebouwde watertoren konden ontmoeten. De pasgetrouwden daar lieten we met rust, zodat we even verderop de geheel ingebouwde en in werking zijnde (ook qua geuren) boerderij op ons pad vonden. Erg leuk werden we verrast aan en door de Haaswijkweg-west en wel door allerlei eilandjes met eenden en ontdekten een voor ons nieuw soort dier: konijnkippen. Deze mochten we overigens niet voederen. Weer voor niks broodkruimels meegenomen!! Maar ook de leuke woningen in allerlei stijlen deden ons glimlachen van genot. Iets daarna zagen we een Renault Espace waarvan HH pasgeleden een door een tankwagen versmald exemplaar had mogen aanschouwen. Met deze kennis op zak dirigeerden we onze benen over een fietspad en wel richting Koeiendijk. Voordat deze bereikt werd, zagen we met gras bedekte daken waaruit hier en daar een rookpluim opsteeg. Tevens was dit de plek waar we vernamen van een joggend vrouwspersoon, dat zij haar mond een keer niet kon houden. Voor ons geen nieuws, want ook dit keer lukte dat de dame geenszins. Hoewel we eigenlijk nog langs schootse hooglandkoeden met bijbehorende doedelzakgeluiden geleid zouden gaan worden, weken we hier af van hetgeen ons werd aangeraden. Nog een beetje ronddwarrelend zagen we nog wel een advocatenkantoor met kerktoren en een erg fraai uitgevoerd riant woonhuis. Omdat de HHbuitenkanten natter waren geworden dan hun binnenkanten, nog snel een stukje park en daarna als de wiedeweerga naar horeca. Het zal u niet verbazen, dat we in die opzet zijn geslaagd. We namen na deze inspanning van formaat als versnaperingen Duvel Vedett en Kriek Boon van de wisseltap, maar dan uit een flesje. Jawel, maar daarna gingen de oogjes dicht en de snaveltjes toe. Tot een volgende keer.

Mooi weg die vogel observatie post

Crisis in het HH team. Gingen we wandelen, hoe laat niet, welke dag van de week, en zo ging het door beste lezers. U denkt, hommeles in de tent. Nee, troost u, niets is minder waar. De HH konden niet kiezen. Gaan we maandag niet wandelen, dinsdag niet, woensdag niet. En nadat alle nieten waren vastgesteld moest die ene wel worden bepaald. Daar ga je dan als werkende HH die echt niet voortdurend online zijn (wie kijkt er immers mee...) en soms moet er toch werkelijk worden opgelet, voor kerkratten bijvoorbeeld of de HH moeten de orde bewaren over jongere HH. Zodoende moest tijdens arbeidsgenot toch een beslissing vallen EN DIE KWAM ER! Dinsdagavond zouden wij tijdens 1 minuut stilte gewoon wandelen.
Natuurlijk komt ons schone Rotterdam in beeld en HH had een schone route gevonden, soort van stiekum, die erop leek. Probleem kon zijn: de 2 zeer kleine parkeerplaatsen, dit volgens de route beschrijving die mits in de hand, ervoor zorgt dat de niet gemarkeerde route gemakkelijk te vinden is.

Met gevaar voor ieders leven parkeerde HF zorgvuldig achterover rijdend op een schuine helling en konden de schoenen op de daartoe bepaalde plaats worden aangetrokken en ging het op weg. Wij hadden ons uiteraard aangemeld en zodoende wist Apple ook waar wij verbleven. Het eerste stuk van de route is langs de Berkelse Zweth, dat is inderdaad niet moeilijk. Hoogtepunten tijdens dit traject:
* verborgen piano school met eigen P
* zicht op DE Skyline
* stilte vanwege 20.00
* landing door geen stof

Voor de A13 buigt men het beste RA en vervolgt de parallel route langs genoemde rijksweg. Hoogtepunten: geen.
Bij de Ackerdijkseweg RA en ook dit deel is niet moeilijk.
Blijkbaar stralen de HH wijsheid uit want op dit moment kwam een brommert onze kant uit waarvan de bestuurder na het afzetten des helms ons de weg naar Maassluis vroeg. Geinig als de HH zijn adviseerden wij de A13, maar genoemde bestuurder wist natuurlijk dat zoiets niet kon. Vandaar dat in aller overleg werd besloten dat via Delft de beste optie zou zijn. Aldus vertrok genoemd heerschap, die al enige tijd onderweg bleek te zijn.
Ja dames en heren, toen begon een gedeelte met schuine huizen, tegengesteld aan elkaar. Maar och, wat woont men hier prettig. Niet groot, maar wel een groots uitzicht. Wauw.

Natuurlijk werden wij op dit stuk lastig gevallen door Harrie maar ontkennen heeft geen zin.
Hoogtepunten:
* geen toegang tot vogelkijkdoos vanwege veler regen
* zicht op Afrikaans aandoende jungle toestanden, wat de vogels betreft natuurlijk
* fraaie behuizing
* vertwijfeling dat dit bestaat zo dicht in de buurt van ....
* beklimbaar uitzichtpunt

Nadat wij inderdaad een kleine P passeerden met slechts een auto met vrolijke typen inhoudend passeerden konden wij RA via de molen naar de auto die daar inderdaad nog bleek. (laat u niet afleiden: de naam molenweg suggereert anders maar de molen is er gewoon, net als de schapen).
Hoogtepunten:
* weliswaar een stuk gaan van de weg toch nog een fraai uitzichtpunt, waarbij de HH zich konden verstoppen
* schapen die duidelijk familie waren van, want er was herkenning
* voorbeelden van mogelijk goed gelukte eigen creaties bewoning aangaande
* de hartelijke ontvangst van de citroen want dat die blij was om ons te zien was merkbaar.

Zodoende afmelden bij de firma Apple en schoenen maar weer uit en toen kwm de hamvraag. Gaan we bierdrinken?
Na een behoorlijke seconde wachten was daar al het antwoord. Waarom niet?

Zodoende schoven wij na het bereiken van de gewenste locatie aan de bar aan en bestelden zotten als wij daar volgens enkelen zijn speciale ZOTdrank uit Brugge. Gelukkig kregen we daar pinda's bij met een apart opvangbakje want van rommel op de grond is men niet (meer) gediend.

Het moge duidelijk zijn, we'll be back.

Leve de Koningin, hoezee, hoezee, hoezee

De HH hadden gehoord van Koninginnedag en wilden daarom een blijk van Oranjegezindheid doen. Spullen te koop aanbieden op de vrijmarkt zou het mooiste zijn, maar HF liet weten op die dag een beetje de muzikant uit te willen hangen, zodat dat plan in het water viel. Later bleek dat als we wel waren gegaan alle dierbare spullen ook zeiknat zouden zijn geworden. Hebben we voor de volgende keer nog wat tenminste. Het op één na beste plan bestond uit een wandeling maken. HH zette op diverse manieren zijn betste beentje voor en kwam met ophaal- en routeplan. Geheel verrast liet HF zich vervoeren naar de plaats Ridderkerk (hem o zo bekend vanwege taxi-activiteiten) en met name dat deel dat in de volksmond Slikkerveer wordt genoemd. Voor het parkeren werd het Dillenburgerplein gebruikt. Dat is namelijk lekker dicht bij een flappentapper en het beginpunt van de wandeling genaamd de historische route Slikkerveer. Voor de officiële beschrijving: http://www.historischerouteslikkerveer.nl/folder_historische_route_slikkerveer.pdf . Voor degenen die daar genoegen mee nemen, houdt het hier op. Voor de enekeling die nieuwsgierig is naar wat wij verder te vertellen hebben, blijf aan uw toestel. Omdat er keuze is tussen lang en kort, deden we lang natuurlijk, ondanks het feit dat de buienradar ons wilde doen geloven dat dan tijdens onze rondgang we zouden getracteerd op flinke regenval. Kon ons niks schelen en daarom voorzien van regenschermen hoepla op pad. Omdat van ons werd verlangt, startten we bij het begin. Even verderop kwamen we aan bij de plek waar eens een L.T.S. stond. Daarvan was niets meer te zien dus verder naar de ruïne van Huys te Woude, inmiddels voorzien van prachtige hedentijdse kunstuitingen. Hiervan onder de indruk op naar de Pit (put) van Gent. Rare lui die Slikkerveerders of Slikkerianen. De put en zijn bord zijn we door de indrukken voorbij gelopen, waardoor we elders op de route de ZABO gemist hebben. Bij het touwslagerijbord stonden we nog even stil net als het bord van de Dolfijn, ooit het parelzwembad uit de omgeving. De volgende vijf aandachtspunten bleken nog wel aanwezig te zijn. Nadat HF nog even van een collega de stand van zaken had vernomen en HH HF voorzag van een prachtig kade in de vorm van luchttoedieningsapparatuur, ging het vlak voor de grens met Bolnes op naar de Donckselaan. Hoewel niet opgenomen in de route, konden de HH de verleiding niet weerstaan en betreden geheel op eigen risico en initiatief de Doncksestraat om dit authentiek stukje bouwnijverheid te bezichtigen. Het doet ietwat klein aan, net als 1 van de aldaar geparkeerde automobielen, maar sfeer is er zeker. Een leuk ogend kapelletje deed zich iets verderop aan de Donckselaan voor. Nu werd het voor ons tijd op de ogen te richten op Huys ten Donck. Van de monnikken geen spoor, maar wel van de heer Christo, die op onnavolgbare wijze het huis heeft ingepakt. In verband met copyright durven we geen foto's te publiceren, dus waar te lande u ook resideert, haast u naar Slikkerveert. Tot aan het koetshuis zagen we veel fabriekachtige gebouwen, die naar wij hopen betere tijden hebben gekend. Dit geldt in ieder geval voor het Lekveer. Logies dat het veer verdwenen is, want volgens de routebeschrijving diende het veer naast huisnummer 430 aan te leggen, terwijl het duidingsbord ter plaatse gewag maakt van huisnummer 320. Zoals gezegd, rare jongens die Slikkerianen. Om het 1 en ander goed te maken werden we door een ietwat slaperige uitvoering van het poezenras uitgenodigd tot knuffelacties. Ja, dan komt in de HH de ware aard toch weer naar boven. Na dit oponthoud moesten we snel verder want er was ons regen belooft. Tot nu toe moesten we die ontberen, maar misschien dat verderop het beloofde op ons hing te wachten. Na de niet meer watertoren niet gezien te hebben, zagen we wel een geheime auto. Dit was waarschijnlijk een afleidingsmanouevre. We weten het niet. Wat we wel weten en ook zagen, is dat ook in Slikkerveer sprake is van verzamelwoede. Wat men precies verzamelt, is niet duidelijk. maar dat men verzamelt en al veel bij elkaar heeft gesprokkeld, behoeft onzerzijds geen betoog. Nou zeg, daar staat een vrijstaand huis. Soms zijn er twijfels over het al dan niet vrijstaan van het huis, maar in dit geval is er geen twijfel mogelijk. Volgens ons heeft het te maken met hoe het gebouwde is vormgegeven. Je moet er niet aan denken, dat je daar naast moet staan als huis. Maar goed, verder met de route. Vooral het Polenkamp is er op vooruit gegaan, kunnen we u nog melden. We zagen nog de tot electrawinkel omgetoverde kruidenierswinkel, alvorens we langs oudeschoenvetersrokende Slikjeugd ons eindpunt bereikten. Na rijp beraad trokken de HH richting Barendrecht om aldaar op een buitenterras zich tegoed te gaan doen ons alcoholbierische versnaperingen. Nagenietend en genietend van heerlijk weer en Westmalle Dubbels zaten zij buiten. Dit totdat er van buienradarswege toch een giganties onweer over ons werd uitgestord en we naar binnen verhuisden. Nadat men de muziekkeuze aanpaste, werd het tijd om te verkassen.