
Laten we u eens meenemen naar Dordrecht, wijk Dubbeldam. Gewapend met paraplu en fototoestel toog HH naar HF, die met dezelfde attributen wenste mee te gaan. Geheel in eigen stijl reed HH naar de uitgekozen plek, waar de HH elkaar op de hoogte brachten van de twijfels van egaaszijde over de HH-actie van vanavond gezien de weerssituatie. Wat malen we nou om wat hemelwaterspetters, zeg. Omdat iedere week weer sprake is van schoenenwissel, opperde HH dat het wellicht slimmer is om de wandelschoenen gewoon altijd aan te houden. Nader onderzoek onzerzijds gaat plaatsvinden en t.z.t. zult u als lezer dezer blog van onze bevin
dingen al dan niet voorzien van aanbevelingen in kennis worden gesteld. Dan nu verder. Op advies van een huis met die naam, plukten we de dag en via een rijk beboomd fietspad bereikten we het in ogen van anderen zeer idyllische Laantje van Middenhoeve. De Middenhoeve zelf nodigde uit, maar d
e HH hadden dingen te doen. Zoals daar zijn: op de Zuidendijk oppassen en uitkijken voor al dan niet van verlichting voorziene automobielen in allerlei soorten, maten, uitvoeringen en snelheidscategorieën. Hardlopers stonden we te woord en enkele jongkoeien dienden een hart onder hun niet aanwezige riemen gestoken te worden. De nognietgroenten van Hak bekeken we en als klap op de vuurpijl zagen we een stel viespeukschapen met zwarte neuzen en zwarte bipsen. Need we say more. Dit alles op de Zuidendijk over een stukje van nog geen 2 kilometer. Vlak voordat we de Haaswijkweg-oost opdraaiden, werden we nog zwaar getroffen door een grote boerderij met een grote en in haar soort prachtige maar nutteloze betonnen buitenvloer. Nee, van saaiheid op deze hoek is geen sprake, ook al meldde men iets over de Zuidpolder. Links en rechts van de
Haaswijkweg-oost kregen we met schrille contrasten te maken. In eerste instantie nog aan beide zijden bebouwingshuizen van oudere datum, maar al snel links de oudere en rechts heel veel nieuwere met een prijsuitstraling van hebben we u daar. Links een huis met een bru
ggetje te ver; rechts een huis over de top. Overtreffend was links een huisje en rechts een gemeenschappelijke ruimte met evenveel vierkante meters. Zijn we even vergeten te vertellen, dat de laatstgenoemde ruimte onderdeel is van De Hoop. Mensen, mocht u verslaafd zijn en zin hebben in een koude kalkoen, zie daar. De wandelingverslaafde HH maakten zich snel uit de voeten, zodat ze de tot hotel/restaurant omgebouwde watertoren konden ontmoeten. De pasgetrouwden daar lieten we met rust, zodat we even verderop de geheel ingebouwde en in werking zijnde (ook qua geuren) boerderij op ons pad vonden. Erg leuk werden we verrast aan en door de Haaswijkweg-west en wel door allerlei eilandjes met eenden en ontdekten een voor ons nieuw soort dier: konijnkippen. Deze mochten we overigens niet voederen. Weer voor niks broodkruimels meegenomen!! Maar ook de leuke woningen in allerlei stijlen deden ons
glimlachen van genot. Iets daarna zagen we een Renault Espace waarvan HH pasgeleden een door een tankwagen versmald exemplaar had mogen aanschouwen. Met deze kennis op zak dirigeerden we onze benen over een fietspad en wel richting Koeiendijk. Voordat deze bereikt werd, zagen we met gras bedekte daken waaruit hier en daar een rookpluim opsteeg. Tevens was dit de plek waar we vernamen van een joggend vrouwspersoon, dat zij haar mond een keer niet kon houden. Voor ons geen nieuws, want ook dit keer lukte dat de dame geenszins. Hoewel we eigenlijk nog langs schoot
se hooglandkoeden met bijbehorende doedelzakgeluiden geleid zouden gaan worden, weken we hier af van hetgeen ons werd aangeraden. Nog een beetje ronddwarrelend zagen we nog wel een advocatenkantoor met kerktoren en een erg fraai uitgevoerd riant woonhuis. Omdat de HHbuitenkanten natter waren geworden dan hun binnenkanten, nog snel een stukje park en daarna als de wiedeweerga naar horeca. Het zal u niet verbazen, dat we in die opzet zijn geslaagd. We namen na deze inspanning van formaat als versnaperingen Duvel Vedett en Kriek Boon van de wisseltap, maar dan uit een flesje. Jawel, maar daarna gingen de oogjes dicht en de snaveltjes toe. Tot een volgende keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten