Posts
Nadat HH buitenslands wat wandelpraktijken had uitgevoerd, stonden de u inmiddels wellicht bekende mannekesheren te trappelen. Niet van ongeduld, maar wel vol goede zin, want het nederlandse landschap behoeft ook nog steeds verdere ontdekking onzerzijds. De zon deed er toe en mede ondanks filevorming en vertraging stoven we middels HF-automobiel totdat we aankwamen op het Concordiaplein. Prachtig plein, maar daar kwamen de HH niet voor. Wijds en zijds zou het moeten worden, vandaar dat we elkaa
r uitgelaten uitlieten. Nu denkt u waarschijnlijk: het Concordiaplein is niet direct een duidelijke aanduiding van de plaats waar het vanuit plaats gaat vinden. Mee eens, dus vandaar de hierna opgelichtte tip des sluiers. Haastrecht. De leidraad was in dit geval de Wat en Hoe wandelgids van Zuid Holland Zuid. Volgens plan liepen we naar de bushalte 
Haastrecht Dorp en staken de weg over. Daar deden we een ontdekking. Het gaat niet goed met Haastrecht; men dient zwaar te bezuinigen en wel op straatnaamborden. Desondanks vonden de HH huns weegs naar de N.H. Kerk met bijpassend oud brandspuithuisje. Dit dient of diende naar wij aannemen voor vurige toorn bij lichtontvlambare kerkgangers. Hoe dan ook, met nog maar net de indrukken van het daarna geziene oude gemeentehuis verwerkt, staken we de brug over en linksaf maar dan naar rechts het Jaagpad op. Vlak voor de brug werd ons middels een bordmededeling medegedeeld, dat wij de bewoners van het bij het bord behorende pand op geen enkele manier bang zouden kunnen krijgen. Dit simpel vanwege het feit dat men kinderen heeft. Met deze kennis op zak waren we getuige van visvangst van korte duur. Geheel tegen de instructies van een bijstaander in, hield de visvangstheld het snoer niet strak en verdween de vis met haak en al naar elders. Dit overigens waarschijnlijk mede 
ingegeven door het zicht op een toegesneld persoon in badjas. Wij snelden ook v
oort, wat ons kwam te staan op twee plezierjachten vol oosterburen, die zonodig, zoals velen van hun landgenoten, hier hun lange weekend moesten doorbrengen. Maar goed, het Jaagpad is nog lang dus voorwaarts met tegenwind langs de Hollandse IJssel en door het Groene Hart. Het moet ons overigens van het hart, dat de HH nog immer geheel vrijwillig de wandelingen doen. Onder andere vanwege ontbrekende bruggen, de mooie graslanden (gemaaid of niet) en waterpartijtjes en andere feestjes. Al mijmerend kwamen we in Hekendorp aan. In de N.H. kerk van dit dorp klonken zangstemmen en zo te horen met vreugde. Reden om niet al te lang stil te blijven staan bij dit fenomeen, hetgeen ook geldt voor de iets verderop gesitueerde schandpaal en de sluis van Goejanverwelle. Wilt u meer weten over de sluis, dan raden we u aan te gaa
n Googlen. De HH gingen verder en wel langs een paardenzandbak en een zeer fleurig fietsrijwiel rechtsaf de N228 op en lekker snel daarna de Hoenkoopse Rijweg op. Daar werden we getracteerd op discoschapen, die diverse vermakelijke danspasjes ten uitvoering brachten. Na dit intermezzo voelden we ons nog beter en gingen
rechtsaf de Tiendweg op. Het is vast niet geheel toevallig dat deze onderdeel uitmaakt van het Floris V-LAWpad. We verzochten een koe voorzichtig aan te doen met het afscheuren van het gras, maar zonder resultaat. En toen gebeurde het!!!!! Op het pad lag het ontbrekende onderdeel van de u allen bekende haas (ja, die zelf van niets weet) en wel het onderste stuk van de rechterachterpoot. Net nu we dachten dat we gepiekt hadden, kwam de kers op de taart. We mochten een stukje wandelen tussen en bij een achttal jonge koemeiden. Aan het einde van de Tiendweg komen diverse LAW-routes samen en wij gingen rechts
af naar een plek waar tot onze grote verbazing geen hout kortzagen meer. Ja, zo zout hadden we het nog nooit gegeten en dus staken we de N228 maar weer over en langs de Kleine Betuwe speelplaats met watervliegtuig. Even later rechtsaf de Hoogstraat in. Voorbij het oude stoomgemaal en daarna rechtsaf het Marktveld op en rechtdoor naar 
het Concordiaplein. Vermeldenswaardig zijn zeker de vele oude huizen in goede staat, die in Haastrecht staan. Nadat we de brandweerpoes gedag hadden gezegd togen we naar Capelle a/d IJssel en samen met wat kabouters en iets wits breidden we er een eind aan de ruim acht kilometer wandelpret.
r uitgelaten uitlieten. Nu denkt u waarschijnlijk: het Concordiaplein is niet direct een duidelijke aanduiding van de plaats waar het vanuit plaats gaat vinden. Mee eens, dus vandaar de hierna opgelichtte tip des sluiers. Haastrecht. De leidraad was in dit geval de Wat en Hoe wandelgids van Zuid Holland Zuid. Volgens plan liepen we naar de bushalte 
Haastrecht Dorp en staken de weg over. Daar deden we een ontdekking. Het gaat niet goed met Haastrecht; men dient zwaar te bezuinigen en wel op straatnaamborden. Desondanks vonden de HH huns weegs naar de N.H. Kerk met bijpassend oud brandspuithuisje. Dit dient of diende naar wij aannemen voor vurige toorn bij lichtontvlambare kerkgangers. Hoe dan ook, met nog maar net de indrukken van het daarna geziene oude gemeentehuis verwerkt, staken we de brug over en linksaf maar dan naar rechts het Jaagpad op. Vlak voor de brug werd ons middels een bordmededeling medegedeeld, dat wij de bewoners van het bij het bord behorende pand op geen enkele manier bang zouden kunnen krijgen. Dit simpel vanwege het feit dat men kinderen heeft. Met deze kennis op zak waren we getuige van visvangst van korte duur. Geheel tegen de instructies van een bijstaander in, hield de visvangstheld het snoer niet strak en verdween de vis met haak en al naar elders. Dit overigens waarschijnlijk mede 
ingegeven door het zicht op een toegesneld persoon in badjas. Wij snelden ook v
oort, wat ons kwam te staan op twee plezierjachten vol oosterburen, die zonodig, zoals velen van hun landgenoten, hier hun lange weekend moesten doorbrengen. Maar goed, het Jaagpad is nog lang dus voorwaarts met tegenwind langs de Hollandse IJssel en door het Groene Hart. Het moet ons overigens van het hart, dat de HH nog immer geheel vrijwillig de wandelingen doen. Onder andere vanwege ontbrekende bruggen, de mooie graslanden (gemaaid of niet) en waterpartijtjes en andere feestjes. Al mijmerend kwamen we in Hekendorp aan. In de N.H. kerk van dit dorp klonken zangstemmen en zo te horen met vreugde. Reden om niet al te lang stil te blijven staan bij dit fenomeen, hetgeen ook geldt voor de iets verderop gesitueerde schandpaal en de sluis van Goejanverwelle. Wilt u meer weten over de sluis, dan raden we u aan te gaa
n Googlen. De HH gingen verder en wel langs een paardenzandbak en een zeer fleurig fietsrijwiel rechtsaf de N228 op en lekker snel daarna de Hoenkoopse Rijweg op. Daar werden we getracteerd op discoschapen, die diverse vermakelijke danspasjes ten uitvoering brachten. Na dit intermezzo voelden we ons nog beter en gingen
rechtsaf de Tiendweg op. Het is vast niet geheel toevallig dat deze onderdeel uitmaakt van het Floris V-LAWpad. We verzochten een koe voorzichtig aan te doen met het afscheuren van het gras, maar zonder resultaat. En toen gebeurde het!!!!! Op het pad lag het ontbrekende onderdeel van de u allen bekende haas (ja, die zelf van niets weet) en wel het onderste stuk van de rechterachterpoot. Net nu we dachten dat we gepiekt hadden, kwam de kers op de taart. We mochten een stukje wandelen tussen en bij een achttal jonge koemeiden. Aan het einde van de Tiendweg komen diverse LAW-routes samen en wij gingen rechts
af naar een plek waar tot onze grote verbazing geen hout kortzagen meer. Ja, zo zout hadden we het nog nooit gegeten en dus staken we de N228 maar weer over en langs de Kleine Betuwe speelplaats met watervliegtuig. Even later rechtsaf de Hoogstraat in. Voorbij het oude stoomgemaal en daarna rechtsaf het Marktveld op en rechtdoor naar 
het Concordiaplein. Vermeldenswaardig zijn zeker de vele oude huizen in goede staat, die in Haastrecht staan. Nadat we de brandweerpoes gedag hadden gezegd togen we naar Capelle a/d IJssel en samen met wat kabouters en iets wits breidden we er een eind aan de ruim acht kilometer wandelpret.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten