Posts
Afgeluisterd en vrij naar Raymond van 't Groenewoud(bronvermelding dus) Maar nu alsvolgt. HH vraagt af vanwege vrijdagochtend, want ochtendstond, tandenborstel in de mond. HF doet mee. HH kan ook wel woensdagavond, want avondstond warme hap door de mond. Voordeel van avond: het is in dit jaargedeelte donker en ook alcoholies bier is dan een mogelijkheid. HF
is besluiteloos (waarom weet men nog niet) en laat de keuze aan HH, die toch al bezig is met veel keuzes. In zijn zeker niet overdreven maar vaak onderschatte wijsheid besluit hij voor de woensda
gavond. Toevallig komt die middag ten huize van HF een zekere Almere residerende Heer M. ten tonele. Ja, dat soort dingen gebeuren. Met liederen van friestalige makelij maakt HM HF blij, aangezien de teksten voor deze laatste geen abacadabra zijn. Zoals gezegd HF blij en dan ook nog op weg naar HH. Deze blijkt wonderwel vaardig en I-pad er nog even lustig op los. Daarna nodigt Vrouwe A de HH uit, ten huize te aldaar te blijven, maar HF denkt verstandig (ja, dat mag hij 1 maal per jaar) en deelt mede dat het voor iedereen beter is als de HH op pad gaan. Zodoende. Voor de route had HH zich ge-inspireerd en wel met als resultaat. Een stukje Rotterdam moest het maar eens worden. En inspectie van onze gebieden in en rond Hillegersberg was ook wel weer erg nodig. Deze zaken gecombineerd en voorwaarts. Nu kunnen we natuurlijk maar dat blijft ditmaal achterwege. De route is namelijk zeer eenvoudig qua route. Desondanks, na het zien van een ge-etaleerd Gespenstschule wenste HH eigen inbreng. Streng maar rechtvaardig corrigeerde HF hem, zodat in ieder geval de bank met het geel-groene logo de ene heer van pecunia en de andere heer van chipknip-tegoed kon voorzien. Tijdens het voortschrijden der centimeters viel het onze ge-oefen
de ogen op, dat een keur van gebouwen links en rechts aanwezig waren. Niet alleen restaurants maar ook andere; sommigen nieuw, anderen in aanbouw maar en grosse vooral van steen. In de mooie winkelstraat voor vele schoenen/laarzen voor éénbenigen voor met korting te koop werden aangeboden was tevens sprake van bewegen
de beelden. Ziet u maar hoe mooi, het staat er vast allemaal nog wel. Overmoedig geworden wilde HF linksaffen, maar HH tikte figuurlijk op de behandschoende vingers. Rechtdoor en anders niet. Na dit wilden de HH de schijn wekken de hele tijd op het fietspad te hebben gelopen. Het leek erop dat dat een geslaagde poging was. Inmiddels diende er wel behoorlijk linksaf geslagen te worden. En warempel nogmaals. Even op zoek naar een overstekingsmogelijkheid en toen over klinkerweg. Bij het huis aangekomen, bleek men ineens ons toch niet meer te verwachten, hoewel we nog minder dan tien minuten verlaat waren. Van deze koude kermis hadden de HH niet terug, dus de wandeling gewoon voortgedaan. Van een groot vermeldingswaardigheidsgehalte waarvan wij gewag willen maken, is het zeer kleine maar wel nog aan de Ringdijk gelegen begraafplaats bij met Baarhuisje. Zonder nieu
we kleerscheuren maar wel met tegenliggers en een auto die wel eens naar de garage mag liepen we richting de politie-auto, waarmee we hadden afgesproken dat die ons op ons gemakkie zou laten oversteken. En zo geschiedde. Eindelijk bij de singel die Erasmus blijkbaar zelf nog volgeplast heeft zag HF een oude Jaguar. HH zag echter, veel belangrijker, een wellicht even oude eend. HF bekende schuld. Gelukkig kwam een korte tijd later de trein langs en wij wachtten tot het rode licht vanwege. We zagen nog een doodlopend zijstraatje met licht aan het einde. Gauw doorgelopen en goede herinneringen opgehaald aan het huis genaamd naar Sint F. Stukje Gordelweg en dan de snelweg oversteken. Een keur van oude auto's bevond zich on
der het viaduct. Rechtsaf in welke straat blijkbaar 's nachts door mensen wordt geslapen. Vreemd raar. Dit gevoegd bij onvriendelijkheid als reactie op het door HH zeer vriendelijk uitgesproken goedenavond richting honden en bazinnen deed ons besluiten de wandeling te stoppen. Bij de auto aangekomen bleek iemand daaronder een hand te hebben verstopt. Maar de HH hadden geen tijd en moesten richting horeca, want de ruim tien kilometer wandel schreeuwde om afsluiting. Eerst wilden de HH Boudewijnen, maar daarbij hadden we buiten de waard en de door hem vertrouwde gasten gerekend. Vol verwachting naar Sijf. Daar leek het ook vol, maar de barmeneer wees naar boven en jawel hoor daar gingen de HH zitten op leder en versnaperden. Na genot komt maneschijn en scheidden de wegen. Vanuit het Herenwald een goed 2011 toegewenst. All the best voor u en degenen die u lief zijn. Wij nemen ons voor.
is besluiteloos (waarom weet men nog niet) en laat de keuze aan HH, die toch al bezig is met veel keuzes. In zijn zeker niet overdreven maar vaak onderschatte wijsheid besluit hij voor de woensda
gavond. Toevallig komt die middag ten huize van HF een zekere Almere residerende Heer M. ten tonele. Ja, dat soort dingen gebeuren. Met liederen van friestalige makelij maakt HM HF blij, aangezien de teksten voor deze laatste geen abacadabra zijn. Zoals gezegd HF blij en dan ook nog op weg naar HH. Deze blijkt wonderwel vaardig en I-pad er nog even lustig op los. Daarna nodigt Vrouwe A de HH uit, ten huize te aldaar te blijven, maar HF denkt verstandig (ja, dat mag hij 1 maal per jaar) en deelt mede dat het voor iedereen beter is als de HH op pad gaan. Zodoende. Voor de route had HH zich ge-inspireerd en wel met als resultaat. Een stukje Rotterdam moest het maar eens worden. En inspectie van onze gebieden in en rond Hillegersberg was ook wel weer erg nodig. Deze zaken gecombineerd en voorwaarts. Nu kunnen we natuurlijk maar dat blijft ditmaal achterwege. De route is namelijk zeer eenvoudig qua route. Desondanks, na het zien van een ge-etaleerd Gespenstschule wenste HH eigen inbreng. Streng maar rechtvaardig corrigeerde HF hem, zodat in ieder geval de bank met het geel-groene logo de ene heer van pecunia en de andere heer van chipknip-tegoed kon voorzien. Tijdens het voortschrijden der centimeters viel het onze ge-oefen
de ogen op, dat een keur van gebouwen links en rechts aanwezig waren. Niet alleen restaurants maar ook andere; sommigen nieuw, anderen in aanbouw maar en grosse vooral van steen. In de mooie winkelstraat voor vele schoenen/laarzen voor éénbenigen voor met korting te koop werden aangeboden was tevens sprake van bewegen
de beelden. Ziet u maar hoe mooi, het staat er vast allemaal nog wel. Overmoedig geworden wilde HF linksaffen, maar HH tikte figuurlijk op de behandschoende vingers. Rechtdoor en anders niet. Na dit wilden de HH de schijn wekken de hele tijd op het fietspad te hebben gelopen. Het leek erop dat dat een geslaagde poging was. Inmiddels diende er wel behoorlijk linksaf geslagen te worden. En warempel nogmaals. Even op zoek naar een overstekingsmogelijkheid en toen over klinkerweg. Bij het huis aangekomen, bleek men ineens ons toch niet meer te verwachten, hoewel we nog minder dan tien minuten verlaat waren. Van deze koude kermis hadden de HH niet terug, dus de wandeling gewoon voortgedaan. Van een groot vermeldingswaardigheidsgehalte waarvan wij gewag willen maken, is het zeer kleine maar wel nog aan de Ringdijk gelegen begraafplaats bij met Baarhuisje. Zonder nieu
we kleerscheuren maar wel met tegenliggers en een auto die wel eens naar de garage mag liepen we richting de politie-auto, waarmee we hadden afgesproken dat die ons op ons gemakkie zou laten oversteken. En zo geschiedde. Eindelijk bij de singel die Erasmus blijkbaar zelf nog volgeplast heeft zag HF een oude Jaguar. HH zag echter, veel belangrijker, een wellicht even oude eend. HF bekende schuld. Gelukkig kwam een korte tijd later de trein langs en wij wachtten tot het rode licht vanwege. We zagen nog een doodlopend zijstraatje met licht aan het einde. Gauw doorgelopen en goede herinneringen opgehaald aan het huis genaamd naar Sint F. Stukje Gordelweg en dan de snelweg oversteken. Een keur van oude auto's bevond zich on
der het viaduct. Rechtsaf in welke straat blijkbaar 's nachts door mensen wordt geslapen. Vreemd raar. Dit gevoegd bij onvriendelijkheid als reactie op het door HH zeer vriendelijk uitgesproken goedenavond richting honden en bazinnen deed ons besluiten de wandeling te stoppen. Bij de auto aangekomen bleek iemand daaronder een hand te hebben verstopt. Maar de HH hadden geen tijd en moesten richting horeca, want de ruim tien kilometer wandel schreeuwde om afsluiting. Eerst wilden de HH Boudewijnen, maar daarbij hadden we buiten de waard en de door hem vertrouwde gasten gerekend. Vol verwachting naar Sijf. Daar leek het ook vol, maar de barmeneer wees naar boven en jawel hoor daar gingen de HH zitten op leder en versnaperden. Na genot komt maneschijn en scheidden de wegen. Vanuit het Herenwald een goed 2011 toegewenst. All the best voor u en degenen die u lief zijn. Wij nemen ons voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten